آزمایش ادرار برای کراتینین چیست؟

اختصاصی فارمافوری: آزمایش ادرار برای کراتینین چیست؟ کراتینین یک ماده زائد طبیعی است که بدن هر روز در حین حرکات ماهیچه ای و هنگام هضم گوشت تولید می کند. کلیه های سالم کراتینین را از خون خارج می کنند و در ادرار از بدن خارج می شود.

سطوح بالای کراتینین در ادرار می تواند نشان دهنده دیابت، تونوس عضلانی بالا یا مشکلات کلیه باشد.

در این مقاله، نگاهی دقیق‌تر به آزمایش کراتینین ادرار، از جمله موارد استفاده، روش، و معنای نتایج می‌اندازیم.

پزشک ممکن است آزمایش ادرار کراتینین را برای تشخیص مشکلات کلیه تجویز کند.

آزمایش کراتینین ادرار سطح کراتینین را در ادرار اندازه گیری می کند.

این آزمایش میزان کلیرانس کراتینین فرد را نشان می دهد، که مقدار کراتینینی است که کلیه ها در واحد زمان پردازش می کنند.

سطح کراتینین در طول روز متفاوت است. به همین دلیل، پزشک اغلب آزمایش نمونه ادرار ۲۴ ساعته را برای اندازه گیری دقیق تری از میزان پاکسازی کراتینین کلیه ها تجویز می کند.

برای این نوع آزمایش ادرار، فرد باید تمام ادراری را که طی ۲۴ ساعت تولید می کند جمع آوری کند. سپس پزشکان نمونه ادرار را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستند.

اگر میزان کراتینین در ادرار در محدوده طبیعی قرار نگیرد، این امر می تواند نشان دهنده این باشد که کلیه ها به درستی کار نمی کنند. این اختلال ممکن است به دلیل آسیب کلیوی، بیماری کلیوی یا سایر مشکلات سلامتی باشد که می تواند بر عملکرد کلیه تأثیر بگذارد.

با این حال، میزان کراتینین در بدن افراد بسته به نژاد، جنسیت، سن و اندازه بدن بسیار متفاوت است. این تغییر به این معنی است که سطح ادرار نشانگر ضعیفی از مشکلات کلیوی است. اگر فردی سطح کراتینین بالایی در ادرار خود داشته باشد، ممکن است پزشک نیاز به آزمایشات بیشتری برای تعیین علت داشته باشد.

پزشکان همچنین ممکن است آزمایش خون را برای بررسی میزان کراتینین در خون فرد تجویز کنند که به آن کراتینین سرم می گویند. برای آزمایش کراتینین سرم، پزشکان اغلب از نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR) استفاده می کنند. آزمایش GFR هنگام محاسبه سطح کراتینین، سن، نژاد، جنسیت و اندازه بدن فرد را در نظر می گیرد.

نتایج عادی

سطوح کراتینین در ادرار بر اساس سن، جنس، سابقه سلامتی و توده عضلانی فرد متفاوت است. سطوح بالاتر ممکن است لزوماً نشان دهنده یک مشکل در سلامتی نباشد، اما گاهی اوقات می تواند به دلیل مشکلات کلیوی باشد.

پزشکان محدوده معمولی سطح کراتینین را در نمونه ادرار ۲۴ ساعته بر حسب گرم در روز یا میلی مول در روز (میلی مول در روز) اندازه گیری می کنند.

با توجه به داده های مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، محدوده نرمال به شرح زیر است:

برای مردان، ۰.۸-۱.۸ گرم در روز یا ۷.۰-۱۶.۰ میلی مول در روز

برای زنان، ۰.۶-۱.۶ گرم در روز یا ۵.۳-۱۴.۰ میلی مول در روز

با این حال، محدوده مرجع ممکن است در آزمایشگاه‌ها متفاوت باشد. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی فرد باید بتواند اعداد را بررسی کند و توضیح دهد که نتایج به چه معنا هستند و آیا آزمایش‌های بیشتری لازم است یا خیر.

سطح کراتینین بالا و پایین به چه معناست؟

هنگامی که سطح کراتینین ادرار یک فرد در محدوده طبیعی قرار نمی گیرد، این امر می تواند نشانه ای از مشکل در کلیه آنها باشد. با این حال، سطوح بالا همیشه نشان دهنده یک مشکل نیست.

در برخی موارد، داشتن عضلات زیاد می تواند باعث افزایش سطح کراتینین در بدن شود. رژیم های غذایی غنی از پروتئین نیز می تواند منجر به سطوح بالای کراتینین شود.

برخی از مسائل پزشکی که می توانند باعث افزایش یا پایین بودن سطح کراتینین شوند عبارتند از:

نارسایی کلیه

عفونت کلیه

دیستروفی عضلانی در اواخر مرحله

بیماری کلیوی

میاستنی گراویس

سنگ کلیه یا سایر انسدادهای مجاری ادراری

دیابت

روش انجام

آزمایش کراتینین ادرار معمولاً طی ۲۴ ساعت انجام می شود. بهتر است فرد آزمایش را در روزی برنامه ریزی کند که بتواند در خانه بماند.

فرد هنگام آماده شدن برای آزمایش، باید با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کند:

هر مکمل یا دارویی که مصرف می کنند

چه زمانی از روز باید شروع به جمع آوری ادرار کنند

اگر نوشیدنی یا غذایی وجود دارد که باید قبل از آزمایش یا در طول آزمایش از آن اجتناب کنند

در پایان ۲۴ ساعت باید ظرف ادرار را به آنجا برگردانند.

قبل از شروع نمونه برداری، فرد باید هر گونه سوالی در مورد فرآیند میخواهد را بپرسد. عدم پیروی دقیق از دستورالعمل ها می تواند نتایج آزمایش را منحرف کند.

علاوه بر این، زنان باید به پزشک خود اطلاع دهند که آیا باردار هستند یا ممکن است باردار باشند.

پزشک باید قبل از آزمایش دستورالعمل های خاصی را ارائه دهد، اما در زیر برخی از دستورالعمل های کلی در مورد نحوه جمع آوری ادرار آورده شده است:

زمان و مقدار اولین ادرار آزمایش را یادداشت کنید، اما آن را جمع آوری نکنید. انجام این کار به فرد اجازه می دهد ۲۴ ساعت را با مثانه خالی شروع کند.

ادرار را در طی ۲۴ ساعت جمع آوری کنید و ادرار جمع آوری شده را در یخچال نگهداری کنید.

سعی کنید ادرار نهایی آزمایش را همزمان با شروع دوره جمع آوری روز قبل انجام دهید.

ظرف نمونه را مهر و موم کرده و در اسرع وقت به محل توافق شده برگردانید.

اگر در فرآیند جمع آوری مشکلی وجود داشت، فرد باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهد. مسائلی شامل موارد زیر:

ناتوانی در جمع آوری تمام ادرار

جمع آوری ادرار بیش از ۲۴ ساعت

ریختن ادرار

عدم نمونه ها در مکان سرد

خلاصه

آزمایش کراتینین ادرار میزان کراتینین – محصول جانبی حرکت ماهیچه ها و هضم گوشت – را در ادرار اندازه گیری می کند. اگر سطح کراتینین خارج از محدوده طبیعی باشد، همیشه نشان دهنده مشکل نیست، اما گاهی اوقات می تواند نشان دهنده مشکل در کلیه ها باشد.

پزشک نتایج این آزمایش غیرتهاجمی را بررسی خواهد کرد. اگر نتایج غیرطبیعی باشد، احتمالاً پزشک آزمایش‌های بیشتری را برای بررسی مشکلات کلیوی تجویز می‌کند.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.