احتمال ابتلا به اچ آی وی چقدر است؟

اختصاصی فارمافوری: احتمال ابتلا به اچ آی وی چقدر است؟ اچ‌آی‌وی یک مسئله بهداشت جهانی است که در سال ۲۰۱۹ حدود ۳۸ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده است. افراد به دلیل برخی رفتارهای جنسی و سایر عوامل، شانس ابتلا به اچ آی وی را کمتر یا بیشتر می‌کنند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده است که در پایان سال ۲۰۱۹، تقریباً ۳۸ میلیون نفر از افراد در سراسر جهان مبتلا به اچ آی وی بودند. حدود ۱.۲ میلیون نفر در ایالات متحده به اچ آی وی مبتلا شده اند.

در این مقاله، چگونگی تأثیر برخی رفتارها بر خطر انتقال اچ آی وی را مورد بحث قرار می دهیم.

ما همچنین روش‌های پیشگیری از انتقال اچ آی وی و اقداماتی که در صورت نگرانی فردی درمعرض مواجهه با اچ آی وی انجام شود را پوشش می‌دهیم.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین‌های خطر زیر را برای انتقال اچ آی وی بر اساس انواع مختلف مواجهه ارائه می‌کند:

نوع ریسک قرار گرفتن در معرض در هر ۱۰۰۰۰ قرار گرفتن در معرض (درصد)

فعالیت جنسی

مقاربت مقعدی پذیرا ۱.۳۸%

مقاربت مقعدی ۰.۱۱%

آمیزش پذیرای آلت تناسلی – واژینال ۰.۰۸%

آمیزش داخلی آلت تناسلی-واژن ۰.۰۴%

مقاربت دهانی پذیرنده: کم

سوزن مشترک در حین مصرف داروی تزریقی ۰.۶۳%

اچ آی وی چیست؟

اچ آی وی یا ویروس نقص ایمنی انسانی، ویروسی است که سلول های ایمنی را از بین می برد.

در نتیجه، اچ آی وی سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و بدن را در برابر عفونت آسیب پذیر می کند.

اگر فردی تحت درمان قرار نگیرد، عفونت اچ آی وی در نهایت می تواند به ایدز منجر شود.

اچ آی وی بر افراد در هر سنی، نژادها و قومیت ها، گرایش های جنسی و زمینه های اجتماعی و اقتصادی تأثیر می گذارد.

از ۳۸ میلیون نفر در سراسر جهان که مبتلا به اچ آی وی در سال ۲۰۱۹ هستند:

۳۶.۲ میلیون نفر بزرگسال بودند

۱.۸  میلیون کودک زیر ۱۵ سال بودند

۲۰.۷  میلیون نفر در شرق و جنوب آفریقا زندگی می کردند

۴.۹  میلیون نفر در غرب و مرکز آفریقا زندگی می کردند

۵.۸  میلیون نفر در آسیا و اقیانوسیه زندگی می کردند

۲.۲  میلیون نفر در اروپا و آمریکای شمالی زندگی می کردند

اچ آی وی چگونه منتقل می شود؟

اچ آی وی می تواند از طریق مایعات مختلف بدن منتقل شود، از جمله:

خون

مایع منی و پیش منی

ترشحات واژن

مایعات رکتوم

شیر مادر

انتقال اچ‌آی‌وی تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که مایعات بدن فردی با سطوح قابل تشخیص اچ آی وی وارد جریان خون فردی شود که اچ آی وی ندارد.

اچ آی وی می تواند از طریق هم وارد شود:

بریدگی یا ترک خوردن پوست

زخم های باز

تزریق مستقیم

غشاهای مخاطی مانند آنهایی که در دهان، رکتوم، واژن و نوک آلت تناسلی وجود دارند

اچ آی وی همچنین می تواند در دوران بارداری از والدین بیولوژیکی به کودک منتقل شود. به این انتقال عمودی می گویند.

اچ آی وی از این طریق مبتلا نمی شود:

حشرات

هوا یا آب

بزاق، اشک یا عرق

صندلی توالت

تماس های روزمره، مانند دست دادن، در آغوش گرفتن یا بوسیدن

احتمال ابتلا به اچ آی وی

برخی از فعالیت ها نسبت به سایرین شانس بیشتری برای ابتلا به اچ آی وی دارند.

رابطه جنسی مقعدی

مقاربت مقعدی، صرف نظر از جنسیت فرد، عمل جنسی است که بیشترین خطر را به همراه دارد.

احتمال ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی مقعدی به شرح زیر است:

مقاربت مقعدی پذیرا: ۱.۳۸٪

آمیزش مقعدی: ۰.۱۱%

اگرچه هر دو می توانند از طریق رابطه مقعدی به اچ آی وی مبتلا شوند، شریک پذیرنده شانس بیشتری دارد. این به این دلیل است که پوشش رکتوم نازک است و به راحتی آسیب می بیند.

شریک واردکننده ممکن است از طریق مجرای ادرار یا بریدگی‌های کوچک، خراشیدگی و زخم‌های باز روی آلت تناسلی به اچ آی وی مبتلا شود.

ابتلا به عفونت رکتوم مانند تبخال نیز ممکن است خطر انتقال را افزایش دهد.

رابطه جنسی واژینال

هر یک از شرکای جنسی می تواند از طریق رابطه جنسی واژینال به اچ آی وی مبتلا شود.

اگر مایعات بدن شریک مرد، مانند مایع منی و مایع پیش از منی، حامل اچ آی وی باشد، زنان می توانند از طریق پوشش واژن و دهانه رحم به اچ آی وی مبتلا شوند.

مردان می توانند از طریق مایع واژن و خون از طریق دهانه آلت تناسلی، پوست ختنه گاه و بریدگی ها و خراش های کوچک یا زخم های باز به اچ آی وی مبتلا شوند.

شانس ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی واژینال به شرح زیر است:

مقاربت پذیرای آلت تناسلی-واژن: ۰.۰۸%

مقاربت داخلی آلت تناسلی واژینال: ۰.۰۴%

ابتلا به عفونت واژن نیز ممکن است خطر انتقال را افزایش دهد.

رابطه جنسی دهانی

سی دی سی خاطرنشان می کند که خطر ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی وجود ندارد.

رابطه جنسی دهان با آلت تناسلی ممکن است بالاترین شانس انتقال اچ آی وی را در میان روابط جنسی دهانی داشته باشد، اما این احتمال هم هنوز بسیار کم است.

عواملی که ممکن است شانس ابتلا به اچ آی وی را از طریق رابطه جنسی دهانی افزایش دهند عبارتند از:

زخم در واژن، دهان یا آلت تناسلی

خونریزی لثه

تماس دهانی با خون قاعدگی

وجود سایر عفونت های مقاربتی (STIs)

سایر فعالیت های جنسی

اگرچه انتقال اچ آی وی از طریق فعالیت های زیر امکان پذیر است، اما احتمال آن کم است:

انگشت گذاری: برای کاهش احتمال انتقال، فرد باید از داشتن دست های تمیز و ناخن های کوتاه شده اطمینان حاصل کند تا به دیواره مقعد یا واژن آسیب نرساند.

استفاده از ادوات جنسی: انتقال اچ آی وی از طریق اشتراک گذاری اسباب بازی های جنسی مانند دیلدو، ویبراتور و پلاگین باسن امکان پذیر است. فرد باید ادوات جنسی خود را بین هر بار استفاده تمیز کند و از به اشتراک گذاری آنها خودداری کند.

در دوران بارداری منتقل می شود

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که میزان انتقال – بدون هیچ گونه مداخله پزشکی – در دوران بارداری، زایمان، زایمان و شیردهی بین ۱۵ تا ۴۵ درصد است.

با این حال، اگر فرد باردار در دوران بارداری و شیردهی از داروهای ضد رتروویروسی (ART) استفاده کند، این خطر حتی کمتر است.

انتقال از طریق سوزن

انتقال اچ آی وی از طریق سوزن زمانی اتفاق می افتد که فردی که اچ آی وی ندارد از همان سوزن یا سرنگ فردی که اچ آی وی مثبت است استفاده کند.

سرنگ های استفاده شده معمولا حاوی مقداری مایع باقیمانده مانند خون روی سوزن یا نازل هستند.

وقتی که افرادی که از داروهای تزریقی استفاده می کنند، سوزن ها و سرنگ ها را به اشتراک می گذارند، در معرض خطر قرار گرفتن در معرض میکروب های عفونی حاوی خون قرار می گیرند.

احتمال انتقال از طریق استفاده از سوزن مشترک ۰.۶۳٪ است.

آیا داشتن یک بیماری مقاربتی دیگر شانس انتقال را افزایش می دهد؟

بیماری های مقاربتی از طریق فعالیت های جنسی مانند رابطه جنسی مقعدی، واژینال یا دهانی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

نمونه هایی از بیماری های مقاربتی عبارتند از:

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

ویروس هرپس سیمپلکس

کلامیدیا

سوزاک

سیفلیس

بیماری‌های مقاربتی همچنین می‌توانند منجر به زخم‌های باز روی پوست و در غشاهای مخاطی واژن، آلت تناسلی، مقعد و رکتوم شوند. اچ آی وی می تواند از طریق زخم باز یا ترک خوردگی پوست وارد جریان خون شود.

برخی رفتارها می تواند خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی و اچ آی وی را در فرد افزایش دهد. این رفتارها عبارتند از:

داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش های مانع

داشتن رابطه جنسی با چندین شریک

داشتن رابطه جنسی تحت تأثیر مواد مخدر یا الکل

استفاده از داروهای تزریقی

چگونه از گسترش اچ آی وی جلوگیری کنیم

افراد مبتلا به اچ آی وی می توانند از موارد زیر برای جلوگیری از انتقال آن به دیگران استفاده کنند:

پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP) : قرص روزانه حاوی دو ضد ویروس به نام های تنوفوویر و امتریسیتابین است. وقتی فردی روزانه آن را مصرف می کند، پروفیلاکسی می تواند خطر ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی را تا ۹۹٪ کاهش دهد. پروفیلاکسی برای کسانی است که اچ آی وی ندارند اما در معرض خطر بالای ابتلا به آن هستند.

پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) : به داروهای ART اشاره دارد که می توانند از عفونت اچ آی وی پس از قرار گرفتن در معرض احتمالی جلوگیری کنند PEP را ظرف ۷۲ ساعت از مواجهه بالقوه با اچ آی وی شروع کنید.

درمان اچ آی وی به عنوان پیشگیری

افراد مبتلا به اچ آی وی می توانند از ART استفاده کنند تا شانس خود را برای انتقال اچ آی وی به دیگران کاهش دهند.

ART مقدار اچ آی وی یا بار ویروسی را در بدن کاهش می دهد و آن را در سطح پایین نگه می دارد.

راه های دیگر برای جلوگیری از انتقال اچ آی وی عبارتند از:

استفاده از کاندوم یا سایر روش های مانع در حین رابطه جنسی

کاهش تعداد شرکای جنسی

واکسینه شدن در برابر سایر بیماری های مقاربتی مانند اچ پی وی و هپاتیت بی

در صورت امکان از مصرف داروهای تزریقی خودداری کنید

در صورت استفاده از داروهای تزریقی، از استفاده مشترک از سوزن و سرنگ خودداری کنید

رعایت تمامی پروتکل های ایمنی در محل کار

اگر فردی نگران قرار گرفتن در معرض اچ آی وی است چه باید کرد؟

هر کسی که نگران قرار گرفتن در معرض اچ آی وی است باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا اورژانس محلی تماس بگیرد تا آزمایش شود و PEP دریافت کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر فردی نگران قرار گرفتن در معرض اچ آی وی است، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کند.

افرادی که برای اچ آی وی دارو مصرف می کنند، در صورتی که به خوبی کنترل شده و پایدار باشند، می توانند هر ۶ ماه یک بار با با پزشک خود دیدار کنند.

خلاصه

برخی رفتارها می توانند شانس ابتلای فرد به اچ آی وی را افزایش دهند. اچ آی وی از طریق مایعات بدن مانند خون، مایع منی و شیر مادر منتقل می شود.

فردی که رابطه مقعدی، واژینال یا دهانی با فردی که سطوح قابل تشخیص اچ آی وی دارد، کمتر از ۲% احتمال ابتلا به آن را دارد.

افراد می توانند از کاندوم یا سایر روش های بازدارنده برای کاهش احتمال ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی استفاده کنند.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.