از کجا بفهمیم حامله ایم؟ از سیر تا پیاز دوران بارداری

اختصاصی فارمافوری: بارداری یا حاملگی، دوره ای حدودا ۹ ماهه است که نوزاد متولد نشده در رحم رشد می کند. اولین علامت بارداری معمولاً عدم قاعدگی است، اما علائم دیگری نیز وجود دارد. و سوال خیلی ها این است که از کجا بفهمیم حامله ایم و عدم قاعدگی به این موضوع مرتبط است؟

اغلب بارداری ها حدود ۲۸۰ روز طول می کشد که حدوداً ۴۰ هفته است. ماشین حساب بارداری می تواند به پیش بینی زمان تولد نوزاد کمک کند.

این مقاله در مورد آنچه که باید در طول مدت بارداری از بارداری تا زایمان انتظار داشت، از جمله علائم رایج، عوارض احتمالی، و همچنین آزمایش‌ها و معاینات پزشکی بحث می‌کند.

شناخت علائم اولیه

یکی از شایع ترین علائم اولیه بارداری، عقب افتادن سیکل قاعدگی است. بر اساس گزارش انجمن بارداری آمریکا، ۲۹ درصد از زنان باردار این علامت را به عنوان اولین علامت بارداری خود گزارش کرده اند.

به غیر از قاعدگی عقب افتاده، علائم بارداری که ممکن است در چند هفته اول بارداری رخ دهد عبارتند از:

حالت تهوع، با یا بدون استفراغ

خستگی

سرگیجه

تغییرات سینه مانند حساسیت

تکرر ادرار به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش جریان خون از طریق کلیه ها

خونریزی خفیف لانه گزینی یا لکه بینی

خستگی

همه افراد باردار علائم مشابهی را تجربه نمی کنند و برخی از آنها اصلاً علائمی را تجربه نمی کنند.

تایید بارداری

فرد برای تایید بارداری، می تواند:

برای معاینه فیزیکی و آزمایش خون بارداری به پزشک مراجعه کند

تست بارداری خانگی انجام دهد

تست بارداری هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) را در خون یا ادرار تشخیص می دهد.

سطح هورمون در ابتدای بارداری پایین است و به تدریج افزایش می یابد. داشتن سطح بالای هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی می تواند نشانه بارداری چند قلو باشد.

اگر تست بارداری مثبت باشد، فرد می تواند سونوگرافی شکم یا ترانس واژینال انجام دهد.

اسکن می تواند این موارد را بررسی کند:

سن حاملگی بارداری

اینکه چند جنین وجود دارد

آیا قرارگیری در رحم صحیح است یا خیر

کیت های تست بارداری خانگی برای خرید آنلاین موجود است.

مراحل بارداری

پزشکان سن جنین نوزاد را از تاریخ لقاح اندازه گیری می کنند. اما ممکن است با بررسی سن حاملگی که با شمارش بارداری از اولین روز آخرین قاعدگی فرد باردار انجام می‌شود، تاریخ زایمان او را تعیین کنند.

هفته ۱-۱۳

سه ماهه اول تا ۱۳ هفته اول شامل دوره تخمک گذاری و لقاح است.

لقاح و لانه گزینی

لقاح زمانی اتفاق می افتد که اسپرم مرد به تخمک ماده نفوذ کرده و آن را بارور می کند. این امر معمولا پس از تخمک گذاری در لوله فالوپ زنان اتفاق می افتد. نتیجه یک زیگوت است – یک سلول اسپرم و تخمک یکپارچه.

پس از آن، زیگوت بلافاصله شروع به تقسیم می کند و مجموعه ای از سلول ها به نام جنین را تشکیل می دهد.

جنین پس از تقسیم و رشد به دیواره رحم می‌چسبد و رگه‌های ریشه‌مانندی به نام پرز بیرون می‌آورد. این فرآیند کاشت نامیده می شود.

گاهی اوقات، جنین در جایی غیر از پوشش داخلی رحم، معمولاً در لوله فالوپ، لانه گزینی می کند. این امر منجر به حاملگی خارج رحمی می شود.

هنگامی که جنین به طور طبیعی لانه گزینی می کند، پرزها جنین را به پوشش داخلی رحم متصل می کنند. در نهایت به جفت تبدیل می شوند که جنین را در حین رشد تغذیه و محافظت می کند، اکسیژن و تغذیه آن را تامین و مواد زائد را دفع می کند.

رشد اولیه

سپس جنین به سرعت شروع به رشد می کند. اولین چیزهایی که رشد می کنند قلب، نخاع، مغز و دستگاه گوارش هستند. جفت شروع به تشکیل شدن می کند. با گذشت زمان، ساختارها و اندام های بیشتری رشد می کنند. در هفته ششم، پزشک ممکن است بتواند ضربان قلب را تشخیص دهد.

هفته هفتم، اکثر اندام های ضروری در حال شکل گیری هستند. هفته هشتم، هر چیزی که انسان بالغ هم در داخل و هم بیرون دارد، به شکل بسیار کوچکتری در جنین وجود دارد.

در هفته نهم، جنین در داخل رحم که توسط مایع آمنیوتیک احاطه شده است، به رشد خود ادامه می‌دهد. این همان “آبی” است که درست قبل از زایمان “می ترکد”. در پایان این مرحله، طول جنین به حدود ۳ اینچ (اینچ) و وزن آن به حدود ۱ اونس خواهد رسید.

علائم قابل انتظار

در ۱۳ هفته اول، علائم بارداری احتمالاً مشابه علائمی است که ممکن است در مراحل اولیه رخ دهد، اما ممکن است با گذشت زمان این علائم افزایش یابد.

علائم دیگری که ممکن است یک فرد باردار در این زمان با آن مواجه شود عبارتند از: نوسانات خلقی، تغییر در اشتها یا میل به غذاهای خاص، یبوست، سردرد و سوزش سر دل.

در حالی که برخی از افراد باردار ممکن است در این مرحله وزن اضافه کنند، برخی دیگر ممکن است وزن از دست بدهند. همه افراد این علائم را تجربه نمی کنند، زیرا هر بارداری متفاوت است.

هفته ۱۳-۲۸

در سه ماهه دوم، جنین نوعی موی ظریف به نام لانوگو را روی سر خود تشکیل می دهد. همچنین شروع به مکیدن می کند و اثر انگشت ایجاد می کند.

غدد عرق، ابروها، مژه ها و چشم ها شروع به شکل گیری می کنند. مغز، سیستم عصبی و سایر اندام های ضروری به رشد خود ادامه می دهند.

در هفته ۲۲، اگر جنینی متولد شود، ممکن است با مداخله پزشکی بتواند زنده بماند. در هفته ۲۸، وزن جنین به حدود ۲ ¼ پوند و طول آن به ۱۴ اینچ می رسد.

علائم قابل انتظار

در سه ماهه دوم، افراد باردار معمولا شروع به افزایش وزن می کنند. ممکن است شروع به احساس حرکات جنین کنند و دیگران اغلب با گذاشتن دست روی شکم فرد باردار می توانند آن را احساس کنند.

بسیاری از افراد باردار در سه ماهه دوم احساس راحتی بیشتری می کنند. حالت تهوع معمولا متوقف می شود و سطح انرژی اغلب بالاتر است. برخی از افراد ممکن است هنوز کمی ناراحتی را تجربه کنند. این امر ممکن است شامل کمردرد، سندرم تونل کارپال، خارش در کف دست یا کف پا، و تورم صورت، انگشتان دست یا مچ پا باشد.

اگر تورم ناگهانی یا شدید باشد، یا اگر خارش همراه با استفراغ، حالت تهوع، زردی، خستگی یا از دست دادن اشتها باشد، فرد باید با پزشک مشورت کند. اینها ممکن است نشانه پره اکلامپسی یا مشکل در کبد باشد.

برخی از افراد نیز ممکن است متوجه تغییر رنگ پوست شوند و ممکن است علائم کشش را ببینند.

هفته ۲۹-۴۰

سه ماهه سوم از هفته ۲۹ تا تولد طول می کشد که معمولاً هفته چهلم است. در چند هفته اول این دوره، جنین واقعاً بزرگ می شود. شروع به انجام برخی حرکات ریتمیک تنفسی با ریه های خود می کند، اگرچه این حرکات هنوز در حال رشد هستند.

استخوان ها در این زمان به طور کامل رشد می کنند، اما هنوز نرم هستند. پلک ها باز خواهند شد. بعد از هفته ۳۳، جنین معمولاً برای آماده شدن برای تولد به حالت سر به پایین می رود. به افزایش وزن و ریزش موهای لانوگو خود ادامه خواهد داد.

از هفته ۳۸ جنین کامل در نظر گرفته می شود. وزن آن ممکن است از ۶ ¾ تا ۱۰ پوند و با طول حدود ۱۶ تا ۱۹ اینچ باشد.

علائم قابل انتظار

بسیاری از علائم مشابه هفته های قبل ممکن است در این مدت ادامه داشته باشند. فرد باردار ممکن است افزایش کمردرد را تجربه کند و استراحت آسوده برایش دشوارتر باشد. ممکن است به دلیل فشار بر مثانه، بیشتر ادرار کنند. علاوه بر این، فشار جنین به معده می تواند سوء هاضمه ایجاد کند.

علائم دیگر ممکن است شامل مواردی مانند هموروئید، تنگی نفس در هنگام فشار کودک به دیافراگم و بی خوابی باشد.

برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که آغوز از سینه‌هایشان نشت می‌کند، یک ماده پیش از شیر که بدن برای آماده شدن برای تولید شیر تولید می‌کند.

انقباضات اولیه نیز ممکن است روزها یا هفته ها قبل از تولد رخ دهد. پزشکان به این انقباضات براکستون-هیکس می گویند.

مراقبت های دوران بارداری و معاینات

در طول دوران بارداری، فرد به طور منظم معاینات و آزمایشاتی را انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که کودک به درستی رشد می کند.

اولین ویزیت

ویزیت اولیه معمولا در حوالی یا بعد از هفته هشتم بارداری اتفاق می افتد. پزشک ممکن است حاملگی فرد را با سونوگرافی تأیید کند، آزمایش پاپ اسمیر انجام دهد و کشت دهانه رحم انجام دهد. سونوگرافی نشان می دهد که آیا حاملگی چند قلو وجود دارد یا خیر.

پزشک همچنین تاریخچه پزشکی دقیق فرد را جمع آوری می کند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. معاینه شامل اندازه گیری فشار خون فرد و انجام آزمایش ادرار برای علائم عفونت و سایر ناهنجاری ها است.

یکی دیگر از قسمت های اولین ویزیت، اعزام فرد باردار برای انجام آزمایش خون به منظور بررسی گروه خونی و آزمایش انواع بیماری ها مانند اچ آی وی و هپاتیت است. پزشک همچنین ممکن است برای تعدادی از اختلالات ژنتیکی که می تواند روی جنین در حال رشد تأثیر بگذارد غربالگری کند.

در این زمان، پزشک به هر سوالی که فرد ممکن است داشته باشد پاسخ می دهد و توصیه هایی را در مورد غذاهای ایمن در دوران بارداری، ویتامین های دوران بارداری، ورزش در دوران بارداری، داروهای ایمن در دوران بارداری و سایر مواردی که فرد باید بداند، انجام می دهد.

ویزیت های بیشتر

پس از اولین ویزیت، فرد باردار بایستی انتظار داشته باشد که در ۲۸ هفته اول هر ماه به پزشک مراجعه کند. بین هفته های ۲۸ تا ۳۶، هر دو هفته یکبار باید ویزیت انجام شود. از هفته ۳۶ تا تولد، ویزیت ها هفتگی می شود. افرادی که حاملگی آنها پرخطر است ممکن است نیاز به مراجعه بیشتر داشته باشند.

در مراجعات بعدی، دکتر ممکن است این معاینات را انجام دهد:

فشار خون فرد باردار را بررسی کند.

افزایش وزن فرد باردار را اندازه گیری کند.

برای بررسی نحوه رشد جنین، سایزشکم را اندازه گیری کند

آزمایش خون یا ادرار بیشتری انجام دهد

سونوگرافی اضافی انجام دهد

آزمایش های رایج

اکثر افراد باردار باید در طول بارداری آزمایش های غربالگری انجام دهند. برخی از افراد در صورت داشتن بارداری پرخطر یا بیمای های پزشکی ممکن است مجبور به انجام آزمایشات اضافی شوند.

رایج ترین آزمایش ها عبارتند از:

غربالگری سه ماهه اول: این غربالگری بین هفته های ۱۱ تا ۱۴ انجام می شود و اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون و تریزومی ۱۸ و همچنین مواردی مانند نقص قلبی را غربالگری می کند.

سونوگرافی هفته بیستم: بسیاری از افراد باردار حدود هفته بیستم برای بررسی رشد جنین سونوگرافی انجام می دهند. پزشک هر گونه ناهنجاری را بررسی می کند و می تواند جنسیت جنین را برای کسانی که درخواست می کنند آشکار کند.

آزمایش ادرار: اغلب در طول معاینه، فرد باردار برای غربالگری مواردی مانند عفونت های دستگاه ادراری، دیابت یا پره اکلامپسی باید آزمایش ادرار انجام دهد.

آزمایش گلوکز: این آزمایش بین هفته های ۲۶ تا ۲۸ انجام می شود و دیابت بارداری را غربالگری می کند. برای تعیین سطح قند خون فرد باید یک نوشیدنی شیرین مصرف کند و یک ساعت صبر کند.

تست استرپتوکوک گروه B : این تست که بین هفته های ۳۶ تا ۳۷ انجام می شود، باکتری هایی را که ممکن است در حین تولد به نوزاد منتقل شود و منجر به عفونت جدی شود، غربالگری می کند.

موارد احتیاط

در دوران بارداری، پزشکان به فرد باردار توصیه می کنند که در تمام مدت بارداری مراقب یک سری چیزها باشد یا از آنها اجتناب کند.

سیگار کشیدن: این امر خطر زایمان زودرس و نقایص مادرزادی را افزایش می دهد.

الکل: هیچ مقدار مطمئنی از الکل وجود ندارد که فرد بتواند در دوران بارداری مصرف کند. نوشیدن الکل نوزاد را در معرض خطر نقایص مادرزاد و سندرم الکل جنینی قرار می دهد.

مواد مخدر: ماری جوانا و سایر داروها خطر عوارض بارداری و نقایص مادرزادی را در نوزاد افزایش می دهند.

گرمای بیش از حد: گرمای بیش از حد خطر نقص لوله عصبی را افزایش می دهد. افراد باردار باید در هوای گرم مراقب باشند و تب را سریع درمان کنند.

ماهی: افراد باردار نباید ماهی هایی مانند ماهی تن چشم بزرگ یا ماهی خال مخالی که دارای جیوه بالایی هستند مصرف کنند.

غذاهای خام و گوشت، پنیرهای نرم در صورتی که پاستوریزه نشده باشند، گوشت های اغذیه فروشی، جوانه ها و سالادهای آماده مانند سالاد مرغ: افراد باردار باید از خوردن این غذاها خودداری کنند تا خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی مانند سالمونلا و لیستریوز را می تواند به جنین آسیب برسانند را کاهش دهند.

برخی داروها: همه داروها، از جمله داروهای بدون نسخه و نسخه ای، گزینه مطمئنی برای مصرف در بارداری نیستند. ممکن است مصرف برخی از آنها فقط بعد از هفته ۱۳ بی خطر باشد. فرد باید قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کند.

خاک: خاک و برخی مدفوع حیوانات می توانند عفونت را منتقل کنند. به عنوان مثال، توکسوپلاسموز ناشی از مدفوع گربه، می تواند به شدت به جنین آسیب برساند. پوشیدن دستکش و شستن دست ها قبل و بعد از باغبانی یا تعویض بستر گربه بسیار مهم است.

کافئین: طبق توصیه کالج آمریکایی متخصصین زنان و زایمان، افراد باردار باید کمتر از ۲۰۰ میلی گرم کافئین در روز مصرف کنند.

عوارض

علاوه بر علائم معمول بارداری، افرادی که باردار هستند ممکن است موارد دیگری را تجربه کنند که ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد. این امر شامل مواردی مانند مشکلات دندانی، عفونت های دستگاه ادراری و کم خونی است.

در برخی موارد، یک عارضه می تواند جدی باشد. برای نمونه:

فشار خون: این اصطلاحی است که فشار خون بالا را توصیف می کند. فرد باید تحت نظر باشد و ممکن است برای کنترل آن نیاز به دارو داشته باشد، زیرا فشار خون بالا فرد باردار را در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی قرار می دهد.

پره اکلامپسی: وقتی این اتفاق می افتد فشار خون بالای فرد باردار باعث کاهش جریان خون جنین می شود. اگر پزشکان به موقع آن را درمان نکنند، فرد ممکن است دچار اکلامپسی شود که می تواند باعث تشنج و کما شود.

دیابت بارداری: زمانی است که فردی که قبلاً دیابت نداشته است در دوران بارداری به آن مبتلا می شود. اگر پزشکان آن را کنترل نکنند، می تواند باعث فشار خون بالا شود که می تواند منجر به پره اکلامپسی شود.

عفونت ها: اگر فردی در دوران بارداری دچار عفونت شود، از جمله برخی عفونت های مقاربتی (STIs)، ممکن است در معرض خطر سقط جنین، زایمان زودرس و مرده زایی باشد. نوزاد ممکن است در معرض خطر ابتلا به نقایص مادرزادی باشد.

جفت سرراهی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که جفت بخشی یا تمام دهانه رحم را می پوشاند، است که کودک از طریق آن رحم را ترک می کند. ممکن است این مشکل به خودی خود حل شود. در غیر این صورت، فرد نیاز به زایمان سزارین دارد.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.