اختصاصی فارمافوری: چه چیزی باعث آکنه می شود؟ پوست شما دارای سوراخ های ریزی به نام منافذ است که می تواند توسط چربی، باکتری، سلول های مرده پوست و کثیفی مسدود شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است جوش یا “زگیل” ایجاد شود. اگر پوست شما مکرراً تحت تأثیر این عارضه قرار می گیرد، ممکن است آکنه داشته باشید.
با توجه به اطلاعات آکادمی پوست آمریکا، آکنه شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده است، اگرچه آکنه یک بیماری تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند دردناک باشد، به ویژه زمانی که شدید باشد. همچنین می تواند باعث ناراحتی های روحی و عاطفی شود.
آکنه ای که روی صورت شما ظاهر می شود می تواند بر اعتماد به نفس شما تأثیر بگذارد و به مرور زمان ممکن است باعث ایجاد زخم های فیزیکی دائمی شود.
درمان های موثر زیادی برای آکنه وجود دارد که هم تعداد جوش های شما را کاهش می دهد و هم احتمال ایجاد جای زخم را کاهش می دهد.
علائم آکنه چیست؟
آکنه تقریباً در هر جای بدن ممکن است ایجاد شود. البته بیشتر در صورت، پشت، گردن، سینه و شانه ها ایجاد می شود.
اگر آکنه دارید، معمولا متوجه جوش هایی می شوید که سفید یا سیاه هستند و به آنها کمودون میگویند.
جوش های سر سیاه در سطح پوست شما باز می شوند و به دلیل اکسیژن موجود در هوا ظاهر سیاهی به آن ها می دهند. جوش های سر سفید درست زیر سطح پوست شما بسته شده و ظاهری سفید به آن ها می بخشد.
در حالی که این جوشها شایع‌ترین ضایعاتی هستند که در آکنه دیده می‌شوند، انواع دیگری از جوش نیز ممکن است رخ دهند. ضایعات التهابی بیشتر باعث ایجاد زخم در پوست شما می شوند. این شامل:
پاپول ها برآمدگی های کوچک، قرمز و برجسته هستند که در اثر فولیکول های مو ملتهب یا عفونی ایجاد می شوند.
پوسچول ها جوش های کوچک قرمز رنگی هستند که در نوک خود چرک دارند.
ندول ها توده های جامد و اغلب دردناک زیر سطح پوست شما هستند.
کیست ها توده های بزرگی هستند که در زیر پوست شما یافت می شوند و حاوی چرک هستند و معمولاً دردناک هستند.
چه چیزی باعث آکنه می شود؟
آکنه زمانی اتفاق می افتد که منافذ پوست شما با چربی، پوست مرده یا باکتری مسدود می شود.
هر منفذ پوست شما سوراخی برای فولیکول است. فولیکول از یک مو و یک غده چربی (روغنی) تشکیل میشود.
غده روغن سبوم (روغن) را آزاد می کند، که به سمت مو حرکت می کند، از منافذ خارج می شود و روی پوست شما می رود. سبوم پوست شما را روان و نرم نگه می دارد.
یک یا چند مشکل در این فرآیند روان کاری می تواند باعث آکنه شود. ممکن است زمانی رخ دهد که:
روغن بیش از حد توسط فولیکول های شما تولید می شود
سلول های مرده پوست در منافذ شما جمع می شوند
باکتری ها در منافذ شما جمع می شوند
این مشکلات به ایجاد جوش کمک می کند. جوش زمانی ظاهر می شود که باکتری در منافذ مسدود شده رشد کند و روغن نتواند از آن خارج شود.
عوامل خطر برای ایجاد آکنه چیست؟
افسانه ها در مورد عواملی که باعث ایجاد آکنه می شوند بسیار رایج هستند. بسیاری از مردم بر این باورند که غذاهایی مانند شکلات یا سیب زمینی سرخ کرده به بروز آکنه کمک می کند. هیچ شاهد علمی برای تایید این ادعاها وجود ندارد، عوامل خطر خاصی برای ایجاد آکنه وجود دارد، از جمله:
تغییرات هورمونی ناشی از بلوغ یا بارداری.
برخی داروها، مانند برخی از قرص های ضد بارداری یا کورتیکواستروئیدها.
یک رژیم غذایی سرشار از قندهای تصفیه شده یا کربوهیدرات، مانند نان و چیپس.
داشتن والدینی که آکنه داشتند.
افراد در دوران بلوغ بیشتر در معرض خطر ابتلا به آکنه هستند. در این مدت بدن شما دچار تغییرات هورمونی می شود. این تغییرات می تواند باعث تولید روغن شود و منجر به افزایش خطر آکنه شود. آکنه هورمونی مربوط به بلوغ معمولاً فروکش می کند یا حداقل با رسیدن به سن بلوغ بهبود می یابد.
آکنه چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر علائم آکنه دارید، پزشک می تواند با معاینه پوست شما آن را تشخیص دهد. پزشک انواع ضایعات و شدت آنها را شناسایی می کند تا بهترین درمان را تعیین کند.
آکنه چگونه درمان می شود؟
مراقبت در منزل
چند کار مراقبتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا از ایجاد جوش جلوگیری کنید و آکنه خود را از بین ببرید. درمان های خانگی برای آکنه عبارتند از:
روزانه پوست خود را با یک صابون ملایم تمیز کنید تا چربی اضافی و کثیفی از بین برود.
موهای خود را به طور مرتب شامپو بزنید و از روی صورت خود دور نگه دارید.
استفاده از لوازم آرایشی مبتنی بر آب یا برچسب “غیر کومدوژنیک” (نه مسدود کننده منافذ)
عدم فشار دادن یا برداشتن جوش ها، که باعث پخش شدن باکتری ها و چربی اضافی می شود
عدم استفاده از کلاه یا سربندهای تنگ
دست نزدن به صورت
دارو
اگر خودمراقبتی به بهبود آکنه شما کمک نمی کند، چند داروی بدون نسخه برای آکنه در دسترس هستند. اکثر این داروها حاوی موادی هستند که می توانند به کشتن باکتری ها یا کاهش چربی روی پوست شما کمک کنند.
از جمله :
بنزوئیل پراکسید در بسیاری از کرم ها و ژل های آکنه وجود دارد. برای خشک کردن جوش های موجود و جلوگیری از جوش های جدید استفاده می شود. بنزوئیل پراکسید همچنین باکتری های مولد آکنه را از بین می برد.
گوگرد یک ماده طبیعی با بوی متمایز است که در برخی از لوسیون ها، پاک کننده ها و ماسک ها یافت می شود.
رزورسینول یک ماده کمتر رایج است که برای از بین بردن سلول های مرده پوست استفاده می شود.
اسید سالیسیلیک اغلب در صابون ها و شستشوی آکنه استفاده می شود. به جلوگیری از بسته شدن منافذ کمک می کند.
داروهای نسخه ای
پزشک شما می تواند داروهایی را تجویز کند که ممکن است به کاهش علائم و جلوگیری از ایجاد زخم کمک کند. از جمله:
آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی التهاب را کاهش داده و باکتری های ایجاد کننده جوش را از بین می برند. به طور معمول، آنتی بیوتیک ها فقط برای مدت کوتاهی استفاده می شوند تا بدن شما مقاومتی ایجاد نکند و شما را مستعد ابتلا به عفونت نکند.
کرم‌های موضعی تجویزی مانند رتینوئیک اسید یا بنزوئیل پراکسید قوی‌تر اغلب قوی‌تر از درمان‌های بدون نسخه هستند. بنزوئیل پراکسید به عنوان یک عامل ضد باکتری عمل می کند که از مقاومت باکتری های مولد آکنه در برابر آنتی بیوتیک ها جلوگیری می کند. همچنین دارای خواص کمدون تخریب کننده و ضد التهابی متوسطی است.
زنان مبتلا به آکنه هورمونی ممکن است با قرص های ضد بارداری یا اسپیرونولاکتون درمان شوند. این داروها هورمون هایی را تنظیم می کنند که می توانند از طریق کاهش تولید روغن باعث ایجاد آکنه شوند.
ایزوترتینوئین (آکوتان) یک داروی مبتنی بر ویتامین A است که برای درمان موارد خاصی از آکنه ندولر شدید استفاده می شود. این دارو می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، و تنها زمانی استفاده می شود که سایر درمان ها کارساز نباشند.
درمان هایی که توسط پزشک و در مطب انجام میشود
پزشک ممکن است روش هایی را برای درمان آکنه شدید و جلوگیری از ایجاد زخم توصیه کند. این روش ها با از بین بردن پوست آسیب دیده و کاهش تولید چربی کار می کنند و عبارتند از:
فتودینامیک درمانی از دارو و نور یا لیزر مخصوص برای کاهش تولید چربی و باکتری استفاده می کند. سایر لیزرها ممکن است به تنهایی برای کمک به بهبود آکنه یا جای زخم استفاده شوند.
درم ابریژن لایه های بالایی پوست شما را با یک برس چرخان از بین می برد و بهترین روش برای درمان زخم آکنه به جای درمان آکنه است. میکرودرم ابریژن یک درمان ملایم تر است که به حذف سلول های مرده پوست کمک می کند.
لایه برداری شیمیایی لایه های بالایی پوست شما را از بین می برد و پوست کمتر آسیب دیده زیر آن نمایان میشود. لایه برداری شیمیایی می تواند زخم خفیف آکنه را بهبود بخشد.
اگر آکنه شما از کیست های بزرگ تشکیل شده باشد، ممکن است پزشک شما استفاده از تزریق کورتیزون را پیشنهاد دهد. کورتیزون یک استروئید است که به طور طبیعی توسط بدن شما تولید می شود. می تواند التهاب را کاهش دهد و بهبود را تسریع کند. کورتیزون معمولاً همراه با سایر درمان های آکنه استفاده می شود.
چشم انداز فردی که آکنه دارد چیست؟
درمان آکنه اغلب موفقیت آمیز است. اکثر مردم می توانند انتظار داشته باشند که آکنه آنها ظرف شش تا هشت هفته از بین برود. با این حال، شعله ور شدن آن شایع است و ممکن است نیاز به درمان اضافی یا طولانی مدت داشته باشد. ایزوترتینوئین درمانی است که به احتمال زیاد نتایج مثبت دائمی یا طولانی مدت ارائه می دهد.
زخم آکنه می تواند باعث ناراحتی روانی و عاطفی شود. اما، درمان سریع می تواند به جلوگیری از زخم کمک کند.
چگونه می توان از آکنه جلوگیری کرد؟
جلوگیری از آکنه دشوار است. اما می توانید اقداماتی را در خانه انجام دهید تا بعد از درمان از بروز مجدد آکنه جلوگیری کنید. این مراحل عبارتند از:
صورت خود را دو بار در روز با یک شوینده بدون روغن بشویید
استفاده از کرم ضد آکنه بدون نسخه برای از بین بردن چربی اضافی
اجتناب از آرایش حاوی روغن
پاک کردن آرایش و تمیز کردن کامل پوست قبل از خواب
دوش گرفتن بعد از ورزش
اجتناب از لباس های تنگ
داشتن یک رژیم غذایی سالم با حداقل قندهای تصفیه شده
کاهش استرس
با پزشک خود صحبت کنید تا در مورد استراتژی های مدیریت آکنه خود بیشتر بدانید.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.
