اختصاصی فارمافوری: درمان لنفوم فولیکولی سلول های سرطانی را از بین می برد. اما در این روند عوارض جانبی هم ایجاد می شود. درمان در افراد تأثیر متفاوت می گذارد. تاثیرات به نوع درمان ، دوز و سلامت بیمار بستگی دارد. اکثر افراد مبتلا به این سرطان تحت پرتو درمانی ، شیمی درمانی ، ایمونوتراپی یا ترکیبی از این درمان ها قرار خواهند گرفت. بیمار باید از پزشک خود بپرسد که در انتظار چه چیزی باید باشد. و در صورت بروز عوارض شیمی درمانی، چگونه آن را به حداقل برساند.
عوارض شیمی درمانی سرطان لنفوم
تهوع و استفراغ
شیمی درمانی ، پرتودرمانی و ایمونوتراپی می تواند باعث تهوع و استفراغ شود. اما نه در همه. در صورت بروز این عوارض جانبی ، پزشک می تواند داروهای ضد تهوع را تجویز کند. درباره طب سوزنی و مدیتیشن از پزشک میتوان پرسید که آیا ممکن است به بیمار کمک کند یا نه. نوشیدن آب فراوان به هیدارته بودن کمک میکند.
خستگی
درمان هایی مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی – و خود سرطان – می تواند بیمار را خسته کند. مهم نیست که چقدر می خوابند. در صورت احساس خستگی بیشتر به تیم درمانی باید اطلاع داد. پزشک ممکن است برای بررسی علل ، مانند تغییر در سطح هورمون ها یا پایین بودن تعداد گلبول های قرمز خون ، آزمایش خون انجام دهد. ورزش ، رژیم غذایی و درمان از راه های رفع خستگی است.
ریزش مو
ریزش مو عارضه جانبی شایع شیمی درمانی و پرتودرمانی است. اما برای همه اتفاق نمی افتد. می توان موها را کوتاه کرد یا سر را تراشید تا ریزش موها سخت تر شود. همچنین می توان سر را با روسری یا کلاه گیس پوشاند. یکی از راههای کاهش میزان از دست دادن موها این است که با ملایمت و آرامش شانه زد و شست و شو داد. موها باید بعد از اتمام درمان دوباره رشد کنند. اگرچه ممکن است بافت متفاوتی نسبت به قبل داشته باشند.
عفونت ها
شیمی درمانی می تواند باعث کاهش گلبول های سفید خون شود. سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با میکروب ها به این گلبول ها احتیاج دارد. این امر احتمال بیماری را افزایش می دهد. ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت آنتی بیوتیک یا داروهایی به نام فاکتورهای رشد که تولید گلبول های سفید را تحریک میکند، بدهد. برای سالم ماندن ، بیمار باید دستانش را اغلب بشوید. و از افراد بیمار دوری کند. در صورت مشاهده علائم عفونت مانند تب ، گلودرد یا لرز ، فوراً با پزشک تماس بگیرد.
اسهال
شل شدن و مدفوع آبکی از عوارض جانبی سرطان و درمان هایی مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی است که می تواند به دیواره روده آسیب برساند. وقتی درمان تمام شد ، اسهال باید متوقف شود. بیمار برای جایگزینی مایعی که از دست می دهد ، آب ، آب گوشت شفاف یا نوشیدنی های ورزشی بنوشد. تا زمانی که احساس بهتری ندارد ، رژیم برنج ، نان تست ، سس سیب ، موز و سایر غذاهای ملایم را رعایت کند. از پزشک بپرسد که آیا باید داروی ضد اسهال را بدون نسخه مصرف کند یا خیر.
کبودی و خونریزی
شیمی درمانی و پرتو درمانی به پلاکت ها آسیب می رساند. پلاکت ها سلول هایی هستند که هنگام جراحت به لخته شدن خون کمک می کنند. علائم پلاکت های کم خونریزی بینی ، خونریزی لثه ، کبودی های بدون دلیل ، پریودهای سنگین و مدفوع قرمز یا سیاه است. تعداد پلاکت ها باید به خودی خود افزایش یابد. اما در این مورد به پزشک باید اطلاع داد. اگر مقدار آن خیلی پایین بیاید ، ممکن است به تزریق پلاکت نیاز باشد تا از خونریزی بیش از حد جلوگیری کند. برای جلوگیری از بریدگی باید از مسواک نرم و تیغ برقی استفاده کرد.
پوست خشک ، خارش دار یا قرمز
خارش ، خشکی و بثورات بعد از شیمی درمانی و پرتودرمانی رایج است. امری که می تواند پوست را تحریک کند. همچنین ممکن است نسبت به خورشید حساس تر باشد. مالیدن کرم ملایم و حاوی آب پس از حمام یا دوش می تواند خشکی را کاهش دهد. مایعات اضافی باید نوشید تا پوست را هیدراته نگه دارد. باید از پزشک در مورد تجویز آنتی هیستامین برای کمک به خارش سوال کرد. ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر باید استفاده کرد.
دهان درد
درمان لنفوم می تواند به سلول های داخل دهان آسیب برساند و باعث ایجاد زخم شود که ممکن است دردناک باشد. پس از اتمام درمان این زخم ها باید بهبود یابند. از پزشک باید بپرسید آیا برای کاهش درد میتوان با جوش شیرین یا آب نمک دهان را شست؟ همچنین دهانشویه ها و داروهایی مخصوص درمان دهان درد وجود دارد. هنگام بهبودی ، خوردن غذاهای نرم یا سرد ممکن است راحت تر باشد. باید از هر چیز داغ، تند یا اسیدی مانند آب پرتقال یا لیمو اجتناب کرد.
بی حسی و گزگز
برخی از داروهای شیمی درمانی به اعصابی که به حرکت و احساس کمک می کند آسیب می رسانند. اگر دچار آسیب عصبی شده باشد بیمار، که نوروپاتی محیطی نامیده می شود ، ممکن است دچار سوزش یا سوزن سوزن شدن ، بی حسی یا ضعف در قسمت هایی از بدن خود بشود. این علائم را به پزشک باید اطلاع دهد. کاهش دوز دارو ممکن است کمک کننده باشد. داروهای بی حسی ، داروهای ضد تشنج ، فیزیوتراپی و طب سوزنی برخی از درمان های درد عصبی هستند.
مه گرفتگی ذهنی
بیمار ممکن است در به خاطر سپردن ، یادگیری چیزهای جدید یا تمرکز بر وظایف در طول درمان دچار مشکل شود. برخی به این عارضه مه گرفتگی ذهنی می گویند. شیمی درمانی یک علت است. اما پرتودرمانی و سایر درمان ها می توانند بر مشکلات حافظه بیفزایند. صبوری تنها راه حل است. کارها را می شود با لیست کردن و یادداشت کردن پیگیری کرد.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.