فواید و منابع ویتامین ب ۲ چه مواردی را در بر می گیرد؟ ویتامین ب ۲ یا ریبوفلاوین یکی از هشت ویتامین B است که برای سلامت انسان ضروری است. می توان آن را در غلات، گیاهان و محصولات لبنی یافت. برای تجزیه اجزای غذا، جذب سایر مواد مغذی و حفظ بافت ها ضروری است.
ویتامین ب ۲ یک ویتامین محلول در آب است، بنابراین در آب حل می شود. همه ویتامین ها یا محلول در آب یا محلول در چربی هستند. ویتامین‌های محلول در آب از طریق جریان خون منتقل می‌شوند و هر آنچه لازم نیست از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود.
مردم باید هر روز ویتامین ب ۲ مصرف کنند، زیرا بدن فقط می تواند مقادیر کمی را ذخیره کند و منابع به سرعت کاهش می یابد.
ریبوفلاوین به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد و به برخی دیگر اضافه می شود و می توان آن را به عنوان مکمل مصرف کرد. بیشتر آن در روده کوچک جذب می شود.
نقش
سبزیجات چلیپایی منبع ویتامین ب ۲ هستند، اما به جای جوشاندن آنها را بخارپز کنید.
ویتامین ب ۲ به تجزیه پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها کمک می کند. نقش مهمی در حفظ انرژی بدن دارد.
ریبوفلاوین به تبدیل کربوهیدرات ها به آدنوزین تری فسفات (ATP) کمک می کند. بدن انسان آدنوزین تری فسفات را از غذا تولید می کند و آدنوزین تری فسفات همانطور که بدن به آن نیاز دارد انرژی تولید می کند. ترکیب آدنوزین تری فسفات برای ذخیره انرژی در عضلات حیاتی است.
همراه با ویتامین A، ویتامین B برای موارد زیر ضروری است:
حفظ غشاهای مخاطی در دستگاه گوارش
حفظ سلامت کبد
تبدیل تریپتوفان به نیاسین، یک اسید آمینه
حفظ سلامت چشم، اعصاب، ماهیچه ها و پوست
جذب و فعال کننده آهن، اسید فولیک و ویتامین های B1، B3 و B6
تولید هورمون توسط غدد فوق کلیوی
جلوگیری از ایجاد آب مروارید
رشد جنین، به ویژه در مناطقی که کمبود ویتامین شایع است
برخی از تحقیقات نشان می دهد که ویتامین ب ۲ ممکن است به پیشگیری از آب مروارید و سردرد میگرنی کمک کند، اما مطالعات بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز است.
مطالعات دیگر نشان داده اند که در کودکان مبتلا به اوتیسم، مکمل های ویتامین ب ۲، B6 و منیزیم به نظر می رسد سطح اسیدهای آلی غیر طبیعی در ادرار را کاهش می دهد.
منابع
ویتامین ب ۲ از غذا به دست می آید.
منابع ب ۲ عبارتند از:
گوشت، ماهی و محصولات لبنی ویتامین ب ۲ را تامین می کنند.
ماهی، گوشت و مرغ، مانند بوقلمون، مرغ، گوشت گاو، کلیه و جگر
تخم مرغ
محصولات لبنی
مارچوبه
کنگر فرنگی
آووکادوها
فلفل قرمز
مویز
غلات غنی شده
کلپ
لوبیا لیما، لوبیا دریایی و نخود فرنگی
ملاس
قارچ
آجیل
جعفری
کدو تنبل
گل رز
حکیم
سیب زمینی های شیرین
سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی، کلم بروکسل، اسفناج، سبزی قاصدک و شاهی
نان های سبوس دار، نان های غنی شده و سبوس گندم
عصاره مخمر
ویتامین ب ۲ محلول در آب است، بنابراین پختن غذاها باعث از بین رفتن آن می شود. تقریباً دو برابر همان مقدار ب ۲ از طریق جوشاندن از بین می رود و در اثر بخارپز کردن یا مایکروویو.
چقدر نیاز داریم؟
طبق گفته دانشگاه ایالتی اورگان، مقدار توصیه شده روزانه (RDA) ویتامین ب ۲ برای مردان ۱۹ ساله و بالاتر ۱.۳ میلی گرم در روز و برای زنان ۱.۱ میلی گرم در روز است. در دوران بارداری، زنان باید ۱.۴ میلی گرم در روز و در دوران شیردهی ۱.۶ میلی گرم در روز مصرف کنند.
کمبود
کمبود ویتامین ب ۲ زمانی که رژیم غذایی ضعیف باشد، خطر قابل توجهی است، زیرا بدن انسان این ویتامین را به طور مداوم دفع می کند، بنابراین ذخیره نمی شود. فردی که کمبود ب ۲ دارد به طور معمول فاقد سایر ویتامین ها نیز می باشد.
دو نوع کمبود ریبوفلاوین وجود دارد:
کمبود ریبوفلاوین اولیه زمانی اتفاق می افتد که رژیم غذایی فرد از نظر ویتامین ب ۲ ضعیف باشد. شکل ثانویه این کمبود به دلیل دیگری اتفاق می افتد، شاید به این دلیل که روده نمی تواند ویتامین را به درستی جذب کند، یا بدن نمی تواند از آن استفاده کند، یا به این دلیل که خیلی سریع دفع می شود.
کمبود ریبوفلاوین به عنوان آریبوفلاوینوز نیز شناخته می شود.
علائم و نشانه های کمبود عبارتند از:
کمبود ویتامین ب ۲ می تواند منجر به زخم های دهان و سایر شکایات شود.
کیلیت زاویه ای، یا ترک در گوشه های دهان
لب های ترک خورده
پوست خشک
التهاب پوشش داخلی دهان
التهاب زبان
زخمهای دهان
لب های قرمز
گلو درد
درماتیت اسکروتوم
مایع در غشاهای مخاطی
نارسایی کمبود آهن
چشم ها ممکن است به نور شدید حساس باشند و ممکن است خارش، آبریزش یا خون ریزی داشته باشند
افرادی که بیش از حد الکل مصرف می کنند بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین B هستند.
خطرات
به طور معمول، ویتامین ب ۲ بی خطر در نظر گرفته می شود. مصرف بیش از حد آن بعید است، زیرا بدن می تواند تا حدود ۲۷ میلی گرم ریبوفلاوین را جذب کند و هر مقدار اضافی را در ادرار دفع می کند.
با این حال، مهم است که قبل از مصرف هر گونه مکملی با یک پزشک صحبت کنید، به خصوص که این مکمل ها می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند.
مکمل ها می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند و مکمل های ب ۲ ممکن است بر اثربخشی برخی داروها مانند داروهای آنتی کولینرژیک و تتراسایکلین تأثیر بگذارند.
گاهی اوقات پزشک ممکن است مکمل را توصیه کند، برای مثال، اگر بیمار از دارویی استفاده می کند که می تواند در جذب ریبوفلاوین اختلال ایجاد کند.
داروهایی که ممکن است با سطوح ریبوفلاوین در بدن تداخل داشته باشند عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند ایمی پرامین یا توفرانیل
برخی از داروهای ضد روان پریشی مانند کلرپرومازین یا تورازین
متوترکسات، برای سرطان و بیماری های خودایمنی، مانند آرتریت روماتوئید استفاده می شود
فنی توئین یا دیلانتین برای کنترل تشنج استفاده می شود
پروبنسید، برای نقرس
دیورتیک های تیازیدی یا قرص های آب
دوکسوروبیسین، دارویی که در درمان سرطان استفاده می شود، ممکن است سطوح ریبوفلاوین را کاهش دهد و ریبوفلاوین ممکن است بر نحوه عملکرد دوکسوروبیسین تأثیر بگذارد.
مرکز پزشکی دانشگاه مریلند (UMM) اشاره می کند که مقادیر بسیار زیاد ویتامین ب ۲ ممکن است منجر به خارش، بی حسی، سوزش یا خارش، ادرار زرد یا نارنجی و حساسیت به نور شود. برای جلوگیری از عدم تعادل ویتامین های B، در صورت نیاز به مکمل، از ویتامین B کمپلکس استفاده کنید.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.