اختصاصی فارمافوری: مدیریت عوارض جانبی داروها در اختلال دوقطبی میسر است؟ اختلال دوقطبی، که در آن افراد می توانند دوره های خلقی حاد را تجربه کنند، در درجه اول با دارو درمان می شود. دوره های شیدایی می تواند در مورد اختلال دوقطبی ۲ شدیدتر و در مورد اختلال دوقطبی ۱ با شدت کمتر یا هیپومانیک باشد.
درمانهای حمایتی نیز می توانند کمک قابل توجهی کنند. شامل:
گفتار درمانی
حمایت اجتماعی
استراتژی های سبک زندگی
برای اختلال دو قطبی دو مرحله درمان وجود دارد:
فاز حاد. این مرحله بر روی اپیزودهای خلقی حاد (مانیک، هیپومانیک، افسردگی) تمرکز دارد.
مرحله مراقبت در این مرحله بر پیشگیری از اپیزودهای حاد تمرکز دارد.
پزشکان می توانند برای هر مرحله داروهای مختلفی تجویز کنند. آنها به طور مرتب داروها را زیر نظر گرفته و تنظیم می کنند تا مطمئن شوند آنطور که باید کار می کنند.
دارو برای اختلال دوقطبی می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. با همکاری نزدیک با تیم پشتیبانی پزشکی خود و مشارکت در تصمیم گیری مشترک، می توانید برای یافتن یک برنامه درمانی موثر و همچنین مدیریت و پیشگیری از عوارض جانبی تلاش کنید.
داروهای رایج اختلال دو قطبی و عوارض جانبی آنها
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بیش از یک دارو را در یک زمان مصرف می کنند یا از یک دارو به داروی دیگر گذر می کنند. به عنوان مثال، لیتیوم یک تثبیت کننده خلق است که معمولاً تجویز می شود، اما فوراً جواب نمی دهد. پزشکان ممکن است مصرف یک داروی ضد روان پریشی را برای یک دوره شیدایی حاد پیشنهاد کنند تا به لیتیوم زمان بدهد تا کار خود را انجام دهد.
مثال دیگر داروهای ضد افسردگی است. پزشکان معمولاً به افراد مبتلا به اختلال دو قطبی توصیه می کنند که داروهای ضد افسردگی را فقط همراه با یک داروی تثبیت کننده خلق و خو یا داروهای ضد شیدایی مصرف کنند تا از این خطر که داروی ضد افسردگی ممکن است باعث یک دوره شیدایی حاد شود جلوگیری شود.
رایج ترین داروها برای اختلال دو قطبی که به تنهایی یا ترکیبی استفاده می شوند عبارتند از:
تثبیت کننده های خلق و خو اینها شامل لیتیوم، دیوالپروکس/والپروئیک اسید و کاربامازپین است.
آنتی سایکوتیک های آتیپیک. عبارتند از: آریپیپرازول، آسناپین، کاریپرازین، لورازیدون، پالیپریدون، کوتیاپین، ریسپریدون، زیپرازیدون و الانزاپین.
داروهای ضد افسردگی
هر کدام از اینها عوارض جانبی احتمالی دارند. برای برخی افراد، این عوارض جانبی می تواند مانعی برای ادامه درمان باشد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ بر روی افرادی که داروهای ضد روان پریشی مصرف می کردند نشان داد که ۷۰ درصد سعی کرده اند این دارو را متوقف کنند و ۶۴ درصد از آنها عوارض جانبی را دلیل آن ذکر کرده اند. اگر از عوارض جانبی ناراحت هستید، ممکن است بدانید که افراد دیگر نیز این تجربه را دارند.
پزشک می توانند به شما در یافتن راه هایی برای مدیریت عوارض جانبی کمک کند.
دکتر پاتریشیا سلان، رزیدنت فوق لیسانس روانپزشکی در دانشگاه دالهوسی، می گوید: حفظ ارتباط باز با پزشک مهم است.
سلان توضیح می دهد: «عوارض جانبی زمانی نگران کننده هستند که شدیدتر باشند، مانند بثورات شدید و گسترده، تشنج، یا افکار خودکشی. “هر گونه عوارض جانبی باید با پزشک تجویز کننده در میان گذاشته شود تا در صورت لزوم تحت نظر یا درمان شود.
در زیر برخی از عوارض جانبی داروها برای اختلال دوقطبی ذکر شده است.
تثبیت کننده های خلق و خو
عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
افزایش ادرار و تشنگی
لرزش دست ها
افزایش وزن
خستگی
سردرد
خواب آلودگی
سرگیجه
حالت تهوع
استفراغ
اسهال
تاری دید
بینایی تغییر می کند
حافظه ضعیف
مشکل در تمرکز
ریزش مو
کبودی
تغییرات در چرخه قاعدگی
سدیم کم در خون
خارش
راش
ممکن است سمیت لیتیوم را تجربه کنید. به خصوص اگر کم آب باشید. علائم لیتیوم بیش از حد در خون عبارتند از:
علائم گوارشی
تکان خوردن بدن
از دست دادن تعادل
لکنت زبان
ضعف
آنتی سایکوتیک های آتیپیک
عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خشکی دهان
سرگیجه
تاری دید
تشنج
افزایش وزن
دیابت نوع ۲
لرزش
سفتی، سختی
تحریک
خواب آلودگی
انرژی کم
آرام بخش
کاهش میل جنسی
ترشح از سینه
اختلال در دوره های قاعدگی
داروهای ضد افسردگی
عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
افزایش وزن
اسهال
حالت تهوع
استفراغ
بی قراری
رویاهای واضح
عصبی بودن
اضطراب
از دست دادن اشتها
خواب آلودگی
اختلال عملکرد جنسی
مدیریت عوارض جانبی داروها در اختلال دوقطبی
پزشکان بر عوارض جانبی در افرادی که از داروهای اختلال دو قطبی استفاده می کنند نظارت می کنند. در بسیاری از موارد، پزشک می تواند به شما کمک کند تا در برنامه درمانی خود تغییراتی ایجاد کنید تا کنترل علائم آسان تر شود.
یک استراتژی زمان‌بندی دوز است. اگر دارو زمانی که در سیستم به اوج خود می رسد آرام بخش است، بهتر است قبل از خواب مصرف شود. اگر دارویی باعث تهوع یا ناراحتی معده می شود، بهتر است با غذا مصرف شود.
دوز می تواند بر عوارض جانبی تأثیر بگذارد. اگر این بدان معناست که دارو را بهتر تحمل خواهید کرد، مشروط بر اینکه هنوز موثر باشد، پزشک ممکن است دوز را کاهش داده یا دوز را به یک رژیم دو بار در روز تقسیم کند.
پزشک شما می تواند توصیه کند که چه تغییراتی برای شما بهتر است. در صورت لزوم ممکن است یک داروی کمکی برای کمک به مقابله با عوارض جانبی تجویز کنند. به عنوان مثال، هنگامی که افراد از داروهای ضد روان پریشی و بی قراری استفاده می کنند، پزشک ممکن است دوز را کاهش دهد یا بتا بلوکر را نیز تجویز کند.
تاثیر عوارض جانبی
گاهی اوقات عوارض جانبی ممکن است ادامه مصرف داروهای تجویز شده را برای افراد سخت کند. همچنین می توانند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند. چهل و یک درصد از پاسخ دهندگان در مطالعه ای در سال ۲۰۱۹ که داروهای ضد روان پریشی مصرف می کردند این داروها را «مفید» دانستند، در حالی که ۴۳ درصد «غیر مفید» دانستند.
عوارض جانبی نامطلوب ممکن است باعث شود پزشکان دوز کمتری از دارو را توصیه کنند. این امر می تواند بر اثربخشی دارو تأثیر بگذارد.
اما شواهدی نیز وجود دارد که برخی از داروهای اختلال دو قطبی با توجه به ماهیت مخرب این اختلال می توانند کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی بهبود بخشند. اختلال دو قطبی معمولاً با اپیزودهای خلقی که بیش از ۷ روز طول می کشد، و گاهی اوقات بسیار طولانی تر، تعریف می شود. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۰ مشخص شد که دوره های شیدایی دوقطبی ۱ به طور متوسط ۱۳ هفته طول می کشد.
مقاله ای که در نشست سالانه انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۲۰۲۱ ارائه شد، نشان داد که بیمارانی که دوره های خلق دوقطبی را تجربه می کنند و ترکیبی از داروهای لیتیوم و آنتی سایکوتیک مصرف می کنند، به طور متوسط ۲.۸ روز کوتاه تر از مدت اقامت در بیمارستان هستند. مدت اقامت از ۱ تا ۳ هفته متغیر بود.
تغییر سبک زندگی
ورزش منظم و شدید به خلق و خو و خواب کمک می کند. موسسه ملی سلامت روان دویدن ، شنا و دوچرخه سواری را توصیه می کند.
سلان خاطرنشان می کند که سلامت جسمانی بخش مهمی از یک برنامه مراقبتی است. سلان می گوید در حالی که بسیاری از داروهای روانپزشکی می توانند باعث افزایش وزن شوند، افزایش وزن بیشتر می تواند افراد را در معرض خطر اختلالات متابولیک قرار دهد. در این صورت ، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد.
تغییرات دیگری نیز وجود دارد که می توانید برای کمک به کاهش عوارض جانبی ایجاد کنید. برای مثال، کاهش کافئین می‌تواند احتمال لرزش ناشی از تثبیت‌کننده‌های خلقی را کاهش دهد. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی اغلب از مصرف الکل و داروهای تفننی نیز اجتناب می کنند تا به رژیم دارویی خود پاسخ بهتری بدهند.
سلان خاطرنشان می کند که هیدراته ماندن می تواند به جلوگیری از عوارض جانبی جدی برخی از تثبیت کننده های خلق و خو کمک کند. لیتیوم می تواند باعث آسیب اندام مانند آسیب کلیه شود. نوشیدن مقدار زیادی آب در روز راهی برای جلوگیری از این عارضه جانبی است.
تصمیم گیری مشترک
در حالت ایده‌آل، گزینه‌های درمانی را با پزشک خود در فرآیندی که «تصمیم‌گیری مشترک» نامیده می‌شود، در میان بگذارید. این روشی معمول در سایر مراقبت های بهداشتی است، اما بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۹، در سلامت روان کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
با این حال، شواهدی وجود دارد که تصمیم گیری مشترک در درمان روان پریشی تجربه مراقبت را بهبود می بخشد. در تصمیم گیری مشترک، پزشک گزینه های درمانی را توضیح می دهد. فرد مبتلا به اختلال دو قطبی در مورد ارزش ها و ترجیحات خود با پزشک صحبت می کند و در مورد گزینه ها فکر می کند. آنها با هم در مورد اقدامات بعدی تصمیم می گیرند.
این وضعیت با تجربه برخی افراد از درمان اختلال دو قطبی شان کاملاً متفاوت است. در نظرسنجی سال ۲۰۱۹ از افرادی که داروهای ضد روان پریشی مصرف می کردند، ۷۰ درصد از آنها اعلام کردند چیزی در مورد عوارض جانبی داروها به آن ها گفته نشده بودند، چه رسد به اینکه از آنها خواسته شود در یک مدل تصمیم گیری مشترک شرکت کنند.
اختلال دو قطبی یک تجربه مادام العمر است ، و شما باید برای درخواست یک مدل تصمیم گیری مشترک یا درخواست اطلاعات بیشتر در مورد روشهای کنترل عوارض جانبی دارو راحت باشید.
عوارض جانبی داروهای اختلال دوقطبی شایع است. این داروها می توانند به افراد مبتلا به اختلال دو قطبی برای مدیریت علائم کمک کنند.
گاهی اوقات عوارض جانبی غیرقابل تحمل هستند، اما پزشک شما می تواند کمک کند. آنها می توانند تغییرات دوز، داروهای مختلف، تغییر شیوه زندگی و داروهای کمکی را برای کمک به ایجاد تعادل مناسب توصیه کنند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.