اختصاصی فارمافوری: آیا اختلال دوقطبی از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است؟ مطالعات اخیر این امید را میدهند که آزمایش می تواند در تشخیص اختلال دو قطبی مفید باشد. آن هم بر اساس سطح یک پارامتر معین در خون. این تحقیق نویدبخش پیشرفت‌های آینده است، اگرچه ارزیابی بالینی احتمالاً سنگ بنای تشخیص و درمان در آینده نزدیک باقی خواهد ماند.
علت اختلال دوقطبی چیست؟
محققان علت اصلی اختلال دوقطبی را نمی دانند. به نظر می رسد که تحت تأثیر ترکیبی از چند عامل است:
ژنتیک: برخی از ژن ها ممکن است افراد را مستعد ابتلا به اختلال دوقطبی کنند. اگر فردی نزدیک به اختلال دوقطبی یا افسردگی داشته باشد، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.
ساختار و عملکرد مغز. مواد شیمیایی مغز مانند نوراپی نفرین، سروتونین و دوپامین در بسیاری از تفاوت های عصبی از جمله تفاوت های روانی و خلقی نقش دارند. به گفته اتحادیه ملی بیماری های روانی، محققان همچنین دریافتند که اندازه و ساختار برخی از قسمت های مغز در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است کمی متفاوت باشد.
فشار. استرس قابل توجه می تواند باعث شیدایی در فردی با استعداد ژنتیکی شود. طلاق، مشکلات مالی، بیماری شدید و مرگ یکی از عزیزان نمونه هایی از عوامل استرس زا هستند که ممکن است منجر به شروع اختلال دوقطبی شوند.
همانطور که پزشکان بیشتر در مورد علل اختلال دوقطبی می آموزند ممکن است پیشرفت های جدیدی در تشخیص و درمان وجود داشته باشد.
اختلال دوقطبی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان اختلال دوقطبی را بر اساس ارزیابی بالینی تشخیص می دهند. ممکن است شامل مصاحبه و بحث در مورد تجربیات، علائم و پیشرفت آن در طول زمان باشد. برای تشخیص اختلال دوقطبی باید حداقل یک دوره شیدایی یا هیپومانیا وجود داشته باشد. سپس پزشکان برای تعیین نوع آن، شدت آن اپیزودها را ارزیابی می کنند.
پزشک همچنین ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد و آزمایش خون را انجام دهد. آنها این کار را برای رد سایر علل بالقوه علائم به غیر از اختلال دوقطبی انجام می دهند.
یکی از چالش های اصلی پزشکان، تمایز بین افسردگی تک قطبی و دوقطبی است. به افسردگی تک قطبی، اختلال افسردگی اساسی (MDD) نیز میگویند. ولی دارای معیارهای مشابه افسردگی دوقطبی است. سابقه مانیا یا هیپومانیا همراه با افسردگی بخشی از معیارهای تشخیصی اختلال دوقطبی است که انواع مختلفی از آن وجود دارد.
پزشک شما نمی تواند اختلال دوقطبی را از طریق اسکن مغز یا آزمایش خون تشخیص دهد. با این حال، تحقیقات جدید ارتباط احتمالی بین بیان یک مولکول کلیدی مغز و تشخیص اختلالات خلقی را کشف کرده است.
اختلال دوقطبی از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است؟
آزمایش خون به عنوان مبنایی برای تشخیص اختلال دوقطبی یا افسردگی هنوز در مراحل اولیه است. اما در چند سال گذشته تحقیقات امیدوارکننده بودند.
مطالعات اخیر نقش فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) را بررسی کرده اند. این مولکول تاثیر زیادی بر یادگیری و حافظه دارد. اما بیان آن پیچیده است. دانشمندان ارتباط بین اختلالات خلقی و سطوح proBDNF و mBDNF را در خون پیدا کردند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ از ۱۰۵ شرکت‌کننده نشان داد که سطح mBDNF در خون افراد مبتلا به اختلال دوقطبی کمتر از افراد مبتلا به MDD(اختلال افسردگی عمده) است. علاوه بر این، نسبت بین mBDNF و proBDNF در گروه اختلال دوقطبی نیز کمتر از افراد مبتلا به MDD(اختلال افسردگی عمده) بود.
محققان خاطرنشان کردند که این یک پیشرفت امیدوارکننده بود. زیرا افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب به اشتباه MDD تشخیص داده می‌شوند. بنابراین آزمایش خون می تواند به شناسایی افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند و دوره های افسردگی را تجربه می کنند کمک کند.
مطالعه ای در سال ۲۰۲۱ بر روی یک آزمایش سنجش جدید نشان داد که تشخیص میزان پایین mBDNF خون در افراد مبتلا به MDD یا اختلال دوقطبی با دقت ۸۰ تا ۸۳ درصد امکان پذیر است.
آیا این مطالعه یک آزمایش قطعی برای تشخیص اختلال دوقطبی پیشنهاد می دهد؟
ممکن است به نظر برسد که یک آزمایش خون ساده می تواند اختلال دوقطبی را به طور بالقوه تشخیص دهد. اما وقتی از دکتر جفری دیتزل، روانپزشک خصوصی در شهر نیویورک پرسیدیم که آیا آزمایش خون می تواند شواهد قطعی از اختلال دوقطبی ارائه دهد، پاسخ منفی داد.
” دیتزل به Healthline می گوید :” نه هنوز. سنجش آزمایشی در حال حاضر برای تمایز proBDNF که به طور بالقوه دارای التهاب عصبی است ، از mBDNF که محافظ عصبی محسوب می شود ، استفاده می شود. “.
این آزمایش از یک برش برای سطوح سرمی mBDNF کمتر از ۱۲.۴ نانوگرم در میلی لیتر استفاده می کند. این امر نشان دهنده پیشرفت آزمایش های قبلی است که از تشخیص بالینی MDD یا اختلال دوقطبی پشتیبانی می کند.
با این حال ، دیتزل ادامه می دهد که بعید است آزمایش خون معیارهای تشخیصی اختلال دوقطبی را در آینده نزدیک تغییر دهد.
“سطوح BDNF می تواند مفید باشد. اما تشخیص وضعیت اختلال دوقطبی هنوز بالینی است. و در حال حاضر آزمایشات نباید به عنوان تأیید قطعی فرض شوند.”
این آزمایش ها چه تاثیری بر درمان ها خواهد داشت؟
درمان اختلال دوقطبی اغلب شامل ترکیبی از دارو، روان درمانی، تغییر سبک زندگی، حمایت اجتماعی و خانوادگی است. پیدا کردن داروی مناسب ممکن است کمی طول بکشد.
از این منظر، ایده آزمایش خون برای اختلال دوقطبی می تواند امیدوار کننده باشد. مطالعه سال ۲۰۲۱ نشان داد سطح mBDNF در افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می کردند بالاتر بود. این نشان می دهد که شاید آزمایش خون بتواند اثربخشی برخی داروها را ارزیابی کند.
آیا افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که تحت درمان قرار می گیرند، باید این نوع آزمایش خون را درخواست کنند؟ دیتزل توضیح می دهد که این آزمایش ها نیاز به پیشرفت بیشتر دارند.
دیتزل گفت: “فکر میکنم هنوز به آن مرحله نرسیدیم. اما ممکن است در آینده نزدیک به آن برسیم. من برای درخواست چنین آزمایشی عجله نخواهم کرد. زیرا در حال حاضر ارزش تشخیصی محدودی دارد و ممکن است هزینه بالایی داشته باشد.”
تجزیه و تحلیل خون و یافتن سطوح mBDNF به طور بالقوه می تواند به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و پزشکان در دستیابی به تشخیص مناسب و درمان موثر کمک کند. از آنجایی که این تحقیق در مراحل اولیه خود است، احتمالاً ارزیابی بالینی در حال حاضر مبنایی برای شناسایی و درمان اختلال دوقطبی باقی خواهد ماند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.