خستگی ام اس چه احساسی دارد؟

خستگی ام اس چه احساسی دارد؟ این حس، یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین علائم مولتیپل اسکلروزیس است.

این عارضه حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند کیفیت زندگی افراد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، برخی از تغییرات سبک زندگی، عادات سالم و داروها می توانند به افراد در مدیریت خستگی ام اس کمک کنند.

در این مقاله به علائم، علل و درمان خستگی ام اس می پردازیم.

علائم

افرادی که دچار خستگی هستند، معمولاً بدون هیچ دلیل واضحی احساس خستگی می کنند. برای آنها ممکن است انجام کارهای روزمره، انجام کار در محل کار یا معاشرت مشکل باشد. فرد مبتلا به ام اس ممکن است هم خستگی جسمی و هم ذهنی را تجربه کند.

افراد مبتلا به ام اس ممکن است دوره هایی از سستی را نیز تجربه کنند، نوعی از خستگی که مشخصه ام اس است.

سستی با سایر انواع خستگی متفاوت است:

روزانه رخ می دهد

در صبح زود، حتی پس از یک شب آرام ایجاد می شود

در طول روز بدتر می شود

با گرما و رطوبت تشدید می شود

دخالت در فعالیت ها و مسئولیت های روزمره

ربطی به بیماری های جسمی یا سطح افسردگی نداشته باشد

مقیاس خستگی ام اس

پزشکان از مقیاس تأثیر خستگی اصلاح شده (MFIS) برای ارزیابی علائم خستگی بیمار استفاده می کنند. . MFIS  یک پرسشنامه ۲۱ سوالی است که سلامت جسمی، شناختی و روانی اجتماعی را پوشش می دهد.

یک پرسشنامه MFIS معمولاً ۵-۱۰ دقیقه طول می کشد تا تکمیل شود و حاوی عباراتی از جمله:

من کمتر هوشیار بوده ام.

ماهیچه های من هفته احساس کرده اند.

من در تمرکز مشکل داشته ام.

من در تصمیم گیری مشکل داشته ام.

سپس بیماران توضیح می دهند که چگونه این اظهارات تجربه آنها را در ۴ هفته قبل منعکس کرده است. آنها این کار را با استفاده از مقیاس انجام می دهند.

۰ هرگز

۱ به ندرت

۲ گاهی اوقات

۳  اغلب

۴ تقریبا همیشه

MFIS  نسخه کوتاه شده مقیاس تاثیر خستگی است که برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ معرفی شد و همچنان یک روش موثر برای ارزیابی خستگی است.

پزشکان می توانند از یک پرسشنامه برای درک بهتر سطح کلی خستگی فرد استفاده کنند. آنها همچنین می توانند نتایج را به دسته های فیزیکی، شناختی و روانی-اجتماعی تفکیک کنند. این به پزشکان اجازه می‌دهد تا راه‌هایی را که از طریق آن خستگی بر بیمار تأثیر می‌گذارد ارزیابی کرده و بر اساس آن درمان را برنامه‌ریزی کنند.

MFIS  همچنین در نسخه ۵ موردی کوتاهتر موجود است.

عوارض

خستگی ام اس می تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر منفی بگذارد.

این عارضه می‌تواند انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار کند، که می‌تواند در توانایی فرد برای مراقبت از خود، کار و اجتماعی شدن اختلال ایجاد کند. خستگی یکی از دلایل اصلی برخی از افراد مبتلا به ام اس برای توقف کار یا کاهش ساعات کاری است.

خستگی ام اس همچنین ممکن است علائمی ایجاد کند که منجر به مشکلات حرکتی شود.

بسیاری از داروهایی که افراد برای مدیریت خستگی ام اس مصرف می کنند نیز می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند، مانند:

بیخوابی

سردرد

دهان خشک

سرگیجه

تاری دید

علل

علل اولیه و ثانویه خستگی ام اس وجود دارد.

خستگی اولیه

ام اس باعث آسیب و اسکار اعصاب مغز و نخاع می شود. خستگی اولیه ام اس، خستگی ناشی از این آسیب است. با این حال، راه های دقیقی که در آن به خستگی ترجمه می شود، به خوبی شناخته نشده است منبع مورد اعتماد.

بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۱۹، یکی از دلایل احتمالی خستگی می تواند ضایعات ام اس باشد که بر بخش هایی از مغز که انگیزه و برنامه ریزی حرکتی را کنترل می کند، تأثیر می گذارد. برخی دیگر پیشنهاد می کنند که نحوه سازگاری بدن با آسیب ام اس و افزایش تلاش مورد نیاز نیز می تواند در خستگی نقش داشته باشد.

تحقیقات بیشتری برای تعیین راه‌های خاصی که اسکار ام‌اس منجر به خستگی می‌شود، مورد نیاز است.

خستگی ثانویه

برخی از شرایط مرتبط با ام اس ممکن است باعث خستگی شود. زمانی که فردی به دلیل این عوامل دچار خستگی می شود دچار خستگی ثانویه می شود.

دلایل خستگی ثانویه می تواند شامل موارد زیر باشد:

اختلال خواب به دلیل اسپاسم عضلانی یا مشکلات مثانه

افسردگی

فشار

سطح انرژی پایین به دلیل عدم فعالیت

برخی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است متوجه شوند که استفاده از ماهیچه های خود برای حرکات تکراری، مانند راه رفتن در مسافت های طولانی تر، باعث خستگی سریع عضلات آنها می شود. خستگی ناشی از آن نوعی خستگی است که به آن خستگی اتصال کوتاه می گویند. این معمولا با استراحت برطرف می شود.

درمان و مدیریت

افراد مبتلا به خستگی ام اس باید با پزشک خود صحبت کنند تا محرک های خستگی را شناسایی کرده و یک برنامه درمانی تهیه کنند.

برنامه‌های درمانی همگی متفاوت هستند، اما بیشتر شامل ترکیبی از موارد زیر است:

تحت کاردرمانی

درگیر شدن در ورزش

ایجاد یک برنامه خواب ثابت

یادگیری مدیریت سطوح انرژی

ایجاد عادات غذایی سالم

با نوشیدن ۶ تا ۸ فنجان آب در روز هیدراته بمانید

داروهای خستگی ام اس

سازمان غذا و دارو هیچ دارویی را به طور خاص برای خستگی ام اس تایید نکرده است. با این حال، پزشکان ممکن است داروهای خاصی را برای خستگی ام اس تجویز کنند.

آن ها عبارتند از:

پروزاک (فلوکستین)، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین که مواد شیمیایی مغز را تغییر می‌دهد.

سیمترل (آمانتادین)، یک داروی ضد ویروسی که ممکن است سطح دوپامین را تغییر دهد

Provigil یا Alertec (مودافینیل)، عاملی که بیداری را تقویت می کند

ریتالین (متیل فنیدات) که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند

علاوه بر این، درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری (DMTs) ممکن است به کاهش فراوانی علائم MS، به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری و محدود کردن فعالیت بیماری جدید کمک کند. درمان‌های اصلاح‌کننده بیماری با تغییر نحوه عملکرد سیستم ایمنی فرد عمل می کنند. این می تواند التهاب ناشی از ام اس را کاهش دهد.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده چندین DMT را برای استفاده تأیید کرده است.

برای افرادی که تشدید شدید علائم را تجربه می کنند، پزشکان ممکن است درمان کوتاه مدت با دوز بالای کورتیکواستروئیدها را توصیه کنند.

سایر علائم ام اس ممکن است به خستگی، به ویژه افسردگی و اختلال خواب کمک کنند. در نتیجه، پزشک ممکن است برای درمان علائم خاص دارو تجویز کند.

مثال ها عبارتند از:

سم بوتولین (بوتاکس) برای مشکلات مثانه و عضلانی

دولوکستین (Cymbalta)، ونلافاکسین (Effexor)، پاروکستین (Paxil) یا سرترالین (Zoloft) برای افسردگی

کلونازپام (کلونوپین) برای لرزش و مشکلات عضلانی

تنقیه، روغن معدنی یا شیر منیزیم برای اختلال عملکرد روده

تیزانیدین (Zanaflex)، دانترولن سدیم (دانتریوم)، یا باکلوفن (گابلوفن) برای مشکلات عضلانی

اکسی بوتینین (دیتروپان)، داریفناسین (Enablex) یا پرازوسین (Minipress) برای مشکلات مثانه

در کنار مصرف دارو، افراد ممکن است متوجه شوند که ایجاد یک شبکه حمایتی خوب و به اشتراک گذاشتن تجربه خستگی ام اس می تواند به بهبود رفاه عاطفی آنها کمک کند.

چشم انداز

هیچ درمانی برای خستگی ام اس وجود ندارد. معمولاً غیرقابل پیش بینی است و می تواند برای مدتی بدتر یا بهبود یابد.

درمان زودهنگام ام اس مهم است. درمان طولانی مدت DMT ممکن است پیشرفت ام اس را کند کند. این می تواند علائم را کاهش دهد و به طور بالقوه سایر عوارض را به تاخیر بیندازد.

مصرف DMT در درازمدت همچنین ممکن است تبدیل ام اس عود کننده- فروکش کننده به ام اس پیشرونده ثانویه را کاهش دهد، نوعی از ام اس که باعث بدتر شدن پیوسته علائم می شود.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.