درمان اسکیزوفرنی : معرفی داروها، عوارض آن ها و چند پیشنهاد

اختصاصی از فارمافوری : اگر مبتلا به اسکیزوفرنی هستید ، مهم است که در اسرع وقت درمان شود. دارو در کنار سایر مراقبت ها مانند روان درمانی که نوعی گفتگو درمانی است و آموزش مهارت های اجتماعی برای درمان اسکیزوفرنی کلیدی است.

اما باید مطمئن باشید که داروهای خود را مصرف می کنید. و این وظیفه همیشه کار آسانی نیست. اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که بر نحوه عمل ، فکر و احساس فرد تأثیر می گذارد. این امر می تواند شما را از دیدن عادی دنیا باز دارد. به این معنی که شما ممکن است مایل به مصرف داروهای خود نباشید.

اسکیزوفرنی علائم بسیاری را ایجاد می کند ، از جمله:

• هذیان (اعتقاد به چیزهایی که واقعیت ندارند)

• توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)

• تفکر و گفتار آشفته یا گیج شده

• حرکات عجیب و غریب و تصادفی مانند حالتی عجیب

پزشکان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث اسکیزوفرنی می شود. هیچ درمان قطعی هم برای آن وجود ندارد. بنابراین برای درمان آن ، پزشک داروهایی تجویز می کند که می تواند علائم را کاهش داده و از بازگشت آنها جلوگیری کند.

درمان اسکیزوفرنی

داروهای ضد روان پریشی: داروهایی که روان پریشی را مهار می کنند

داروهایی که پزشکان اغلب برای اسکیزوفرنی تجویز می کنند ، داروهای ضد روان پریشی نامیده می شوند. آنها علائمی مانند هذیان و توهم را تسکین می دهند.

این داروها روی مواد شیمیایی در مغز مانند دوپامین و سروتونین کار می کنند. شما می توانید آنها را در طول یک قسمت دریافت کنید تا به تسکین سریع روان پریشی کمک کند. همچنین برای جلوگیری از علائم آنها را در دراز مدت مصرف کنید.

به احتمال زیاد شما مجبور خواهید بود در تمام طول زندگی خود از داروهای اسکیزوفرنی استفاده کنید. حتی اگر علائم شما بهتر شود.

اگر فکر می کنید ممکن است در به خاطر سپردن مصرف هر روز دارو مشکل داشته باشید ، می توانید از پزشک خود بخواهید یک یا دو بار در ماه دارویی تحت عنوان داروی ضد روان پریشی تزریقی طولانی مدت (LAI) تجویز کند. این دارو به اندازه مصرف قرص روزانه عمل می کند.

پزشکان با توجه به موارد زیر ، بهترین دارو را برای درمان اسکیزوفرنی انتخاب می کنند:

• چقدر خوب روی علائم شما اثر می کند

• چقدر هزینه خواهد داشت

• اثرات جانبی

• چقدر راحت می توانید آن را پیدا کنید

• هر چند وقت یکبار باید آن را مصرف کنید

پزشک شما شاید دوز مصرفی شما را در طول زمان تنظیم کند. و بسته به نحوه واکنش شما دارویی را که مصرف می کنید تغییر دهد. در برخی موارد ، پزشک بیش از یک نوع داروی ضد روان پریشی تجویز می کند.

داروهای ضد روان پریشی روی علائم “مثبت” مانند توهم و هذیان بهتر اثر می کنند. این داروها ممکن است در علائم “منفی” مانند عدم بروز احساسات کمتر موثر باشند.

انواع داروهای ضد روان پریشی

دو گروه داروهای ضد روان پریشی جهت درمان اسکیزوفرنی وجود دارد. پزشکان گروه قدیمی داروها را داروهای ضد روان پریشی “نسل اول”  یا “معمول” می نامند. برخی از موارد رایج عبارتند از:

• کلرپرومازین (تورازین)

• فلوفنازین (پرولیکسین)

• هالوپریدول (هالدول)

• پرفنازین (تریلافون)

• تیوریدازین (ملاریل)

• تیوتیکسن (ناوان)

• تری فلوپرازین (استلازین)

داروهای جدیدتر داروهای ضد روان پریشی “نسل دوم” یا “غیر معمول” نامیده می شوند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

• آریپیپرازول (Abilify)

• آریپیپرازول لوروکسیل

• آسناپین (Saphris)

• برکسی پرپرازول

• کاریپرازین

• کلوزاپین

• ایلوپریدون

• لورازیدون

• اولانزاپین

• اولانزاپین/سمیدورفان (لیبالوی)

• پالپریدون

• پالپریدون پالمیتات

• کوئتیاپین

• ریسپریدون

• زیپراسیدون

توجه: کلوزاپین تنها داروی مورد تایید FDA ( سازمان غذا و داروی آمریکا) برای درمان اسکیزوفرنی مقاوم است. اسکیزوفرنی مقاوم، به بیماری می گویند که به سایر داروها پاسخ مناسب نمی دهد.

عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی

در حالی که داروهای نسل اول و قدیمی معمولاً هزینه کمتری دارند ، اما می توانند عوارض جانبی متفاوتی نسبت به داروهای ضد روان پریشی جدید داشته باشند. برخی می توانند باعث افزایش سطح هورمون پرولاکتین شوند. این امر می تواند بر میل جنسی ، خلق و خو ، چرخه قاعدگی و رشد بافت سینه در مردان و زنان تأثیر بگذارد.

یکی از عوارض جانبی شایع بسیاری از داروهای ضد روان پریشی جدید افزایش وزن است. همچنین ممکن است در کنترل سطح قند و کلسترول خون خود دچار مشکل شوید.

یکی از عوارض جانبی جدی استفاده طولانی مدت از داروهای قدیمی و جدید ، اختلال حرکتی به نام دیسکینزیای تاخیری است. باعث می شود ماهیچه های صورت ، زبان و گردن شما به طور غیرقابل کنترل حرکت کنند و می تواند دائمی باشد.

در حالی که داروهای ضد روان پریشی قدیمی تر و جدیدتر می توانند باعث ایجاد دیسکینزی دیررس شوند ، محققان معتقدند که احتمال استفاده از داروهای ضد روانگردان قدیمی بیشتر است.

داروهای ضد روان پریشی عوارض جانبی دیگری نیز دارند. شما می توانید یکی از موارد زیر را داشته باشید:

• افزایش وزن

• مشکلات جنسی

• خواب آلودگی

• سرگیجه

• بی قراری

• دهان خشک

• یبوست

• حالت تهوع

• تاری دید

• فشار خون پایین

• تشنج

• تعداد کم گلبولهای سفید خون

هنگام مصرف داروهای ضد روان پریشی حتماً به پزشک خود مراجعه کنید. و در صورت نگرانی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود مشورت کنید.

درمان های چند دارویی

همراه با داروهای ضد روان پریشی ، پزشک ممکن است نوع دیگری از داروها را تجویز کند. بسته به علائم شما ، آنها می تواند به شما یا یک تثبیت کننده خلق و خو یا ضد افسردگی تجویز کنند.

ما به تحقیقات بیشتری در مورد میزان موثر بودن این درمان ها برای اسکیزوفرنی نیاز داریم. اما بسیاری از پزشکان آنها را امتحان می کنند.

آنها ممکن است این داروهای اضافی را برای آنچه به عنوان اسکیزوفرنی مقاوم به درمان شناخته می شود ، تجویز کنند. این بدان معناست که داروهای ضد روان پریشی تمام علائم شما را برطرف نمی کند.

تثبیت کننده های خلقی

تثبیت کننده های خلق و خوی باعث می شود شما متعادل شوید. این بدان معناست که کمتر تحت تأثیر افسردگی ، اضطراب یا هیجان قرار می گیرید. این داروها بیشتر در بیماران دو قطبی کاربرد دارد.

تثبیت کننده های خلق عبارتند از:

• لاموتریژین (Lamictal)

• لیتیوم

• کاربامازپین (Tegretol)

• اسید والپروئیک (دپاکوت)

عوارض جانبی آنها عبارتند از:

• خارش و بثورات پوستی
• تشنگی و آب دهان مکرر
• دستان لرزان
• حالت تهوع
• لکنت زبان
• ضربان قلب سریع یا ناهموار
• مشکلات کنترل ماهیچه ها
• تغییراتی در بینایی شما
• تشنج
• توهم
• تورم در چشم ها ، صورت ، دهان ، گلو ، دست ها ، پاها یا ساق پا

اگر پزشک لیتیوم به شما بدهد ، آزمایش خون منظم را انجام می دهد و مشکلات کلیه و تیروئید را که می تواند از آن ناشی شود را بررسی می کند.

داروهای ضد افسردگی

بسیاری از افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند علائم افسردگی نیز دارند. پزشکان می توانند این علائم را با داروهای ضد افسردگی که بر مواد شیمیایی مغز که با احساسات مرتبط هستند ، تحت تأثیر قرار دهند.

متداول ترین نوع داروهای ضد افسردگی ، مهارکننده های بازجذب بازجذب سروتونین یا SSRI نامیده می شوند. آنها عبارتند از:

• سیتالوپرام (سلکسا)

• فلوکستین (پروزاک)

• پاروکستین (پاکسیل ، پکسوا)

• سرترالین (Zoloft)

• اسکیتالوپرام (لکساپرو)

برخی از شایع ترین عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی عبارتند از:

• افزایش وزن

• تهوع و استفراغ

• خستگی

• اسهال

• مشکلات جنسی

دارو و سیستم پشتیبانی از بیمار

اسکیزوفرنی می تواند پایبندی به برنامه دارویی را دشوار کند. بیمار به یک سیستم پشتیبانی قوی نیاز دارد.

اطرافیان در این مورد بسیار موثر می توانند باشند. حضور دائمی و دلگرم کننده آنها می تواند در مصرف داروها موثر باشد.

همچنین باید بیمار بداند که بعد از شروع داروها ممکن است ۴ تا ۶ هفته طول بکشد تا علائمی مانند توهم و هذیان بهتر شوند.

اگر با داروها حال بیمار بهتر نشد، نباید ناامید شود. گاهی پزشک دو یا چندبار رژیم دارویی بیمار را تغییر میدهد تا به پاسخ مناسب می رسد.