دژنراسیون ماکولا و آب مروارید اختلالات چشمی مشابهی هستند که بینایی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند.
دژنراسیون ماکولا زمانی است که فرد بینایی مرکزی خود را از دست می دهد و دیدن جزئیات دقیق را دشوار می کند – از نزدیک یا دور. با این حال، دید محیطی آنها دست نخورده و واضح باقی می ماند. معمولاً با افزایش سن افراد مرتبط است. ۲ نوع دژنراسیون ماکولا وجود دارد: خشک و مرطوب.
آب مروارید باعث کدر شدن عدسی می شود که مانع از رسیدن نور به شبکیه می شود. آب مروارید به کندی ایجاد می شود اما می تواند در طول زمان بینایی فرد را مختل کند. این امر می تواند زندگی روزمره را دشوار کند، به خصوص اگر کسی بخواند یا رانندگی کند.
تفاوت های کلیدی
اگرچه هر دو عارضه بینایی فرد را تحت تأثیر قرار می دهند، تفاوت هایی بین آنها وجود دارد. از جمله:
بخشی از چشم آسیب دیده: آب مروارید ابرهای جلوی عدسی، مانع از رسیدن نور به شبکیه می شود، در حالی که دژنراسیون ماکولا بر ماکولا، قسمت مرکزی شبکیه که به چشم امکان دیدن جزئیات دقیق را می دهد، تأثیر می گذارد.
برگشت‌پذیری: جراحی آب مروارید می‌تواند اثرات آب مروارید را با جایگزینی عدسی‌های مصنوعی جایگزین کند. اگرچه هیچ درمانی برای معکوس کردن اثرات دژنراسیون ماکولا وجود ندارد، اما فرد می تواند از طریق درمان هایی مانند تزریق ضد VEGF و جراحی لیزر، کاهش بینایی خود را کاهش دهد.
علائم: اگرچه این دو بیماری علائم مشابهی دارند، تفاوت اصلی این است که دژنراسیون ماکولا باعث می‌شود نواحی تیره در مرکز بینایی فرد ظاهر شود.
تفاوت در علائم
دژنراسیون ماکولا آب مروارید
شکل مخدوش اجسام حساسیت به نور و تابش خیره کننده
نقاط تاریک در دید مرکزی فرد برای مطالعه و سایر فعالیت ها به نور روشن تری نیاز دارد
خطوط مستقیم موج دار به نظر می رسند دید دوگانه در یک چشم
لکه های سفید در دید مرکزی فرد دیدن هاله های اطراف نور
علائم
هر دو بیماری دارای علائم زیر هستند:
دید ابری یا تاری
تغییرات مکرر در نسخه لنز
افزایش مشکل با دید در شب
از دست دادن دید رنگی شفاف
علل و عوامل خطر
علل مربوط به سبک زندگی که ممکن است منجر به ایجاد هر دو بیماری شود عبارتند از:
سیگار کشیدن
قرارگیری در معرض نور خورشید
ژنتیک
زنان قفقازی جزو بالاترین جمعیتی هستند که به هر دو بیماری مبتلا هستند
تفاوت در تشخیص
هم اپتومتریست ها و هم چشم پزشکان، متخصصان مراقبت از چشم، می توانند هر دو بیماری را تشخیص دهند، بنابراین ممکن است هر دو عارضه را در یک جلسه تشخیص دهند.
برخی شباهت‌ها بین دو عارضه وجود دارد، اما از طریق آزمایش‌های مختلف، آنها می‌توانند عارضه ای را که روی چشم تأثیر می‌گذارد، هدف قرار دهند.
تشخیص دژنراسیون ماکولا
اپتومتریست یا چشم‌پزشک معاینه چشمی را انجام می‌دهند و پس از آن یک آزمایش غربالگری به نام Amsler Grid برای تشخیص زودهنگام دژنراسیون ماکولا و ارائه یک تشخیص مناسب انجام می‌دهند. این شبکه به افراد کمک می کند تا هر نقطه خالی یا تاریکی را در بینایی خود تشخیص دهند.
همانطور که فرد غربالگری Grid Amsler را انجام می دهد، متخصص چشم می تواند با استفاده از یک لنز مخصوص به چشم فرد نگاه کند تا ببیند آیا تغییراتی در شبکیه وجود دارد یا خیر.
گزینه دیگر توموگرافی انسجام نوری (OCT) است. توموگرافی انسجام نوری غیر تهاجمی است و از امواج نور برای ایجاد یک تصویر مقطعی و واضح از شبکیه چشم فرد استفاده می کند. یک چشم پزشک می تواند لایه های شبکیه را ببیند که به اندازه گیری ضخامت آنها کمک می کند. این اندازه گیری ها به تشخیص کمک می کند.
تشخیص آب مروارید
چندین گزینه آزمایشی می تواند به تشخیص یک فرد مبتلا به آب مروارید کمک کند. شامل:
تست حدت بینایی: این نمودار چشمی اندازه گیری می کند که شخص چقدر می تواند حروف را بخواند تا وضوح بینایی و وضوح بینایی را تعیین کند. یک فرد در هر زمان یک چشم خود را می پوشاند تا حروف به تدریج کوچکتر را در طول آزمایش مشاهده کند.
معاینه لامپ شکافی: این دستگاه رایج ترین منبع مطمئن برای بررسی قرنیه است. شامل یک میکروسکوپ به نام لامپ شکاف است که از شکل شدید نور استفاده می کند که از طریق شکافی می تابد که اپتومتریست یا چشم پزشک از آن برای نگاه کردن به چشم فرد استفاده می کند.
معاینه شبکیه چشم: یک اپتومتریست یا چشم پزشک قطره های چشمی را در چشمان فرد می ریزد تا مردمک ها را گشاد کند. سپس از چشمی برای مشاهده علائم آب مروارید داخل چشم فرد استفاده می کنند.
تونومتری اپلانشن: این آزمایش فشار مایع در چشم فرد را با استفاده از یک مخروط با نوک صاف که به آرامی با قرنیه فرد تماس می گیرد اندازه گیری می کند. این آزمایش نیروی مورد نیاز برای صاف کردن موقت بخشی از قرنیه یک فرد با مخروط را اندازه گیری می کند.
تفاوت در درمان
تفاوت های واضحی در نحوه برخورد پزشکان با هر دو بیماری وجود دارد.
درمان دژنراسیون ماکولا
افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا خشک احتمالا در می یابند که مکمل‌های زیر می‌توانند به علائمی مانند کاهش بینایی کمک کنند:
ویتامین سی
ویتامین E
فلز مس
فلز روی
پزشکان معمولاً داروهای ضد VEGF را برای افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا مرطوب تجویز می کنند. آنها این کار را از طریق تزریق به چشم انجام می دهند که رشد رگ های خونی جدید را مسدود می کند.
متخصصان تغذیه ممکن است غذاهای مفید برای چشم را برای کمک به کند کردن این بیماری و کمک به علائم توصیه کنند، از جمله:
سبزی با برگ تیره
میوه ها و سبزیجات زرد رنگ
ماهی
درمان آب مروارید
تنها درمان موثر برای آب مروارید، جراحی آب مروارید است. در حین جراحی، پزشکان لنز کدر فرد را برمی دارند و آن را با یک لنز مصنوعی به نام عدسی داخل چشمی جایگزین می کنند. جراحی معمولاً سریع است و زمان بهبودی پس از آن حداقلی است.
برخلاف دژنراسیون ماکولا، مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ نشان داد که کارآزمایی‌های بالینی اثرات مفید مکمل‌های ویتامین C را بر بروز آب مروارید نشان می‌دهند، به جز در مواردی که افراد ممکن است سطح ویتامین C پایینی داشته باشند.
درمان هر دو
اگر فردی هر دو بیماری را داشته باشد، چشم پزشک باید قبل از انجام عمل جراحی آب مروارید تعیین کند که کدام عارضه عمدتاً بر بینایی فرد تأثیر می گذارد.
علیرغم برخی نگرانی ها مبنی بر اینکه جراحی آب مروارید می تواند علائم دژنراسیون ماکولا را بدتر کند، یک مقاله معتبر بیان می کند که مطالعات هیچ ارتباطی بین جراحی آب مروارید و ایجاد دژنراسیون ماکولا پیدا نکرده است.
خلاصه
دژنراسیون ماکولا یک بیماری چشمی است که شبکیه و بینایی مرکزی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. شایع ترین علائم عبارتند از لکه های سیاه در دید مرکزی فرد، مشکل در دیدن جزئیات و خطوط مستقیم موج دار به نظر می رسد.
آب مروارید با کدر کردن عدسی افراد و عدم عبور نور به شبکیه روی آن تأثیر می گذارد. علائم رایج شامل دیدن هاله در اطراف نور، حساسیت به نور و تاری دید است.
چندین تفاوت بین این دو شرط وجود دارد. در حال حاضر، دژنراسیون ماکولا هیچ درمانی ندارد، اما علائم می تواند از طریق دارو، مکمل ها و تغییر شیوه زندگی بهبود یابد. پزشکان می توانند آب مروارید را از طریق جراحی معکوس کنند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.
