مراحل بهبودی سکته مغزی چیست؟ سکته مغزی باعث آسیب به بدن و مغز می شود و بهبودی فرآیندی تدریجی است که برای هر فردی متفاوت به نظر می رسد. متخصصان مراقبت های بهداشتی از مراحلی برای اندازه گیری بهبودی سکته مغزی استفاده می کنند.
فیزیوتراپیست سیگن برانستروم ابزاری را برای ترسیم پیشرفت فرد تا بهبودی ایجاد کرد. روند بهبودی را با فاکتورهای شناسایی واضح به شش مرحله تقسیم می کند.
بهبودی سکته مغزی یک فرآیند پیچیده است که می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد. به طور معمول، مهم ترین پیشرفت ها در ۳-۶ ماه اول رخ می دهد.
برای آشنایی با دیدگاه افراد پس از سکته مغزی و مشکلات احتمالی، ادامه مطلب را بخوانید.
مراحل بهبودی برانستروم
فیزیوتراپیست سیگن برانستروم مراحل بهبودی سکته مغزی برانستروم را در دهه ۱۹۶۰ توسعه داد.
مراحل برانستروم توسعه توانایی حرکت و سازماندهی مجدد مغز پس از سکته را توصیف می کند. این رویکرد به افرادی که درگیر سکته مغزی هستند و پزشکان آنها اجازه می دهند تا روند بهبودی خود را بررسی کنند.
مراحل شش گانه به شرح زیر است:
مرحله ۱: شل شدن
در مرحله اول، فرد قادر به ایجاد تحرک در عضلات خود نیست و ممکن است احساس لنگی و شل شدن کند.
مرحله ۲: شروع اسپاستیسیتی
اکنون ممکن است ماهیچه های یک فرد در پاسخ به یک محرک، مانند حرکت انگشت، به طور غیرارادی سفت شوند. با این حال، فرد ممکن است در شل کردن عضلات خود نیز مشکل داشته باشد.
مرحله ۳: افزایش اسپاستیسیتی
برخی از عضلات فرد شروع به سفت شدن می کنند. شل کردن عضلات حتی ممکن است سخت تر باشد.
با این حال، فرد ممکن است اکنون کنترل داوطلبانه ای بر برخی از گروه های ماهیچه ای اساسی برای مدیریت حرکت اندام داشته باشد که به عنوان هم افزایی اندام شناخته می شود.
مرحله ۴: کاهش اسپاستیسیتی
در این مرحله، سفت شدن غیرارادی عضلات کاهش می یابد. مغز در ارسال سیگنال به عضلات خاص برای حرکت داوطلبانه آنها بهتر می شود.
مرحله ۵: افزایش حرکات ارادی پیچیده
با انقباض غیر ارادی عضلات در حال حاضر به حداقل رسیده است، فرد توانایی بیشتری در انجام حرکات پیچیده عضلانی به صورت ارادی پیدا می کند.
مرحله ۶: اسپاستیسیتی ناپدید می شود و هماهنگی باز می گردد
کنترل یک فرد بر حرکات خود تقریباً به طور کامل به عملکرد معمولی باز می گردد. سفت شدن غیرارادی عضلات از بین می رود و حرکات فرد هماهنگ تر می شود.
جدول زمانی بازیابی
بازیابی سکته مغزی می تواند به سرعت اتفاق بیفتد یا ممکن است مدتی طول بکشد. این بستگی به شرایط منحصر به فرد بیمار دارد.
فردی که دچار سکته مغزی شده است، معمولاً در طی ۳ تا ۶ ماه اول بیشترین پیشرفت ها را در وضعیت خود تجربه می کند. با این حال، نویسندگان یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ در مجله فیزیولوژی عصبی دریافتند که افراد میتوانند حتی پس از ۱۲ ماه بهبودی را ببینند.
بر این اساس، آنها بازنگری دستورالعمل های بالینی برای توانبخشی سکته را توصیه می کنند.
عواملی که می توانند بر بهبودی فرد تأثیر بگذارند عبارتند از:
بخشی از مغز که سکته را تحت تاثیر قرار داده است
سکته مغزی چه مقدار از مغز را تحت تاثیر قرار داده است
انگیزه فرد
سطح حمایتی که یک فرد دارد
کمیت و کیفیت توانبخشی آنها
سلامتی فرد قبل از سکته مغزی
شکست های احتمالی
عوامل مختلفی می تواند بر موفقیت بازتوانی فرد از سکته مغزی تأثیر بگذارد. عوارضی که ممکن است این پیشرفت را کند کند عبارتند از:
تورم مغز
پنومونی به دلیل مشکل در حرکت یا بلع
عفونت دستگاه ادراری به دلیل نصب کاتتر به دنبال از دست دادن کنترل مثانه
فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز باعث تشنج می شود
افسردگی بالینی
زخم بستر
کوتاه شدن ماهیچه های بازو یا پا به دلیل کاهش توانایی حرکت اندام ها
درد شانه به دلیل کشیدن بازوی مربوطه روی شانه به دلیل ضعف یا فلج
لختههای خونی که در رگهای پا به دلیل بیحرکتی ناشی از سکته ایجاد میشوند، به نام ترومبوز ورید عمقی شناخته میشوند.
فردی که سکته کرده است نیز در معرض خطر ابتلا به سکته دیگری است. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، فردی که سکته کرده است، ۲۵ درصد احتمال دارد که در عرض ۵ سال دچار سکته دیگری شود.
برخی از افراد نیز دچار آن چیزی هستند که به عنوان سکته کوچک شناخته می شود. این حمله ایسکمیک گذرا (TIA) نامیده می شود و یک اختلال موقت در جریان خون به بخشی از مغز است.
فردی که TIA داشته است ممکن است تا ۱۷ درصد شانس سکته مغزی در ۹۰ روز داشته باشد. خطر ابتلا به آنها در هفته اول بالاتر است.
بهبود خود به خودی
مغز اندامی شگفتانگیز است که میتواند سلولها، مولکولها و سیستمهای خود را دوباره سازماندهی کند تا به بهبود پس از سکته کمک کند. این بخش از توانبخشی یک فرد به عنوان “بهبود خود به خود” شناخته می شود.
بهبودی خود به خودی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما معمولاً برای بازگشت به سلامتی قبل از سکته کافی نیست. با این حال، در ترکیب با درمان های موجود توانبخشی سکته مغزی، بهبود خود به خودی عامل مهمی در بازگرداندن عملکرد بافت مغز آسیب دیده اما زنده است.
چشم انداز
اگرچه بهبودی کامل پس از سکته مغزی امکان پذیر است، برخی از افراد دچار ناتوانی های طولانی مدت می شوند. نوع ناتوانی بستگی به این دارد که سکته مغزی کدام قسمت از مغز را تحت تأثیر قرار داده است.
پنج نوع اصلی از ناتوانی ناشی از سکته مغزی وجود دارد:
مشکلات کنترل حرکت: فلج یا ضعف، معمولاً در یک طرف بدن، می تواند مشکلاتی در بلع، وضعیت بدن، راه رفتن و تعادل ایجاد کند. پزشکان ممکن است به فلج یک طرفه به عنوان همی پلژی و ضعف یک طرفه به عنوان همی پارزی اشاره کنند.
مشکلات حسی: ممکن است فرد توانایی احساس چیزهایی مانند لمس، درد و دما را از دست بدهد. افراد همچنین ممکن است کنترل مثانه یا روده را از دست بدهند و به دلیل ناتوانی در حرکت صحیح مفصل دچار درد مزمن شوند.
مشکلات زبان: افراد ممکن است در صحبت کردن، نوشتن یا درک مشکل داشته باشند.
مشکلات تفکر و حافظه: علائم احتمالی عبارتند از کوتاه شدن دامنه توجه، کمبود حافظه کوتاه مدت، و عدم توانایی برنامه ریزی، یادگیری کارهای جدید یا انجام فعالیت های ذهنی پیچیده.
اختلالات عاطفی: افراد ممکن است به دلیل اختلال و یا نابودی عملکرد فیزیکی و ذهنی دچار ترس، اضطراب، ناامیدی، خشم، غم و اندوه شوند. در کنار اثرات فیزیکی آسیب مغزی، این می تواند منجر به افسردگی بالینی و تغییرات شخصیتی شود.
اگر فردی در عرض ۳ ساعت پس از اولین علامت سکته مغزی خود را به اورژانس برساند، اغلب پس از سکته مغزی ناتوانی کمتری نسبت به افرادی دارد که تا دیرتر تحت مراقبت قرار نگرفته اند. به همین دلیل، جستجوی فوری مراقبت های پزشکی ضروری است.
خلاصه
در سال ۱۹۶۶، فیزیوتراپیست سیگن برانستروم مراحل بهبودی سکته مغزی برانستروم را توسعه داد. این رویکرد به افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند و پزشکان آنها روند احتمالی بهبودی را ترسیم کرده و بهترین درمان را تعیین میکند.
مشکلات احتمالی برای بهبودی شامل ذات الریه، افسردگی بالینی و کوتاه شدن عضلات به دلیل بی حرکتی است. بهبودی کامل امکان پذیر است، اما برخی از افراد دچار ناتوانی های طولانی مدت می شوند. دریافت درمان در عرض چند ساعت به طور قابل توجهی شانس چشم انداز مثبت را افزایش می دهد.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.