چگونه بیماری پارکینسون بر افسردگی تأثیر می گذارد؟

چگونه بیماری پارکینسون بر افسردگی تاثیر می گذارد؟ بیماری پارکینسون عارضه ای است که سلول‌های عصبی مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد و سپس بر نحوه حرکت فرد تأثیر می‌گذارد. اما آیا ارتباطی با افسردگی وجود دارد؟

فردی با تشخیص بیماری پارکینسون ممکن است در حرکت مشکل داشته باشد. ممکن است قسمت‌هایی از بدنشان شروع به لرزیدن کند، بدن و ماهیچه‌هایشان ممکن است احساس سفت شدن داشته باشند و کندتر از حد معمول حرکت کنند.

علاوه بر علائم فیزیکی مشخصه، فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است افسردگی، مشکلات حافظه و خستگی را نیز تجربه کند.

پارکینسون و افسردگی چگونه به هم مرتبط هستند؟

بسیاری از افراد زمانی که تشخیص بیماری جدی مانند بیماری پارکینسون را دریافت می کنند، غم یا اندوه را تجربه می کنند. در برخی موارد، افسردگی ممکن است رخ دهد.

افسردگی یک اختلال خلقی است که می تواند بر توانایی فرد برای انجام فعالیت های روزانه تأثیر بگذارد. حداقل ۵۰ درصد از افراد مبتلا به پارکینسون در دوره ای از بیماری خود افسردگی دارند و حدود ۴۰ درصد اضطراب را تجربه می کنند. به نظر می رسد که این با احساس ناراحتی در مورد تشخیص متفاوت است.

پزشکان افسردگی را یکی از علائم بیماری پارکینسون می دانند، همانطور که لرزش غیرارادی علامت آن است. به نظر می رسد که هر دو از تغییرات در شیمی مغز ناشی می شوند.

تحقیقات بنیاد ملی پارکینسون، تاثیرات خلق و خو، افسردگی و اضطراب را با علائم فیزیکی بیماری پارکینسون مقایسه کرد.

تحقیقات نشان داد که علائم روانی این عارضه ممکن است تأثیر منفی بیشتری بر سلامت کلی فرد داشته باشد تا علائم فیزیکی.

افسردگی در بیماری پارکینسون می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

عوامل روانی مانند انزوای اجتماعی و ترس

عامل های بیولوژیکی، مانند تغییرات در مواد شیمیایی مغز و سابقه مشکلات روانی در ۲ تا ۵ سال قبل از تشخیص

عوامل محیطی، مانند استرس و اثرات نامطلوب دارو

بیماری پارکینسون بر تولید دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین در بخش‌های خاصی از مغز تأثیر می‌گذارد.

همه این مواد شیمیایی در خلق و خو، سطح انرژی، خواب، انگیزه و اشتها نقش دارند. سطوح پایین این مواد شیمیایی می تواند بر خلق و خوی فرد تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به افسردگی شود.

علاوه بر این، دوپامین به تنظیم نحوه حرکت فرد کمک می کند. کاهش دوپامین منجر به علائم فیزیکی بیماری پارکینسون می شود.

دوپامین چه نقشی در بیماری پارکینسون دارد؟

افسردگی ممکن است قبل از آشکار شدن علائم فیزیکی بیماری پارکینسون ظاهر شود.

یک مطالعه قدیمی‌تر در سال ۲۰۱۳ نشان داد که احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون در افراد مبتلا به افسردگی ۳.۲۴ برابر بیشتر از افراد بدون بیماری است.

در سال ۲۰۱۵، با انجام تحقیقات بیشتر توسط منبع معتبر مشخص شد که افسردگی ممکن است یکی از علائم اولیه بیماری پارکینسون یا عاملی باشد که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.

دانشمندان در بنیاد مایکل جی فاکس معتقدند که کاهش سطح سروتونین در مغز افراد مبتلا به بیماری پارکینسون باعث افسردگی می شود. تحقیقات برای اثبات این پیوند ادامه دارد.

علائم چیست؟

علائم فیزیکی بیماری پارکینسون:

لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل در قسمت هایی از بدن، به ویژه بازوها، دست ها، پاها، سر و فک

سفتی در بدن و عضلات، از جمله انقباضات طولانی مدت عضلات

کندتر از حد معمول حرکت می کند

مشکل در تعادل و هماهنگی حرکات

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون نیز ممکن است افسردگی و اضطراب را تجربه کنند.

علائم افسردگی عبارتند از:

غم و اندوه مداوم که بیش از ۲ هفته طول می کشد.

احساس ناامیدی یا اینکه همه چیز بیهوده است

احساس گناه، انتقاد از خود، یا بی ارزش بودن

لذت نبردن از فعالیت هایی که زمانی لذت بخش بودند

گریه بی دلیل

مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد

بیدار شدن در صبح برایم خیلی سخت است

خوردن زیاد یا خیلی کم

احساس خستگی شدید و کمبود انرژی

فکر کردن به مرگ، ناتوانی یا آسیب رساندن به خود

احساس کمتری در انجام کارهای روزانه، مانند دوش گرفتن یا انجام کارهای خانه

علائم اضطراب عبارتند از:

نگران کننده مداوم

احساس بی قراری

احساس ترس

مشکل در تمرکز

تشخیص

از آنجایی که فرد مبتلا به بیماری پارکینسون معمولاً افسردگی را تجربه می کند، پزشک معمولاً هنگام بحث در مورد وضعیت او سؤالاتی در این مورد می پرسد.

اگر فرد مبتلا به پارکینسون علائم افسردگی را تجربه می کند و پزشک او قبلاً در مورد آن سؤال نکرده است، باید خودش آن را مطرح کند. ممکن است فردی احساس کند که علائم افسردگی نشانه ضعف است، اما اینطور نیست.

حتی در این صورت، ممکن است برای فرد مشکل باشد که در مورد تغییرات خلق و خوی خود با پزشک خود صحبت کند. اگر اینطور باشد، ممکن است به آنها کمک کند که یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده را به قرار ملاقات بیاورند تا در مورد آن صحبت کنند.

سایر موانع تشخیص افسردگی مربوط به بیماری پارکینسون شامل موارد زیر است:

علائم ممکن است همپوشانی داشته باشند، به عنوان مثال، کندی حرکت و مشکلات خواب.

پارکینسون می‌تواند بر توانایی افراد در ایجاد حالات چهره تأثیر بگذارد، که می‌تواند وضعیت عاطفی او را پنهان کند. برای مثال، ممکن است در چهره آنها نشانه هایی از غم و اندوهی که احساس می کنند دیده نشود.

ممکن است تشخیص بین تغییرات خلقی و علائم پارکینسون یا سایر عوامل مرتبط برای فرد دشوار باشد. این می تواند باعث تاخیر در جستجوی کمک شود.

بحث در مورد علائم فیزیکی و روانی بیماری پارکینسون با پزشک ضروری است تا بتواند درمان مناسب را تجویز کند.

بحث درباره احساسات با دوستان یا خانواده ممکن است به فرد کمک کند تصمیم بگیرد که آیا زمان درخواست کمک فرا رسیده است یا خیر.

گزینه های مداوا چه هست؟

درمان های زیر ممکن است به افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در مدیریت افسردگی کمک کند.

دارو

پزشک ممکن است یکی از موارد زیر را تجویز کند:

مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مانند فلوکستین (پروزاک) یا سرترالین (زولوفت)

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)، به عنوان مثال، ونلافاکسین (Effexor)

سایر داروهای ضد افسردگی مانند بوپروپیون (ولبوترین)

داروها می توانند تداخل داشته باشند و همه گزینه ها برای همه مناسب نیستند، بنابراین پزشک با فرد کار می کند تا بهترین دارو یا ترکیبی از درمان ها را برای آنها بیابد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ به این نتیجه رسید که SSRI ها و SNRI ها ممکن است در کاهش علائم افسردگی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون موثر باشند.

گزینه های دیگر

گزینه های دیگری که ممکن است کمک کند عبارتند از:

درمان های مکمل

تکنیک های آرام سازی

نور درمانی

مراقبه

ورزش ملایم

تایچی

پیاده روی

یوگا

روان درمانی

مشاوره فردی یا خانوادگی

درمان شناختی رفتاری

الکتروشوک درمانی، اگر سایر درمان ها کمکی نکرد

در اینجا چند نکته در سبک زندگی وجود دارد که ممکن است برای افراد مفید باشد:

برنامه ریزی اهداف کوچک برای رسیدن به هر روز

دیدن دوستان و خانواده یا صحبت کردن با تلفن

تلاش برای همگام شدن با فعالیت های اوقات فراغت

خواندن در مورد افسردگی و تلاش برای صحبت با دوستان نزدیک یا خانواده در مورد آن

سوالات متداول

در اینجا چند پاسخ به سوالاتی که مردم اغلب در مورد افسردگی و بیماری پارکینسون می پرسند آورده شده است.

آیا بیماری پارکینسون شما را افسرده می کند؟

طبق اطلاعات بنیاد پارکینسون، بیش از نیمی از مبتلایان به بیماری پارکینسون نیز افسردگی دارند. به نظر می رسد بیماری پارکینسون و افسردگی ناشی از تغییرات مشابه در مواد شیمیایی مغز است.

چرا افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دچار افسردگی می شوند؟

تشخیص هر بیماری جدی می تواند منجر به احساس غم و اندوه و گاهی اوقات افسردگی شود زیرا این وضعیت ممکن است بر زندگی آنها تأثیر بگذارد. با این حال، در پارکینسون، تغییرات فیزیولوژیکی در سطوح دوپامین و سروتونین ممکن است نقش داشته باشد.

پارکینسون چگونه بر سلامت روان تأثیر می گذارد؟

علاوه بر افسردگی، حدود ۴ نفر از هر ۱۰ نفر مبتلا به بیماری پارکینسون اضطراب را تجربه می کنند. پارکینسون همچنین می تواند بر توانایی فرد برای فکر کردن و به خاطر سپردن چیزها تأثیر بگذارد. با گذشت زمان، زوال عقل و توهم ممکن است رخ دهد منبع مورد اعتماد.

حرف پایانی

افسردگی می تواند به اندازه علائم فیزیکی بیماری پارکینسون بر زندگی افراد تأثیر بگذارد. پرداختن به این جنبه از بیماری می‌تواند به آسان‌تر شدن زندگی با پارکینسون کمک کند.

پزشک می تواند به فرد کمک کند تا درمان هایی برای مدیریت افسردگی پیدا کند.

به همین دلیل، بسیار مهم است که در مورد علائم یا نگرانی در مورد افسردگی با پزشک صحبت کنید.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.