هایپرکالمی چیست؟ پتاسیم یک ماده مغذی حیاتی است که بدون آن نمی توانید زندگی کنید. اما سطوح بالای پتاسیم در خون، می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. وضعیتی که هایپرکالمی نامیده می شود.
بیشتر اوقات، هیچ علامت هشدار دهنده اولیه هایپرکالمی وجود ندارد. اما در برخی موارد ، می تواند علائم مختلفی از جمله مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع ایجاد کند.
برای مشاهده دقیق تهوع و سایر علائم هایپرکالمی و نشانه هایی که باید به پزشک مراجعه کنید ، ادامه مطلب را بخوانید.
علائم هایپرکالمی چیست؟
تمام سلول های بدن شما برای عملکرد مناسب به پتاسیم نیاز دارند. به طور معمول، هنگامی که شما بیش از حد پتاسیم دارید، کلیه های شما از شر مازاد آن خلاص می شوند. اما اگر کلیه های شما به خوبی کار نکنند، این پتاسیم اضافی می تواند در جریان خون شما جمع شود.
این امر می تواند بر عملکرد عصب و ماهیچه در سراسر بدن تأثیر بگذارد. حتی می تواند بر عملکرد قلبی عروقی و تنفسی تأثیر بگذارد.
ممکن است واضح نباشد که سطح پتاسیم خون شما بالا است. برخی از افراد هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. برخی دیگر ممکن است علائم خفیف و نسبتا مبهم داشته باشند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ضعف عضلانی
درد عضلانی
بی حسی
مور مور
تپش قلب
اگر سطح پتاسیم خون شما بالا بماند، علائم مربوطه ممکن است در طول زمان بدتر شوند. از آنجایی که علائم ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند، بیشتر افراد از ابتلا به هایپرکالمی بی اطلاع هستند تا زمانی که از طریق آزمایش خون معمولی کشف شود.
در برخی موارد، هایپرکالمی تا زمانی که منجر به عارضه خطرناکی نشود، تشخیص داده نمیشود، مانند:
آریتمی قلبی
حمله قلبی
ایست قلبی
نارسایی کلیه
علائم گوارشی هایپرکالمی چیست؟
هنگامی که هایپرکالمی منجر به مشکلاتی در اعصاب و عضلات شود، می تواند بر دستگاه گوارش تأثیر بگذارد. اگر پتاسیم بالایی دارید، ممکن است یک احساس ناخوشایند کلی معده یا علائم زیر را داشته باشید:
حالت تهوع
گاز
نفخ
اسهال
درد شکم
استفراغ
شناسایی خطر هایپرکالمی
سطح پتاسیم باید در محدوده ۳.۶ تا ۵.۰ میلی مول در لیتر (mmol/L) باشد. اگر سطح پتاسیم شما بالای ۵.۰ میلی مول در لیتر باشد، ممکن است مربوط به هایپرکالمی باشد. سطوح بالای ۶.۰ میلی مول در لیتر شدید تلقی می شود.
علت هایپرکالمی چیست
برخی بیماری ها ممکن است خطر ابتلا به پتاسیم بالا را افزایش دهد از جمله بیماری کلیوی ، زیرا کلیه ها وظیفه دارند پتاسیم را در تعادل نگه دارند. در این شرایط خطر بالاتر است:
از داروهایی استفاده کنید که پتاسیم را افزایش می دهند
یک رژیم غذایی با پتاسیم بالا داشته باشید
از جایگزین های نمک استفاده کنید
از مکمل های غذایی سرشار از پتاسیم استفاده کنید
سایر بیماری هایی که می تواند منجر به افزایش پتاسیم شود عبارتند از:
بیماری آدیسون
نارسایی قلبی
بیماری کبد
دیابت کنترل نشده
هنگامی که از داروهای خاصی استفاده می کنید که می توانند کلیه ها را از حذف پتاسیم اضافی بازدارند، می توانید سطح پتاسیم بالایی داشته باشید. از جمله:
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE).
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم
مهارکننده های سیستم رنین آنژیوتانسین آلدوسترون (RAAS).
برخی از داروهای شیمی درمانی
هایپرکالمی چگونه درمان می شود؟
درمان متفاوت است. بسته به این که آیا در معرض خطر هایپرکالمی هستید، هایپرکالمی خفیف تا متوسط دارید یا در در یک وضعیت حاد هستید.
درمان شامل مدیریت هر گونه شرایط زمینهای و قطع هر گونه داروی مشکلساز است. کنترل هایپرکالمی باید به رفع هر گونه حالت تهوع یا علائم دیگری که ممکن است تجربه کنید کمک کند.
داروهایی درمان و کنترل هایپرکالمی چیست؟
مدیریت مداوم می تواند شامل داروهایی برای کمک به بدن شما برای خلاص شدن از شر پتاسیم اضافی باشد. پزشک شما ممکن است این موارد را تجویز کند:
دیورتیک ها، که به کلیه های شما کمک می کند تا پتاسیم را از طریق ادرار دفع کنند
اتصال دهنده های پتاسیم، که به بدن شما کمک می کند تا پتاسیم اضافی را از طریق مدفوع دفع کند.
رژیم غذایی کم پتاسیم
قبل از تغییر رژیم غذایی کم پتاسیم با پزشک خود مشورت کنید. پتاسیم بسیار کم نیز خطرناک است، بنابراین هنگام تغییر مصرف پتاسیم به نظر پزشک و نظارت منظم نیاز دارید.
برخی از غذاهایی که سرشار از پتاسیم هستند عبارتند از:
میوه ها، آب میوه، و میوه های خشک شده، از جمله زردآلو، موز، و طالبی
سبزیجاتی مانند اسفناج، سیب زمینی و کدو
حبوبات مانند عدس، لوبیا چشم بلبلی و سویا
لبنیات کم چرب یا بدون چربی، مانند شیر و ماست
گوشت، ماهی و مرغ نیز حاوی مقداری پتاسیم هستند.
اگرچه منابع خوبی از پروتئین برای گنجاندن در رژیم غذایی شما هستند.
پزشک شما میتواند فهرستی جامع از غذاهایی که باید هنگام کنترل سطح پتاسیم شما بخورید و از آنها اجتناب کنید، ارائه دهد. همچنین می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دریافت تعادل مناسب پتاسیم و سایر مواد مغذی حیاتی برای سلامتی مطلوب، به متخصص تغذیه مراجعه کنید.
درمان هایپرکالمی حاد
حمله حاد هایپرکالمی نیازمند اقدامات نجات دهنده است که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
نظارت بر قلب
دیالیز برای کمک به حذف پتاسیم از بدن
همچنین ممکن است نیاز به درمان داخل وریدی (IV) داشته باشید، مانند:
کلسیم
دیورتیک ها (اگر دیالیز نمی شوید)
گلوکز
انسولین
سدیم بیکربنات
این اقدامات می تواند به تعادل الکترولیت های بدن شما کمک کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
صرف نظر از علائم شما ، هیچ راهی برای اطلاع از میزان پتاسیم شما بدون آزمایش خون وجود ندارد.
اگر شرایطی مانند بیماری کلیوی، بیماری قلبی یا دیابت دارید و علائم جدیدی در شما ایجاد شد، فورا به پزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که تمام داروها و مکمل هایی را که مصرف می کنید، چه با نسخه و چه بدون نسخه، ذکر کنید.
هایپرکالمی شدید یک رویداد تهدید کننده زندگی است. در صورت بروز ناگهانی موارد زیر فوراً کمک پزشکی دریافت کنید:
تپش قلب
تنگی نفس
درد قفسه سینه
استفراغ
ضعف عضلانی
فلج شدن
حرف آخر
هایپرکالمی وضعیتی است که در آن پتاسیم بیش از حد در خون شما وجود دارد. وقتی کلیه های شما به طور طبیعی کار می کنند، پتاسیم اضافی را حذف می کنند. بنابراین، هایپرکالمی معمول نیست مگر اینکه مشکلی در کلیه شما وجود داشته باشد.
با وجودی که ضعف، خستگی و حالت تهوع از علائم بالقوه هایپرکالمی هستند، این وضعیت ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکند تا زمانی که سطح پتاسیم به طور خطرناکی بالا رود.
تنها راه برای اطلاع از سطح پتاسیم، آزمایش خون است. به همین دلیل است در صورت داشتن علائم هایپرکالمی به منظور انجام آزمایش و کسب درمان مناسب باید به پزشک خود مراجعه کنید.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.
.