اختصاصی فارمافوری: چرا بدن ما به منیزیم احتیاج دارد؟ منیزیم یک ماده معدنی مهم است که در بیش از ۳۰۰ واکنش آنزیمی در بدن انسان نقش دارد. بسیاری از عملکردهای آن مرتبط با کمک به عملکرد عضلانی و عصبی، تنظیم فشار خون و تقویت سیستم ایمنی است.
بدن یک فرد بالغ حاوی حدود ۲۵ گرم منیزیم است که ۵۰ تا ۶۰ درصد آن را سیستم اسکلتی ذخیره می کند. بقیه در ماهیچه ها، بافت های نرم و مایعات بدن وجود دارد.
بسیاری از مردم در ایالات متحده منیزیم کافی را در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند، اگرچه علائم کمبود در افراد سالم غیر معمول است.
پزشکان کمبود منیزیم را با طیف وسیعی از عوارض سلامتی مرتبط می‌دانند. بنابراین افراد باید سطح توصیه شده روزانه منیزیم خود را برآورده کنند.
بادام، اسفناج و بادام هندی از جمله غذاهایی هستند که دارای منیزیم هستند. اگر فردی نتواند از طریق رژیم غذایی خود منیزیم کافی دریافت کند، پزشک ممکن است مصرف مکمل ها را توصیه کند.
در این مقاله، به عملکرد و فواید منیزیم، کارهایی که در بدن انجام می‌دهد، منابع غذایی و خطرات احتمالی سلامتی که پزشکان بیش از حد به آنها مرتبط هستند، نگاه می اندازیم.
تمام فواید منیزیم
منیزیم یکی از هفت ماکرومینرال ضروری است. این ماکرومینرال ها مواد معدنی هستند که افراد باید در مقادیر نسبتاً زیادی مصرف کنند – حداقل ۱۰۰ میلی در روز. ریزمعدن‌ها مانند آهن و روی نیز به همان اندازه مهم هستند، اگرچه افراد به مقادیر کمتری به آنها نیاز دارند.
منیزیم برای بسیاری از عملکردهای بدن حیاتی است. دریافت کافی از این ماده معدنی می تواند به پیشگیری یا درمان بیماری های مزمن، از جمله بیماری آلزایمر، دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی عروقی و میگرن کمک کند.
بخش های زیر به عملکرد منیزیم در بدن و اثرات آن بر سلامتی افراد می پردازد.
سلامت استخوان
در حالی که بیشتر تحقیقات بر روی نقش کلسیم در سلامت استخوان متمرکز شده است، منیزیم نیز برای تشکیل استخوان سالم ضروری است.
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۳، مصرف کافی منیزیم را با تراکم استخوان بالاتر، بهبود تشکیل کریستال استخوان و کاهش خطر پوکی استخوان در زنان پس از یائسگی مرتبط دانسته است.
منیزیم ممکن است به طور مستقیم و غیرمستقیم سلامت استخوان ها را بهبود بخشد، زیرا به تنظیم سطح کلسیم و ویتامین D که دو ماده مغذی دیگر برای سلامت استخوان هستند، کمک می کند.
دیابت
تحقیقات نشان داده است که رژیم غذایی با منیزیم بالا با خطر کمتر برای ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است. این ممکن است به این دلیل باشد که منیزیم نقش مهمی در کنترل گلوکز و متابولیسم انسولین دارد.
نتایج یک تحقیق در سال ۲۰۱۵ در مجله جهانی دیابت گزارش می دهد که اکثر افراد مبتلا به دیابت، اما نه همه آنها، منیزیم پایینی دارند و منیزیم ممکن است در مدیریت دیابت نقش داشته باشد.
کمبود منیزیم ممکن است مقاومت به انسولین را بدتر کند، وضعیتی که اغلب قبل از دیابت نوع ۲ ایجاد می شود. از سوی دیگر، مقاومت به انسولین ممکن است باعث کاهش سطح منیزیم شود.
در بسیاری از مطالعات، محققان رژیم غذایی سرشار از منیزیم را با دیابت مرتبط دانسته اند. علاوه بر این، یک بررسی سیستماتیک از سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که مصرف مکمل‌های منیزیم می‌تواند حساسیت به انسولین را در افراد با سطوح پایین منیزیم بهبود بخشد.
با این حال، قبل از اینکه پزشکان بتوانند به طور معمول از منیزیم برای کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت استفاده کنند، محققان نیاز به جمع آوری شواهد بیشتری دارند.
سلامت قلب و عروق
بدن برای حفظ سلامت عضلات از جمله قلب به منیزیم نیاز دارد. تحقیقات نشان داده است که منیزیم نقش مهمی در سلامت قلب دارد.
نتایج یک بررسی در سال ۲۰۱۸ حکایت از آن دارد که کمبود منیزیم می تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبی عروقی را در افراد افزایش دهد. نویسندگان مشاهده کردند که کمبود منیزیم در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب شایع است و می تواند نتایج بالینی آنها را بدتر کند.
افرادی که بلافاصله پس از حمله قلبی منیزیم دریافت می کنند، خطر مرگ و میر کمتری دارند. پزشکان گاهی اوقات از منیزیم در طول درمان نارسایی احتقانی قلب (CHF) برای کاهش خطر آریتمی یا ریتم غیر طبیعی قلب استفاده می کنند.
کاهش خطر سکته مغزی
بر اساس یک نتایج متاآنالیز در سال ۲۰۱۹، افزایش مصرف منیزیم ممکن است خطر سکته مغزی را در افراد کاهش دهد. نویسندگان گزارش دادند که به ازای هر ۱۰۰ میلی گرم در روز افزایش منیزیم، خطر سکته مغزی ۲ درصد کاهش می یابد.
برخی تحقیقات همچنین نشان می دهد که منیزیم در فشار خون بالا نقش دارد. با این حال، طبق تحقیقات دفتر مکمل‌های غذایی (ODS)، بر اساس تحقیقات فعلی، مصرف مکمل‌های منیزیم فشار خون را «تنها به میزان کمی» کاهش می‌دهد.
دفتر مکمل‌های غذایی برای درک نقش منیزیم در سلامت قلب و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، خواستار یک تحقیق “بزرگ” شده است.
سردردهای میگرنی
منیزیم درمانی ممکن است در پیشگیری یا تسکین سردرد کمک کننده باشد. این امر به این دلیل است که کمبود منیزیم می‌تواند بر انتقال‌دهنده‌های عصبی تأثیر بگذارد و انقباض رگ‌های خونی را محدود کند، عواملی که پزشکان به میگرن مرتبط می‌کنند.
افرادی که میگرن را تجربه می کنند ممکن است سطح منیزیم کمتری در خون و بافت های بدن خود در مقایسه با دیگران داشته باشند. سطح منیزیم در مغز افراد ممکن است در هنگام میگرن پایین باشد
کمبود منیزیم چه علائم و خطراتی دارد؟
با آن که بسیاری از افراد میزان کافی منیزیم مصرف نمی کنند اما علائم کمبود در افراد سالم نادر است. کمبود منیزیم به عنوان هیپومنیزیمی شناخته می شود. که می تواند به دلیل مصرف بیش از حد الکل، عارضه جانبی برخی داروها، و برخی بیماری ها، از جمله اختلالات گوارشی و دیابت باشد. کمبود منیزیم در افراد مسن شایع تر است.
علائم کمبود منیزیم عبارتند از:
- از دست دادن اشتها
- حالت تهوع یا استفراغ
- خستگی یا ضعف
علائم کمبود منیزیم پیشرفته عبارتند از:
- گرفتگی عضلات
- بی حسی
- مور مور
- تشنج
- تغییرات شخصیتی
- تغییرات ریتم قلب یا اسپاسم
تحقیقات کمبود منیزیم را با طیف وسیعی از بیماری ها، از جمله بیماری آلزایمر، دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی عروقی و میگرن مرتبط می دانند.
خطرات مصرف بیش از حد منیزیم
مصرف بیش از حد منیزیم از طریق منابع غذایی نادر است. زیرا بدن منیزیم اضافی غذا را از طریق ادرار دفع می کند.
با این حال، مصرف زیاد منیزیم از طریق مکمل ها می تواند منجر به مشکلات گوارشی، مانند اسهال، حالت تهوع یا گرفتگی عضلات شود.
دوزهای بسیار زیاد می تواند باعث مشکلات کلیوی، فشار خون پایین، احتباس ادرار، حالت تهوع و استفراغ، افسردگی، بی حالی، از دست دادن کنترل سیستم عصبی مرکزی (CNS)، ایست قلبی و احتمالاً مرگ شود.
افراد مبتلا به اختلال کلیوی نباید از مکمل های منیزیم استفاده کنند، مگر اینکه پزشک شان توصیه کند.
تداخلات دارویی منیزیم
مکمل منیزیم همچنین ممکن است منجر به برخی تداخلات دارویی شود. داروهایی که ممکن است با مکمل های منیزیم تداخل داشته باشند یا بر سطح منیزیم تأثیر بگذارند عبارتند از:
- بیس فسفونات های خوراکی که پوکی استخوان را درمان می کنند، مانند آلندرونات (فوسامکس)
- آنتی بیوتیک های تتراسایکلین، از جمله داکسی سایکلین (ویبرامایسین) و دمکلوسایکلین (دکلومایسین)
- آنتی بیوتیک های کینولون، از جمله لووفلوکساسین (لواکین) و سیپروفلوکساسین (سیپرو)
- دیورتیک ها، مانند فوروزماید (Lasix)
- داروهای تجویزی مهارکننده های پمپ پروتون، از جمله اسموپرازول منیزیم (Nexium)
آیا باید مکمل منیزیم مصرف کنم؟
مکمل‌های منیزیم برای خرید آنلاین در دسترس هستند، اما بهترین کار این است که ویتامین یا مواد معدنی را از طریق غذا به دست آورید. زیرا مواد مغذی زمانی که افراد آنها را با سایر مواد مغذی ترکیب می‌کنند، بهتر عمل می‌کنند.
بسیاری از ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی گیاهی به صورت هم افزایی عمل می کنند. این اصطلاح به این معنی است که مصرف آنها با هم فواید سلامتی بیشتری نسبت به جدا کردن آنها دارد.
بهتر است بر روی یک رژیم غذایی سالم و متعادل تمرکز کنید تا نیاز روزانه به منیزیم را برآورده کنید و از مکمل ها به عنوان پشتیبان استفاده کنید، اما تحت نظارت پزشکی.
خلاصه
منیزیم یک ماده ضروری است که نقش کلیدی در بسیاری از فرآیندهای بدن از جمله سلامت ماهیچه ها، اعصاب، استخوان ها و خلق و خو ایفا می کند.
تحقیقات کمبود منیزیم را با طیف وسیعی از عوارض سلامتی مرتبط دانسته است. اگر فردی نتواند نیاز روزانه خود را از رژیم غذایی خود تامین کند، پزشک ممکن است مصرف مکمل های منیزیم را توصیه کند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.