افسردگی سیستم عصبی مرکزی چیست؟ افسردگی سیستم عصبی مرکزی – یا CNS – زمانی اتفاق می‌افتد که عملکردهای عصبی طبیعی بدن کند شوند. این عارضه می تواند ناشی از مصرف بیش از حد مواد، مسمومیت، یا سایر عارضه های پزشکی باشد.
افسردگی سیستم عصبی مرکزی یا افسردگی سیستم عصبی مرکزی اغلب زمانی رخ می دهد که فرد از ماده ای استفاده نادرست کند که فعالیت مغز را کند می کند. این مواد را مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی می نامند.
نمونه هایی از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی عبارتند از آرام بخش ها، خواب آورها و آرام بخش ها. در سال‌های اخیر، پزشکان برای بسیاری از بیماری‌ها مسکن‌های اپیوئیدی تجویز کرده‌اند، اما استفاده بیش از حد از این داروها می‌تواند منجر به مشکلاتی شود.
افراد همچنین از آنها به عنوان مواد مخدر تفریحی استفاده می کنند. استفاده تفریحی می تواند غیرقانونی و خطرناک باشد، زیرا افراد ممکن است خطرات سوء استفاده را درک نکنند.
ترکیب داروهای مختلف مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، مانند مسکن ها و الکل، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
افسردگی سیستم عصبی مرکزی چیست؟
افراد باید با احتیاط از قرص های خواب، داروهای مسکن و سایر داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی استفاده کنند.
فرد ممکن است از مصرف دوز صحیح داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، مانند داروهای ضد درد اپیوئیدی سود ببرد.
اما، دوزهای بالای این داروها می تواند فعالیت افسردگی سیستم عصبی مرکزی را به سطوح پایین خطرناکی کاهش دهد.
افسردگی سیستم عصبی مرکزی از مغز و نخاع تشکیل شده است. اکثر عملکردهای بدن – از جمله تنفس و قلب -را با ارسال پیام بین مغز و سایر اعصاب از طریق نخاع کنترل می کند.
در فرآیندهای ضروری بدن نقش دارد . از جمله:
فرآیندهای غیر ارادی: اینها نیازی به تفکر آگاهانه ندارند. آنها اندام های حیاتی مانند قلب، ریه ها و معده را تنظیم می کنند. آنها مسئول عملکردهایی از جمله هضم و گردش خون هستند.
فرآیندهای داوطلبانه: این فرآیندها شامل تفکر آگاهانه است. آنها افراد را قادر می سازند تا مثلاً دست ها و پاهای خود را حرکت دهند یا چشم های خود را پلک بزنند.
داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی داروها و سایر موادی هستند که افسردگی سیستم عصبی مرکزی را کند می کنند.
بسیاری از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی با افزایش فعالیت انتقال دهنده عصبی گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)، یک ماده شیمیایی که از ارسال پیام ها بین سلول ها جلوگیری می کند یا کند می کند، کار می کنند.
علائم
افراد ممکن است علائم مختلفی از افسردگی سیستم عصبی را داشته باشند. عواملی که بر افسردگی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد عبارتند از:
نوع و دوز یک ماده
شدت بیماری یا آسیب
سن فرد
سابقه پزشکی فرد
علائم خفیف
علائم خفیف افسردگی افسردگی سیستم عصبی مرکزی شامل موارد زیر است:
عدم هماهنگی و اختلال در حس فضا
ضعف عضلانی
بی حالی
سرگیجه
سرگردانی
گفتار نامفهوم یا لکنت زبان
تنگی نفس خفیف یا تنفس کم عمق
کمی کاهش ضربان قلب
یبوست
دهان خشک
بی قراری و آشفتگی
رضایت
تاری، تغییر یا دوتایی دید
علائم شدید
علائم شدید افسردگی سیستم عصبی مرکزی عبارتند از:
کاهش ضربان قلب
نرخ تنفس کم کمتر از ۱۰ نفس در دقیقه
سردرگمی شدید یا از دست دادن حافظه
تهوع و استفراغ
قضاوت ضعیف
لب های آبی یا نوک انگشتان
تحریک پذیری و پرخاشگری
پوست مرطوب یا سرد
نوسانات خلقی ناگهانی و شدید
رفلکس های آهسته
اگر فردی هر یک از این علائم را داشت، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشد. در نهایت، علائم شدید می تواند منجر به عدم پاسخگویی، کما و مرگ شود.
اثرات بلند مدت
استفاده مداوم از برخی از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی می تواند در دراز مدت مضر باشد، زیرا بدن قادر به دفع این مواد نیست.
اثرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشکلات تفکر، حافظه و قضاوت
سردرگمی
ضعف عضلانی
از دست دادن هماهنگی
لکنت زبان
همچنین، ممکن است فرد برای تجربه فواید مشابه به دارو نیاز بیشتری داشته باشد. این نیاز بیشتر می تواند به وابستگی منجر شود. برخی از افراد ممکن است به درمان توانبخشی برای توقف مصرف داروها نیاز داشته باشند.
علل
چندین ماده می توانند افسردگی سیستم عصبی مرکزی را تحت فشار قرار دهند، از داروهای ضد اضطراب و خواب آور تا داروهای به اصطلاح تفریحی مانند هروئین.
داروها، و سایر مواد
مواد افیونی می توانند در تسکین درد مفید باشند، اما می توانند بسیار خطرناک نیز باشند.مواد اصلی که باعث افسردگی سیستم عصبی مرکزی می شوند عبارتند از:
الکل
باربیتورات ها
بنزودیازپین ها
مواد افیونی
بیشتر این داروها ترکیبی از خواب آلودگی، آرامش عضلانی و کاهش اضطراب را ایجاد می کنند.
این مواد خطر اعتیاد را به همراه دارند. ترکیب آنها می تواند منجر به اثرات نامطلوب شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی شود.
بسیاری از داروهای ضد افسردگی با تجویز پزشکی و با دوز بالا نیز داروهای رایج خیابانی هستند و برخی افراد از آنها برای تفریح استفاده می کنند.
علل غیر دارویی
افسردگی سیستم عصبی مرکزی تنها در اثر استفاده از داروها و مواد دیگر ایجاد نمی شود.
علل غیر دارویی عبارتند از:
ضربه مغزی یا آسیب شدید
سکته
عفونت
تومور
آنوریسم
سایر عارضه های پزشکی که خطر افسردگی سیستم عصبی مرکزی را افزایش می دهد عبارتند از:
بیماری کلیه، ریه، قلب و کبد
دیابت
اختلالات تیروئید
افراد مبتلا به هر یک از این شرایط باید قبل از استفاده از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی با پزشک مشورت کنند.
بیشتر در مورد داروها و مواد دیگر
پزشکان معمولاً برخی از انواع داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی را به دلایل مختلف تجویز می کنند.
مواد افیونی
اینها داروهای مسکن قوی هستند که از تریاک، ماده ای که از دانه های خشخاش تهیه می شود، به دست می آیند.
مواد افیونی مواد فعال تریاک، هروئین، مورفین و کدئین هستند.
این مواد، با تداخل در افسردگی سیستم عصبی مرکزی و مسدود کردن سیگنال های درد به مغز عمل می کنند.
مواد افیونی که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:
اکسی کدون (OxyContin)
هیدروکودون (Vicodin)
مورفین (کادیان، آوینزا)
کدئین
فنتانیل (Duragesic)
متادون
هیدرومورفون (Dilaudid)
پزشکان ممکن است این داروها را برای تسکین درد تجویز کنند. با توجه به قدرت و ویژگی های اعتیادآور آنها، فقط افرادی که شرایط شدید دارند باید از آنها استفاده کنند.
برخی از این مواد، به عنوان مثال، کدئین، در داروهای سرفه یا اسهال وجود دارد. پزشکان این موارد را فقط برای استفاده کوتاه مدت تجویز می کنند.
برخی افراد نیز از و مواد افیونی مانند هروئین به عنوان مواد مخدر استفاده می کنند. نام‌های رایج خیابان‌ها عبارتند از اِچ، اسمک، اکسی، و چین سفید.
داروهای خواب
اینها از نظر شیمیایی با دیگر داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی متفاوت هستند، اما با تحریک همان انتقال دهنده عصبی بازدارنده، GABA، کار می کنند.
داروهای خواب رایجی که پزشکان ممکن است تجویز کنند عبارتند از:
زولپیدم (Ambien)
زالپلون، (سونات)
اسزوپیکلون (Lunesta)
نام‌های خیابانی برای داروهای خواب عبارتند از: قرص‌های زامبی، خواب‌آلود و تیکتاک.
بنزودیازپین ها
اینها یک گزینه درمانی برای شرایطی هستند که می توانند شامل واکنش های استرس، حملات پانیک، اختلالات خواب و تشنج باشند.
نمونه هایی از بنزودیازپین ها عبارتند از:
آلپرازولام (زاناکس)
کلونازپام (کلونوپین)
دیازپام (والیوم)
لورازپام (آتیوان)
استازولام (ProSom)
بنزودیازپین ها نیز می توانند یک داروی سوء مصرف باشند. نام خیابان ها شامل بنزو، داونرز و قرص های خنک کننده است.
در سال ۲۰۲۰، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هشدار خود را مبنی بر اینکه مصرف بنزودیازپین می تواند منجر به اعتیاد شود، تقویت کرد. همراه با الکل، مواد افیونی و سایر داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، می توانند تهدید کننده زندگی باشند.
باربیتورات ها
اینها می توانند اختلالات تشنج و اضطراب را درمان کنند، اما امروزه پزشکان به ندرت آنها را تجویز می کنند. قبل از جراحی، ممکن است خواب و آرامش را تقویت کنند.
مثالها عبارتند از:
مفوباربیتال (مبارال)
سدیم فنوباربیتال (نمبوتال)
به عنوان یک داروی تفریحی، مردم گاهی اوقات آنها را بارب، داونرز یا پنی و در میان نام های دیگر می نامند.
مصرف مواد مخدر مرتبط با جرم و جنایت
جنایات جنسی و خشونت‌آمیز از دیگر زمینه‌هایی هستند که در آن افراد به سوء استفاده از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی شناخته شده‌اند. آرام بخش Xyrem که به عنوان “داروی تجاوز جنسی ” شناخته می شود، معمولا در موارد تجاوز جنسی مشخص می شود.
Xyrem به راحتی در نوشیدنی ها پنهان می شود، زیرا هنگامی که با مایع مخلوط می شود بی بو، بی رنگ و بی مزه است.
خطرات
هنگامی که افراد از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی استفاده می کنند، به دلایل زیادی می تواند خطرناک باشد، از جمله:
وابستگی
علائم ترک هنگام پایان استفاده از آنها
مصرف بیش از حد
اثرات نامطلوب طولانی مدت
همچنین اگر فردی از داروهای شخص دیگری استفاده کند، بیش از دوز توصیه شده مصرف کند یا از داروهایی استفاده کند که پزشک تجویز نکرده است، سوء استفاده نیز ممکن است رخ دهد.
ترکیب مواد
ترکیب داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، به عنوان مثال، الکل با قرص های خواب، می تواند خطرناک باشد.
مخلوط کردن داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، مواد افیونی و الکل اثر آنها را افزایش می دهد. ممکن است عوارض جانبی شدید و احتمالاً عواقب تهدید کننده زندگی وجود داشته باشد.
گاهی اوقات، فرد ممکن است متوجه نشود که در معرض خطر مصرف بیش از حد است، مانند زمانی که از داروهای ضد درد اپیوئیدی استفاده می‌کند و سپس الکل می‌نوشد.
بنزودیازپین‌های تجویزی و اپیوئیدها به دلیل خطراتی که دارند بالاترین سطح هشدار را از سوی منبع معتبر سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دارند.
افراد باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنند تا بدانند آیا مصرف داروهای ضد افسردگی سیستم عصبی مرکزی و هر یک از موارد زیر بی خطر است یا خیر:
الکل
داروهای بدون نسخه با خواص مشابه مانند مسکن ها
انواع راه های مربوط به درمان آلرژی
داروهای خواب
درمان های ضد افسردگی سه حلقه ای و چهار حلقه ای (TCA) نیز می توانند اثرات داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ، به ویژه خواب آلودگی را تشدید کنند.
وابستگی و کناره گیری
برخی از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی با گذشت زمان کمتر موثر می شوند، به طوری که فرد ممکن است نیاز به مصرف دوز بیشتری را احساس کند. در صورت قطع مصرف دارو، علائم اولیه می تواند شدیدتر از قبل بازگردد.
فردی که مایل به توقف استفاده از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی است، ممکن است برای جلوگیری از عوارض جانبی، نیاز به قطع تدریجی آن داشته باشد. یک پزشک می تواند به آنها در انجام این کار کمک کند.
مصرف بیش از حد
مصرف بیش از حد یک داروی مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ممکن است به طور تصادفی اتفاق بیفتد، اما گاهی اوقات افراد بیشتر از آنچه پزشک توصیه می کند، مصرف دارو را برای تأثیر «شدیدتر» انتخاب می کنند. این می تواند منجر به مصرف بیش از حد و مرگ شود. افراد همچنین به مصرف بیش از حد این داروها برای پایان دادن به زندگی خود شناخته شده اند.
فرد ممکن است پس از مصرف بیش از حد دارو بهبود یابد، اما یک منبع مورد اعتماد در مجله روان‌فارماکولوژی بالینی نشان می‌دهد که برخی ممکن است پس از ترک بیمارستان همچنان مشکلاتی در عملکرد روزمره داشته باشند.
اثرات بلند مدت
برخی از انواع مضعف‌کننده‌های افسردگی سیستم عصبی مرکزی نیز می‌توانند اثرات طولانی‌مدتی داشته باشند و باعث ایجاد مشکل در تفکر، گیجی، مشکلات گفتاری، از دست دادن هماهنگی و ضعف عضلانی شوند.
اعتیاد به داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی ممکن است باعث شود که فرد مشکلات اجتماعی و خانوادگی، مشکل در کار و ناتوانی در عملکرد روزانه را تجربه کند.
بحران مواد افیونی: برخی ارقام
از سال ۲۰۰۰، بیش از ۳۰۰۰۰۰ آمریکایی بر اثر مصرف بیش از حد مواد افیونی جان خود را از دست داده اند. داده های سال ۲۰۱۶ حداقل ۶۴۰۰۰ مرگ ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر را تخمین می زند که بالاترین رقم ثبت شده در ایالات متحده است.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، مصرف بیش از حد داروهای مسکن در ایالات متحده یک مشکل رو به رشد است، به ویژه در میان زنان.
درمان
علائم شدید این نوع افسردگی شامل از دست دادن هوشیاری، کما و مرگ است. هر فردی با این علائم نیاز به کمک فوری پزشکی دارد.
درمان این بیماری یا مصرف بیش از حد داروی افسردگی سیستم عصبی مرکزی به مواد درگیر بستگی دارد.
برخی از داروهای این بیماری، دارای پادزهرهایی هستند که می توانند اثرات آنها را معکوس کنند. اینها شامل نالوکسان برای مصرف بیش از حد مواد افیونی و فلومازنیل برای مصرف بیش از حد بنزودیازپین است.
اگر فردی از مصرف بیش از حد داروی مضعف این نوع از افسردگی آگاه نباشد، به ویژه پس از سوء استفاده تصادفی از داروهای خود یا به دلیل یک مشکل پزشکی، ممکن است به مراقبت های اورژانسی نیاز داشته باشد.
هرکسی که شاهد علائم این بیماری یا مصرف بیش از حد در فرد دیگری است، باید با خدمات اورژانس یا مرکز کنترل مسمومیت محلی برای راهنمایی تماس بگیرد.
در این موارد، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
نظارت بر تنفس و ضربان قلب فرد
دادن اکسیژن از طریق ماسک اکسیژن یا ماسک تنفسی
تجویز داروهای محرک برای افزایش ضربان قلب فرد
حرف آخر
افسردگی سیستم عصبی مرکزی یا مصرف بیش از حد یکی از علل شایع مسمومیت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته از جمله ایالات متحده و کانادا است.
افرادی که از داروهای مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی استفاده می کنند باید از خطرات آن آگاه باشند و هرگز نباید داروها را به اشتراک بگذارند یا موادی را بدون دانستن آنچه در آن است مصرف کنند.
فقط یک پزشک باید داروی مضعف افسردگی سیستم عصبی مرکزی را تجویز کند و افراد باید طبق دستور پزشک فقط از این داروها برای هدف مشخص شده استفاده کنند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.