نحوه درمان آکنه بارداری. آکنه بارداری یک بیماری شایع است. تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند باعث ایجاد جوش های پوستی شود. با دانستن نحوه درمان ضایعات آکنه، فرد اغلب می تواند از ایجاد زخم جلوگیری کرده و ناراحتی عاطفی خود را به حداقل برساند.
به گفته کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG)، آکنه یکی از شایع ترین تغییرات پوستی است که در دوران بارداری رخ می دهد.
اگرچه داروهای بدون نسخه (OTC) و داروهای تجویزی آکنه وجود دارد، زنان ممکن است در مورد خطرات احتمالی استفاده از این محصولات در دوران بارداری نگران باشند.
در این مقاله نحوه درمان آکنه در دوران بارداری را توضیح می دهیم. ما همچنین در مورد اینکه آکنه بارداری چگونه به نظر می رسد، اینکه آیا می تواند نشانه بارداری باشد، و اینکه آیا ممکن است بعد از بارداری اتفاق بیفتد، صحبت می کنیم.
درمان ها
آکنه در دوران بارداری ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی باشد.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند منجر به آکنه شود. هورمون هایی که مسئول اصلی آکنه هستند شامل تستوسترون و آندروستندیون هستند که به گروهی از هورمون ها به نام آندروژن تعلق دارند. سطوح بالای غیر طبیعی این هورمون ها می تواند باعث بیماری هایی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و ناباروری و همچنین آکنه شود.
طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۴، سطح آندروژن به طور قابل توجهی در طول سه ماهه اول افزایش می یابد و در طول بارداری افزایش می یابد.
آندروژن ها با افزایش فعالیت غدد چربی در پوست، تولید چربی را تحریک می کنند. غدد سبوم بیشتری تولید می کنند که می تواند منافذ را مسدود کند و باعث ضایعات آکنه شود.
درمان آکنه بر کنترل تولید سبوم و پاکسازی منافذ مسدود شده تمرکز دارد. زنان می توانند آکنه بارداری را با دارو یا درمان های طبیعی درمان کنند.
دارو
بسیاری از محصولات آکنه حاوی سالیسیلیک اسید و بنزوئیل پراکسید هستند.
اسید سالیسیلیک نوعی بتا هیدروکسی اسید است که با حل کردن پوست مرده که منافذ را می بندد به کاهش آکنه کمک می کند. بنزوئیل پراکسید با از بین بردن باکتری هایی که باعث آکنه می شوند و پاکسازی منافذ چربی اضافی و سلول های مرده پوست عمل می کند.
زنان باردار می توانند با خیال راحت از محصولات حاوی اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید استفاده کنند. با این حال، این مواد می توانند باعث واکنش های پوستی شوند، از جمله:
خشکی
لایه برداری
تحریک
داروهای تجویزی زیر می توانند خطر ناتوانی های مادرزادی و عوارض بارداری را افزایش دهند:
هورمون درمانی
ایزوترتینوئین
تتراسایکلین های خوراکی
رتینوئیدهای موضعی
زنان باید در دوران بارداری از مصرف این داروها خودداری کنند. پزشک می تواند توصیه های بیشتری در مورد داروهای آکنه ارائه دهد که در این زمان استفاده از آنها بی خطر است.
درمانهای خانگی
زنان همچنین می توانند برخی از درمان های طبیعی برای آکنه بارداری را امتحان کنند.
فلز روی
آجیل و دانه ها منابع خوبی از روی هستند.
روی یک ماده معدنی ضروری است که از سنتز پروتئین و تقسیم سلولی پشتیبانی می کند. زنان باردار یا شیرده در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمبود روی هستند.
مصرف روزانه ۱۱ تا ۱۳ میلی گرم روی را برای زنان باردار یا شیرده توصیه می کند.
خطرات سلامتی ناشی از کمبود روی عبارتند از:
کاهش عملکرد سیستم ایمنی
از دست دادن اشتها
تاخیر در بلوغ جنسی
ریزش مو
اسهال
ضایعات پوستی
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ که شامل ۲۰۰ نفر از جمله ۱۰۰ فرد مبتلا به آکنه بود، محققان ارتباطی بین سطوح بالای روی و آکنه‌های کمتر شدید پیدا کردند.
بر اساس یافته های یک مطالعه در سال ۲۰۱۹، درمان موضعی آکنه با ترکیب اریترومایسین و استات روی موثرتر از ژل حاوی فقط اریترومایسین است.
افراد می توانند از درمان های آکنه حاوی روی استفاده کنند یا از غذاهای غنی از روی استفاده کنند، مانند:
گوشت، از جمله گوشت گاو، گوشت خوک و مرغ
صدف
لوبیا
آجیل و دانه ها
ماست
ویتامین A
ویتامین A یک اصطلاح کلی برای خانواده ای از مواد شیمیایی به نام رتینوئیدها است. رتینوئیدها طیف وسیعی از عملکردهای حیاتی بدن را پشتیبانی می کنند، از جمله:
عملکرد ایمنی
چشم انداز
تولید مثل
ارتباط بین سلول ها
رتینوئیدهای موضعی می توانند علائم آکنه را کاهش دهند و از ایجاد ضایعات اضافی آکنه جلوگیری کنند. آنها خط اول درمان مورد اعتماد برای آکنه باقی می مانند.
با این حال زنان باید قبل از استفاده از این درمان‌ها در دوران بارداری با پزشک مشورت کنند، زیرا برخی از داروهای رتینوئید ممکن است باعث ناتوانی‌های مادرزادی شوند.
افراد می توانند ویتامین A را از منابع غذایی مختلفی دریافت کنند، از جمله:
جگر گاو
مرغ
تخم مرغ
ماهی از جمله ماهی تن، شاه ماهی و سالمون
سبزیجاتی مانند اسفناج، بروکلی، سیب زمینی شیرین و هویج
میوه هایی مانند طالبی و زردآلو
محصولات لبنی غنی شده
عسل
برخی از ترکیبات موجود در عسل دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی هستند که ممکن است به درمان آکنه کمک کند.
افراد می توانند با استفاده مستقیم از عسل روی ضایعات آکنه، از عسل به عنوان یک درمان لک استفاده کنند. روش دیگر، آنها می توانند با مخلوط کردن عسل با چند قطره روغن اسطوخودوس یا آب لیمو ماسک صورت درست کنند.
آکنه بارداری چگونه به نظر می رسد؟
آکنه باعث ایجاد انواع مختلف ضایعات پوستی می شود. از جمله:
کومدون ها ضایعاتی هستند که زمانی ایجاد می شوند که سبوم داخل فولیکول های مو مسدود می شود. کومدون ها می توانند باز (جوش سر سیاه) یا بسته (سرسفید) باشند.
پاپول ها به نواحی برجسته از بافت پوست گفته می شود که می توانند از نظر شکل، رنگ و اندازه متفاوت باشند.
پوسچول ها برجستگی های پر از چرک هستند که با شکسته شدن دیواره های منافذ پوست ایجاد می شوند. آنها می توانند یک پایه قرمز یا صورتی با سر زرد یا سفید در بالا داشته باشند.
ندول ها زمانی ایجاد می شوند که ضایعه پوستی تحریک شده و بزرگتر می شود. ندول ها می توانند عمیق تر از پاپول ها یا پوسچول ها در زیر پوست فرو بروند. این ضایعات معمولاً نیاز به درمان پزشکی دارند، مانند داروهای خوراکی حاوی ویتامین A.
کیست به منافذ مسدود شده ای اشاره دارد که حاوی ترکیبی از باکتری، سبوم و سلول های مرده پوست است. کیست ها می توانند در عمق پوست ایجاد شوند. پزشکان معمولاً می توانند کیست ها را با داروهای تجویزی درمان کنند، اما کیست های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
آیا آکنه نشانه بارداری است؟
اگرچه بسیاری از زنان در دوران بارداری دچار آکنه می شوند، اما ظاهر آن لزوماً نشان دهنده باردار بودن یک زن نیست.
آکنه می تواند در نتیجه نوسانات هورمونی ایجاد شود. افراد ممکن است در طول دوره قاعدگی خود جوش های جدیدی را تجربه کنند. شرایط پزشکی که بر سطح هورمون تأثیر می گذارد، مانند PCOS و پرکاری تیروئید نیز ممکن است در ایجاد آکنه نقش داشته باشند.
اگرچه بسیاری از زنان در طول بارداری تغییرات پوستی را تجربه می کنند، اما آکنه به طور کلی تا مراحل بعدی بارداری ایجاد نمی شود.
بر اساس یافته های یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۱۶ که شامل ۳۵ زن در تایوان بود، شدت آکنه بارداری معمولاً در سه ماهه دوم به اوج خود می رسد.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.