اختصاصی فارمافوری: شانکروئید چیست؟ شانکروئید یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتری هایی به نام Haemophilus ducreyi ایجاد می شود. باعث ایجاد برآمدگی هایی می شود که هنگام لمس آنها ایجاد حساسیت می کند. برجستگی ها با چرک پر می شوند و ممکن است باز شوند و تبدیل به زخم شوند. این زخم ها اغلب در ناحیه تناسلی هستند .شانکروئید به راحتی قابل درمان است ، اما به راحتی نیز پخش می شود.
یکی دیگر از علائم رایج شانکروئید تورم غدد لنفاوی یا غدد کوچک در کشاله ران است. وقتی غدد لنفاوی شما متورم می شود نشانه این است که بدن شما در حال مبارزه با باکتری یا عفونت است.
شانکروئید یک بیماری مقاربتی رایج در ایالات متحده نیست و بیشتر در آفریقا و کارائیب یافت می شود .
نحوه انتقال شانکروئید:
شانکروئید به دو صورت از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. اولین مورد تماس جنسی با فردی است که زخم باز دارد. مورد دوم زمانی است که مایع چرکی زخم ها از طریق تماس فیزیکی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. اگر زخم های شانکروئید دارید و آنها را لمس کنید و سپس فرد دیگری را لمس کنید ، ممکن است عفونت را به او منتقل کنید.
یک فرد ظرف چهار تا ده روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری علائم شانکروئید را تجربه می کند.
چه کسی به شانکروئید مبتلا شود؟
هرکسی می تواند با تماس با باکتری ایجاد کننده آن دچار بیماری شانکروئید شود. با این حال ، احتمال ابتلا به شانکروئید در مردان بیشتر از زنان است.
زنانی که مبتلا به شانکروئید هستند اغلب بدون علامت هستند (به این معنی که هیچ علامتی ندارند) ، یا ممکن است فقط در داخل واژن خود زخم داشته باشند. تنها علامت قابل مشاهده آنها ممکن است تورم غدد لنفاوی باشد که در صورت نداشتن علائم دیگر یا مشکلات پزشکی متوجه آنها نمی شوند.
علائم شانکروئید
زخم های دردناک. شایع ترین علامت شانکروئید ، زخم های باز دردناک است. زخم های ناشی از شانکروئید ممکن است به سرعت از بین بروند ، اما می توانند هفته ها یا ماهها ادامه داشته باشند.
تورم غدد لنفاوی. در برخی موارد ، شانکروئید همچنین باعث تورم و درد غدد لنفاوی اطراف کشاله ران می شود.
تشخیص و درمان شانکروئید
تشخیص شانکروئید : علائم شانکروئید اغلب مشابه سایر بیماریهای مقاربتی است. برای تشخیص شانکروئید ، پزشک یک سواب از زخم شما را برداشته و به آزمایشگاه می فرستد تا ببیند آیا باکتری هموفیلوس دوکری وجود دارد یا خیر.
احتمال عفونت مجدد: یکبار ابتلا به شانکروئید شما را در برابر باکتری ها مصون نمی کند. ممکن است بعد از درمان زخم های خود دوباره دچار عفونت شوید.
درمان شانکروئید: پزشک شانکروئید شما را با آنتی بیوتیک ها درمان می کند. با مراقبت و درمان مناسب ، می توانید انتظار داشته باشید که زخم های شما طی دو هفته بهبود یابد.
هنگام بهبودی ، باید از این دستورالعمل ها پیروی کنید تا مطمئن شوید که به خوبی بهبود یافته اید:
تا زمانی که زخم های شما به طور کامل بهبود نیافته ، رابطه جنسی نداشته باشید.
ناحیه اطراف زخم های خود را تمیز و خشک نگه دارید.
لباس های تنگ نپوشید چرا که ممکن است زخم های شما را تحریک کند.
پیشگیری از شانکروئید
جلوگیری. بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به شانکروئید ، اجتناب از رابطه جنسی است. با این حال ، اگر از نظر جنسی فعال هستید ، می توانید این مراحل را برای کاهش شانس ابتلا به شانکروئید انجام دهید:
تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
با فردی که زخم باز روی ناحیه تناسلی یا کشاله ران خود دارد تماس جنسی نداشته باشید
همیشه در طول رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید تا شانس ابتلا به شانکروئید و سایر بیماریهای مقاربتی را کاهش دهید.
اگر فکر می کنید ممکن است مبتلا به شانکروئید باشید ، تا زمانی که با پزشک صحبت نکرده اید با هیچ یک از شرکای خود تماس جنسی نداشته باشید. به اورژانس ، کلینیک یا بیمارستان مراجعه کنید. پزشک در مورد علائم با شما صحبت می کند ، ناحیه آسیب دیده را بررسی می کند و آن را با سواب برای نمونه گیری برای آزمایش ارسال می کند.
اگر متوجه شدید که مبتلا به شانکروئید هستید ، به همه شرکای جنسی خود بگویید تا آنها نیز بتوانند به دنبال درمان باشند. تا زمانی که داروی خود را تمام نکرده اید و تمام زخم های شما به طور کامل بهبود نیافته است ، تماس جنسی نداشته باشید. ممکن است پزشک قرار ویزیت دیگری تعیین کند تا مطمئن شود که زخم های شما بهبود یافته است و نیازی به درمان بیشتر ندارید.
خطرات شانکروئید
درمان بی اثر. مردانی که ختنه نشده اند و افرادی که مبتلا به HIV هستند ممکن است به درمان معمولی شانکروئید پاسخ ندهند. اگر شما در یکی از این دسته های پرخطر هستید ، با پزشک خود در مورد اقدامات دیگری که می توانید برای بهبود زخم های خود انجام دهید مشورت کنید.
سایر بیماری های بهداشتی.
زخم های باز که شانکروئید ایجاد می کند شما را مستعد ابتلا به باکتری های دیگر می کند. بیشترین خطر ابتلا به شانکروئید این است که در هنگام آلوده شدن به شانکروئید احتمال ابتلا به HIV بیشتر است.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.