ناباروری و افسردگی: علائم و مقابله. ناباروری می‌تواند باعث ناراحتی شود و بسیاری از افراد دوره‌های استرس، غم و اندوه یا احساس ناامیدی را تجربه می‌کنند. گاهی اوقات ناباروری می تواند منجر به افسردگی شود.
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که شیوع بالای اختلال افسردگی اساسی در افرادی که درمان ناباروری دریافت می‌کنند، وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به مشکلات باروری با سطوح استرس بالاتری نسبت به افراد فاقد آن مواجه هستند و افرادی که افسردگی دارند ممکن است کمتر به دنبال کمک برای ناباروری باشند.
در این مقاله درباره ناباروری و افسردگی و همچنین علائم و گزینه های درمانی بیشتر بدانید.
چگونه ناباروری با افسردگی مرتبط است؟
در حالی که پزشکان مدتهاست متوجه شده اند که ناباروری یک مشکل پزشکی است، بسیاری از افراد مبتلا به ناباروری هنوز شرم و پنهان کاری را تجربه می کنند. این می تواند کمک گرفتن از دوستان و خانواده را دشوار کند.
باردار نشدن پس از تلاش برای مدت طولانی می تواند عمیقاً ناامید کننده و خسته کننده باشد، به خصوص بدون حمایت عزیزان.
تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی ممکن است کمتر به دنبال درمان ناباروری باشند.
بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات باروری می توانند پس از درمان، مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) صاحب فرزند شوند. با این حال، بسیاری از افراد در مورد اینکه آیا درمان موثر خواهد بود یا خیر، اضطراب دارند، که می تواند سلامت روان آنها را نیز تضعیف کند.
برخی از دلایلی که افراد مبتلا به ناباروری افسردگی را تجربه می کنند عبارتند از:
استرس. ناباروری می تواند یک تجربه استرس زا باشد. برخی از تحقیقات نشان می دهد که استرس ممکن است بر احتمال باردار شدن تأثیر بگذارد، اگرچه شواهد کافی برای تأیید یک ارتباط مسبب وجود ندارد.
عارضه پزشکی: برخی از مسائل پزشکی مؤثر بر باروری، مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، ممکن است خطر افسردگی را افزایش دهد. تحقیقات نشان می دهد که افسردگی و اضطراب ممکن است در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک سه برابر بیشتر از افراد دیگر باشد باشد.
چالش های عاطفی و فیزیکی درمان یک کارآزمایی کوچک در سال ۲۰۱۴ روی زنانی که به دنبال درمان ناباروری یا خدمات حفظ باروری بودند، نشان داد که با پیشرفت درمان، اضطراب و افسردگی آنها بدتر می‌شود.
عوارض جانبی درمان. بر اساس تحقیقات ، برخی از درمان‌های باروری حاوی هورمون‌هایی هستند که می‌توانند بر خلق و خوی افراد تأثیر بگذارند و خطر افسردگی را افزایش دهند.
هر کسی می تواند افسردگی را به دلیل ناباروری تجربه کند.
علائم
غیرعادی نیست که گاهی اوقات احساس غمگینی یا حتی افسردگی داشته باشید. با این حال، زمانی که این احساسات در طول زمان باقی می‌مانند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر می‌گذارند، ممکن است افسردگی را تجربه کنند.
اگر فردی به مدت ۲ هفته هر روز برخی از علائم زیر را تجربه کند، ممکن است تشخیص افسردگی دریافت کند:
غم، پوچی، ناامیدی
اضطراب، تحریک پذیری، بی قراری یا ناامیدی
احساس بی ارزشی، گناه، یا شرمندگی
از دست دادن علاقه به بیشتر فعالیت ها، حتی آنهایی که معمولاً از آن لذت می برند
سطح انرژی پایین یا خستگی
احساس بی ارزشی، گناه، یا شرمندگی
تغییرات غیر قابل توضیح در اشتها یا وزن
خوابیدن بیشتر یا کمتر از حد معمول
مشکل در تفکر واضح یا تمرکز
دردها، دردهای غیر قابل توضیح و سایر علائم فیزیکی
افکار مرگ یا خودکشی
پزشک ممکن است مشاوره ای را توصیه کند، جایی که فرد می تواند دلایل افسردگی و راه های مقابله با آن را بررسی کند. اگر فرد در مورد باروری نگرانی هایی دارد، یک مشاور متخصص باروری ممکن است بتواند کمک کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
افراد مبتلا به ناباروری که افسردگی را تجربه می کنند باید برای هر دو بیماری به دنبال درمان باشند. در حالی که ناباروری ممکن است باعث افسردگی شود، ممکن است عوامل دیگری نیز وجود داشته باشد. اگر فردی مشکل روانی زمینه ای داشته باشد، این نیز به درمان نیاز دارد.
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، افرادی که نمی توانند پس از تلاش برای ۱۲ ماه یا بیشتر باردار شوند، باید در مورد ناباروری با پزشک صحبت کنند.
با این حال، افراد بالای ۳۵ سال در صورتی که پس از ۶ ماه تلاش موفق به بارداری نشدند باید به پزشک مراجعه کنند. زوج‌هایی که سابقه ناباروری دارند، زنانی که دوره‌های قاعدگی نامنظم دارند و افراد مبتلا به مشکلات مزمن پزشکی مانند دیابت، باید قبل از شروع اقدام برای بارداری به پزشک مراجعه کنند.
پزشک خانواده ممکن است مردان را به متخصص اورولوژی و زنان را به متخصص زنان ارجاع دهد. گاهی اوقات، پزشک فردی را به یک متخصص غدد تولید مثل یا یک متخصص ناباروری دیگر ارجاع می دهد.
اگر افسردگی عملکرد فرد را در زندگی روزمره دشوار می کند یا جستجوی درمان ناباروری را دشوارتر می کند، باید از جستجوی کمک پزشکی بهره مند شود.
ناامیدی افسردگی می تواند باعث شود مردم فکر کنند که درمان موثر نخواهد بود. با این حال، این ممکن است نشانه افسردگی نیز باشد. درمان می تواند علائم افسردگی را کاهش دهد و اغلب باعث کاهش کیفیت زندگی فرد می شود.
درمان
داروهای زیادی وجود دارند که می توانند افسردگی را درمان کنند، از جمله داروهای ضد افسردگی.
انواع داروهای ضد افسردگی عبارتند از:
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
تعدیل کننده های سروتونین
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs).
برخی از افراد ممکن است نیاز داشته باشند که چندین داروی مختلف را امتحان کنند تا داروی مفیدی برای آنها پیدا کنند. صادق بودن با پزشک در مورد هر گونه عوارض جانبی ضروری است، زیرا ممکن است پزشک بتواند دوز یا نوع دارو را تغییر دهد.
گفتار درمانی همچنین می تواند به درمان افسردگی کمک کند. می‌تواند فضایی برای بحث درباره احساسات درباره ناباروری، تعیین اهداف و در صورت لزوم شناسایی استراتژی‌هایی برای بهبود روابط با شرکا فراهم کند. برخی از زوج ها متوجه می شوند که ناباروری بر روابط آنها تأثیر می گذارد، بنابراین شرکت در مشاوره با هم می تواند کمک کننده باشد.
ترکیبی از دارو و مشاوره ممکن است بهترین نتایج درمانی را ارائه دهد. داشتن یک رژیم غذایی مغذی و ورزش منظم نیز مهم است.
هنگام رسیدگی به مسائل باروری، قابل درک است که چرا برخی افراد صرفاً بر باردار شدن تمرکز می کنند. با این حال، این تمرکز می تواند منجر به نادیده گرفتن جنبه های دیگر رابطه شود. برخی از زوج ها متوجه می شوند که یک سرگرمی جدید یا فعالیت مشترک می تواند کمک کننده باشد.
پشتیبانی
اگرچه ناباروری گسترده است، اما می تواند احساس انزوا کند. بر اساس آمار تا ۲۶ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله در باردار شدن یا تحمل بارداری تا پایان ترم مشکل دارند. با این حال، با درمان، بسیاری از افراد باردار و زایمان موفقی دارند.
یافتن حمایت از افراد دیگر با تجربیات مشابه می تواند کمک کند. آنها می توانند منابعی را برای مدیریت استرس، حفظ یک رابطه خوب و اطمینان دادن به افراد که تنها نیستند ارائه دهند.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.