کاهش میل جنسی در زنان و مردان : از علت ها تا درمان

اختصاصی فارمافوری: هر فردی وقت هایی برای رابطه جنسی تمایل دارد و زمان هایی هم پیش می آید که ترجیح می دهد این کار را نکند. اما اگر تقریبا همیشه میل جنسی شما کم است یا اصلا به طور کامل وجود ندارد ، ممکن است اختلال کاهش میل جنسی داشته باشید.

این بیماری که به آن اختلال کمبود میل جنسی (HSDD) نیز گفته می شود ، بسیار شایع است. البته ممکن است این مشکل فقط برای مدت کوتاهی پیش بیاید. اما ممکن است تمام عمر بیمار را درگیر خودش بکند.

این نکته را بدانید که پزشک یا درمانگر شما می تواند به شما در درمان اختلال میل جنسی و داشتن زندگی جنسی رضایت بخش تر کمک کند. اما در ابتدا بیایید ببینیم دقیقا این اختلال چی ست.

اختلال کاهش میل جنسی چیست؟

اختلال کمبود میل جنسی عبارت است از عدم تمایل دائمی به رابطه جنسی و عدم فعالیت جنسی یا حتی افکار و تخیلات جنسی. در مردان ، علائم اختلال میل جنسی حداقل باید ۶ ماه ادامه داشته باشد.

برخی از افراد نیز ممکن است دچار اختلال بیزاری جنسی (SAD) شوند. طوری که از هرگونه تماس جنسی با شریک خود بیزارند.

از کجا بفهمید دچار اختلال کمبود میل جنسی هستید یا نه؟

پزشک شما می تواند اختلال میل جنسی شما را بر اساس علائم شما تشخیص دهد. آنها از شما می پرسند که آیا:

تمایل شما نسبت به گذشته کمتر است؟

کاهش میل جنسی شما باعث ناراحتی شما می شود؟

عدم میل جنسی شما باعث ایجاد مشکل در رابطه یا زندگی عاشقانه شما می شود؟

علائم اختلال کاهش میل جنسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

میل جنسی پایین

فقدان تخیلات جنسی و افکار جنسی

اجتناب از تماس جنسی یا تناسلی با شریک خود

ناراحتی از فکر به رابطه جنسی

ناراحتی در مورد عدم میل جنسی و فعالیت جنسی مهمترین علامت است. یعنی اینکه شما از اینکه دیگر میل جنسی ندارید، ناراحت و ناراضی هستید.

مردانی که اختلال میل جنسی دارند ممکن است به پزشک خود مراجعه کنند زیرا اختلال نعوظ (ED) دارند. پزشک شما می تواند پایین بودن تستوسترون را آزمایش کند. امری که می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. مردان احتمالا راحت تر درباره از دست دادن میل جنسی با پزشک خود صحبت کنند. زیرا این کلیشه رایج است که مردان هرگز میل جنسی خود را برای رابطه جنسی از دست نمی دهند. و اگر دچار چنین مشکلی شوند یعنی احتمالا باید آن را از طریق پزشک پیگیری کنند.

چه کسی دچار اختلال میل جنسی می شود؟

اختلال میل جنسی هم زنان و هم مردان و افراد با هر سنی را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، در زنان شایع تر از مردان است.

برخی از برآوردها می گویند که از هر ۱۰ زن ۱ نفر مبتلا به اختلال میل جنسی است و ۳۲ درصد از زنان و ۱۵ درصد از مردان ممکن است از دست دادن میل جنسی چند ماهه را تجربه کنند. از دست دادن دائم میل جنسی بسیار نادر است.

چه چیزی باعث اختلال میل جنسی می شود؟

بسیاری از بیماری های جسمی یا عاطفی رایج می تواند باعث اختلال کاهش میل جنسی شود:

عدم تعادل شیمیایی

ممکن است سطح مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی پایین باشد. که این امر میل جنسی و عملکرد جنسی را مختل می کند.

سلامت روان

اضطراب ، افسردگی ، استرس ، مسائل مربوط به زیبایی بدن ، اعتماد به نفس پایین یا سوء استفاده جنسی یا فیزیکی در گذشته.

مشکلات در روابط:

دعوا با شریک زندگی خود ، عدم اعتماد به شریک زندگی

مشکلات خواب:

برای رابطه جنسی خیلی خسته هستید

هورمونی:

سطوح پایین هورمونهای جنسی مانند تستوسترون یا هورمون تیروئید یا یائسگی در زنان

عوارض جانبی داروها:

داروهای ضدافسردگی ، داروهای ضد اضطراب ،داروهای ضد روان پریشی ، شیمی درمانی ، داروهای فشار خون ، داروهای سرطان و سرکوب کننده هورمون ها

بیماریهای دستگاه گوارش:

بیماری التهابی روده (IBD) ، بیماری کرون ، کولیت اولسروز (UC) یا داروهای مورد استفاده برای درمان این بیماریها

سایر بیماریهای جسمی:

​​دیابت ، سرطان ، بی اختیاری ادرار ، ام اس ، بیماری قلبی ، بیماری تیروئید ، بیماری آدیسون ، بیماری کوشینگ ، ضایعات مغزی لوب گیجگاهی ، نارسایی کلیه ، سکته مغزی ، HIV

مادر شدن:

بارداری ، زایمان و زایمان یا شیردهی

افزایش سن:

برخی از افراد میل جنسی خود را در سنین بالاتر از دست می دهند

طبق تحقیقات ، هیسترکتومی (برداشتن رحم) باعث اختلال میل جنسی در زنان نمی شود. در واقع ، زنانی که هیسترکتومی دارند ممکن است میل جنسی یکسان یا حتی بهتر پس از عمل داشته باشند.

برای درمان اختلال در میل جنسی چه کاری می توانید انجام دهید؟

اگر فکر می کنید علائم اختلال میل جنسی دارید ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند درمان هایی را پیشنهاد یا تجویز کنند یا شما را به درمانگر جنسی یا مشاور روابط ارجاع دهند.

در اینجا چند درمان احتمالی برای اختلال میل جنسی وجود دارد:

تمرینات کگل:

هم زنان و هم مردان می توانند جریان خون ، احساس و عملکرد جنسی در اندام تناسلی خود را با کگل یا تمرینات کف لگن بهبود بخشند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند به شما بیاموزد که چگونه ماهیچه های مناسب را پیدا کنید. سپس آنها را منقبض کرده و در حالت تکرار آنها را شل کنید. سعی کنید هر روز سه بار مجموعه ای از ۱۰-۱۵ تمرین کگل را انجام دهید.

سبک زندگی سالم.

ورزش می تواند آمادگی جسمانی ، خلق و خو و سطح انرژی شما را بهبود بخشد. اگر استرس میل جنسی شما را کم کرده است ، راه هایی برای آرامش پیدا کنید. از جمله تمرینات تنفسی ، مدیتیشن یا فقط خواب بیشتر. الکل را کنار بگذارید. سیگار نکشید و مصرف مواد مخدر را کنار بگذارید.

بازی جنسی را با شریک زندگی خود امتحان کنید.

حتما فانتزی ها و تجربه های متفاوت و جدیدی هست که تا به حال امتحان نکردید. آنها را پیدا کنید و با همسر خود امتحان کنید.

تراپی ممکن است اختلال میل جنسی ناشی از سلامت روان یا مشکلات رابطه را درمان کند:

روان درمانی و زوج درمانی به شما اجازه می دهد در مورد علائم اختلال میل جنسی خود با یک متخصص صحبت کنید. امری که می تواند به شما در رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت روان کمک کند. درمانگر شما ممکن است تکنیک های جنسی را برای کمک به شما و شریک زندگی شما برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش تر معرفی کند.

درمان شناختی-رفتاری (CBT) می تواند اختلال میل جنسی ناشی از افسردگی ، اضطراب یا سایر اختلالات بهداشت روانی را درمان کند. درمانگر شما کمک می کند تا بر افکار منفی مربوط به رابطه جنسی تمرکز کنید و نحوه برخورد با آنها را بیاموزید. این درمان همچنین ممکن است شامل خودارضایی باشد تا به مردان در حفظ نعوظ تا زمان انزال کمک کند.

داروها نیز ممکن است به درمان علائم اختلال میل جنسی ، افزایش میل جنسی یا بهبود عملکرد جنسی کمک کنند. برخی این داروها بر پایه گیاهی هستند. برای مثال ویگوکال و تستوکال. که به ترتیب برای زنان و مردان طراحی شده اند. یا آرژین مکس بانوان. این ترکیبات، می توانند بسیار موثر باشند. ضمن اینکه فاقد عوارض خاصی هستند. (برای مشاهده توضیحات و قیمت محصول روی آن کلیک کنید.)

و البته دو داروی جدیدتر توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان کمبود اختلال میل جنسی در زنان قبل از یائسگی تأیید شده است:

Flibanserin : 

قرصی است که یک بار در روز مصرف می شود.  این قرص برای انتقال هیجان و میل جنسی ، انتقال دهنده های عصبی یا مواد شیمیایی مغز را دوباره متعادل می کند.

برملانوتید (ویلسی):

حداقل ۴۵ دقیقه قبل از آغاز هم آغوشی ، زیر پوست تزریق می شود. میل جنسی را بهبود می بخشد و ناراحتی ناشی از اختلال میل جنسی را کاهش می دهد.

درمان هورمونی هم ممکن است میل جنسی و عملکرد جنسی را در زنان و مردان بهبود بخشد:

استروژن برای زنان بعد از یائسگی ، کرم ها ، حلقه ها یا قرص های استروژنی که در واژن قرار می گیرند می توانند باعث تقویت عضلات ، انعطاف پذیری ، بهبود جریان خون و شرایط روانی برای رابطه جنسی راحت تر و لذت بخش تر شوند. استروژن همچنین ممکن است کلیتور یا واژن شما را حساس تر کند و برانگیختگی را بهبود بخشد.

تستوسترون : مردان مبتلا به اختلال میل جنسی ممکن است از تستوسترون در ژل ، تزریق یا قرص ها بهره ببرند. تستوسترون اضافی ممکن است به مردان در افزایش میل جنسی یا بهبود افکار کمک کند.

همچنین تستوسترون در زنان یائسه مورد مطالعه قرار گرفته و نشان داده است که میل جنسی ، تخیل ، ارگاسم و رضایت جنسی را بهبود می بخشد.

DHEA-S : یکی دیگر از مکمل های هورمونی ، ممکن است میل جنسی را در زنان یائسه ، و همچنین زنانی که به دلیل سرطان پستان با تاموکسیفن تحت درمان قرار می گیرند افزایش دهد.

داروهای دیگر. محرک هایی مانند آمفتامین یا بوپروپریون ضد افسردگی ، مهار کننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین می توانند میل جنسی را افزایش دهند.

این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.