اختصاصی فارمافوری: محرک های رایج آسم در دوران کودکی چیست؟ آسم یک بیماری مزمن است که مجاری تنفس را تحت تاثیر قرار می دهد. باعث خس خس سینه می شود و می تواند نفس کشیدن را سخت کند. برخی از محرک ها عبارتند از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن ، ویروس ها، ورزش و استرس عاطفی.
آسم باعث می شود که دیواره های داخلی راه مجاری تنفسی یا لوله های برونش متورم و ملتهب شوند.
در طول حمله آسم، راه‌های هوایی متورم می‌شوند، ماهیچه‌های اطراف آنها سفت می‌شوند و حرکت هوا به داخل و خارج از ریه‌ها دشوار می‌شود.
در سال ۲۰۱۹، حدود ۷.۸٪ از افراد در ایالات متحده آسم داشتند. انواع مختلفی از این عارضه وجود دارد و عوامل متعددی می توانند باعث ایجاد آن یا شروع یک حمله حاد شوند.
این مقاله به انواع، علل و محرک‌های آسم و همچنین نحوه تشخیص آن توسط پزشک می‌پردازد.
آسم چیست؟
آسم یک بیماری مزمن است که راه های تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهد. شامل التهاب و باریک شدن داخل ریه ها که باعث محدود شدن جریان هوا می شود.
فردی که مبتلا به آسم است ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
سفتی در قفسه سینه
خس خس سینه
تنگی نفس
سرفه کردن
افزایش تولید مخاط
حمله آسم زمانی رخ می دهد که علائم شدید شود. حملات می توانند به طور ناگهانی شروع شوند و از نوع خفیف تا تهدید کننده زندگی متغیر باشند.
در برخی موارد، تورم در راه های تنقسی می تواند از رسیدن اکسیژن به ریه ها جلوگیری کند. این بدان معنی است که اکسیژن نمی تواند وارد جریان خون شود یا به اندام های حیاتی برسد. بنابراین، افرادی که علائم شدید را تجربه می کنند نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.
پزشک می‌تواند درمان‌های مناسب را تجویز کند و بهترین راه‌ها را برای مدیریت علائم آسم به فرد توصیه کند.
انواع
آسم می تواند به طرق مختلف و به دلایل مختلف ایجاد شود، اما محرک ها اغلب یکسان هستند. مانند:
آلرژن ها، از جمله شوره و گرده
مواد محرک مانند دود و مواد شیمیایی
ورزش
دیگر بیماری ها
آب و هوا
داروهای خاص
احساسات قوی
بخش های زیر به برخی از انواع رایج آسم می پردازد:
آسم دوران کودکی
آسم شایع ترین بیماری مزمن در کودکان است. ممکن است در هر سنی ایجاد شود، اما در کودکان کمی بیشتر از بزرگسالان شایع است.
در سال ۲۰۱۹، کودکان ۱۲ تا ۱۴ ساله بیشترین احتمال ابتلا به آسم را داشتند. در این گروه سنی، این بیماری ۱۰.۸٪ از افراد را تحت تاثیر قرار داده است. دومین شیوع بالاتر در کودکان ۵ تا ۱۴ ساله با میانگین ۹.۱٪ بود.
در همان سال، آسم در ۸ درصد افراد بالای ۱۸ سال ایجاد شد.
با توجه به اطلاعات انجمن ریه آمریکا (ALA)، برخی از محرک های رایج آسم دوران کودکی عبارتند از:
عفونت های تنفسی و سرماخوردگی
دود سیگار، از جمله دود تنباکوی دست دوم
آلرژن ها
آلاینده های هوا، مانند ازن و آلودگی ذرات، چه در داخل و چه در خارج
قرار گرفتن در معرض هوای سرد
تغییرات ناگهانی دما
هیجان
فشار
ورزش
اگر کودک شروع به تجربه آسم کرد، ضروری است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، زیرا می تواند زندگی را تهدید کند. پزشک می‌تواند در مورد برخی از بهترین راه‌ها برای مدیریت این بیماری توصیه کند.
در برخی موارد، آسم ممکن است با رسیدن کودک به بزرگسالی بهبود یابد. با این حال، برای بسیاری از افراد، این یک وضعیت مادام العمر است.
آسم بزرگسالان
آسم می تواند در هر سنی از جمله در بزرگسالی ایجاد شود.
برخی از عوامل موثر بر خطر ابتلا به آسم در بزرگسالی عبارتند از:
بیماری تنفسی
آلرژی و قرار گرفتن در معرض آلرژن ها
عوامل هورمونی
چاقی
فشار
سیگار کشیدن
آسم شغلی
آسم شغلی در نتیجه قرار گرفتن در معرض یک آلرژن یا محرک موجود در محل کار رخ می دهد. حدود ۱ مورد از هر ۶ مورد آسم با شروع بزرگسالان در محل کار شروع می شود.
علاوه بر این، حدود ۲۱ درصد از بزرگسالان شاغل مبتلا به آسم دریافته اند که علائم آنها در محل کار بدتر می شود.محیط کار در داخل و خارج از منزل می توانند فرد را در معرض محرک های آسم قرار دهند.
آسم شدید
یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ نشان می دهد که حدود ۵ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به آسم، آسم شدید دارند.
برخی از افراد به دلایلی که مستقیماً به آسم مربوط نمی شود علائم شدیدی دارند. برای مثال، ممکن است هنوز روش صحیح استفاده از دستگاه تنفسی را یاد نگرفته باشند.
برخی دیگر آسم مقاوم به درمان شدید دارند. در این موارد، آسم حتی با دوزهای بالای دارو یا استفاده صحیح از دستگاه های استنشاقی به درمان پاسخ نمی دهد. این نوع آسم ممکن است ۳.۶ درصد از افراد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار دهد.
آسم ائوزینوفیلیک نوع دیگری از آسم است که در موارد شدید ممکن است به داروهای معمول پاسخ ندهد. اگرچه برخی از افراد مبتلا به آسم ائوزینوفیلیک با داروهای استاندارد آسم درمان می‌شوند، برخی دیگر ممکن است از درمان‌های بیولوژیکی خاص بهره ببرند.
یکی از انواع داروهای بیولوژیک تعداد ائوزینوفیل ها را کاهش می دهد، نوعی سلول خونی درگیر در واکنش آلرژیک است که می تواند باعث تحریک آسم شود.
آسم فصلی
این نوع آسم در پاسخ به آلرژن هایی که فقط در زمان های خاصی از سال در محیط اطراف وجود دارند، رخ می دهد.
به عنوان مثال، هوای سرد در زمستان یا گرده گل در بهار یا تابستان ممکن است علائم آسم فصلی را تحریک کند.
افرادی که مبتلا به آسم فصلی هستند، در بقیه سال نیز این بیماری را دارند، اما معمولاً علائمی را تجربه نمی کنند.
با این حال، آسم همیشه ناشی از آلرژی نیست.
علل و محرک ها
کارشناسان بهداشت دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث آسم می شود، اما به نظر می رسد عوامل ژنتیکی و محیطی هر دو نقش مهمی ایفا کنند.
برخی از عوامل، مانند حساسیت به یک آلرژن، هم می تواند عامل و هم محرک باشد. بخش‌های زیر برخی از علل و محرک‌های دیگر را فهرست می‌کنند:
بارداریطبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۰، به نظر می رسد سیگار کشیدن در دوران بارداری خطر ابتلای جنین به آسم را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد. برخی از افراد در دوران بارداری نیز تشدید علائم آسم را تجربه می کنند.
چاقی
بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، چاقی هم در کودکان و هم در بزرگسالان یک عامل خطر و یک تعدیل کننده بیماری آسم است.
فرد مبتلا به چاقی ممکن است علائم مکرر و شدیدتر و کاهش کیفیت زندگی را تجربه کند. همچنین ممکن است به داروها نیز پاسخ ندهند.
آلرژی
آلرژی زمانی ایجاد می شود که بدن فرد نسبت به یک ماده خاص حساس شود. پس از ایجاد حساسیت، هر بار که فرد با ماده تماس پیدا می کند، مستعد واکنش آلرژیک خواهد بود.
آسم آلرژیک شایع ترین نوع آسم است. استنشاق یک آلرژن معمولاً باعث بروز علائم آسم در فرد می شود.
سیگار کشیدن
کشیدن سیگار می تواند علائم آسم را تحریک کند.
علاوه بر این، دود سیگار می تواند به ریه ها نیز آسیب برساند. این وضعیت می تواند پاسخ فرد به درمان و جریان هوا را در ریه ها کاهش دهد.
فاکتورهای محیطی
آلودگی هوا، چه در خانه و چه در فضای باز، می تواند بر ایجاد و محرک های آسم تأثیر بگذارد.
برخی از آلرژن های داخل خانه عبارتند از:
گرد و خاک
مو و شوره حیوانات
دود حاصل از پاک کننده ها و رنگ های خانگی
سوسک ها
پَر
سایر محرک ها در خانه و خارج از منزل عبارتند از:
گرده
آلودگی هوا از ترافیک و سایر منابع
ازن سطح زمین
فشار عصبی
استرس می تواند منجر به علائم آسم شود، اما بسیاری از احساسات دیگر نیز می تواند منجر به علائم آسم شود. شادی، عصبانیت، هیجان، خنده، گریه و سایر واکنش های احساسی همگی می توانند باعث حمله آسم شوند.
برخی از شواهد نشان می دهد که آسم ممکن است با برخی از بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب ارتباط داشته باشد.
تحقیقات دیگر نشان داده است که استرس طولانی مدت ممکن است منجر به تغییرات اپی ژنتیکی شود که منجر به آسم مزمن می شود.
عوامل ژنتیکی
فردی که یک یا هر دو والدینش مبتلا به آسم هستند، بیشتر از دیگران به این بیماری مبتلا می شوند.
عوامل هورمونی
حدود ۶.۱ درصد از مردان و ۹.۸ درصد از زنان مبتلا به آسم هستند. علاوه بر این، علائم ممکن است بسته به چرخه قاعدگی فرد و زمانی که دچار تغییراتی مانند یائسگی می شود، متفاوت باشد.
به عنوان مثال، در طول سال های باروری، علائم فرد ممکن است در طول قاعدگی در مقایسه با دیگر زمان های ماه بدتر شود که دلیل آن کاهش سطح پروژسترون و استروژن است. پزشکان به این بیماری آسم قبل از قاعدگی می گویند.
رابطه بین هورمون ها و آسم پیچیده است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. کاهش سطح هورمون مرتبط با یائسگی ممکن است علائم آسم را بدتر کند یا باعث شود برخی افراد به آسم مبتلا شوند. از سوی دیگر، افراد دیگر ممکن است متوجه بهبود علائم آسم خود پس از یائسگی شوند.
فعالیت هورمونی همچنین ممکن است بر فعالیت ایمنی تأثیر بگذارد و در نتیجه باعث ایجاد حساسیت در مجاری هوایی شود. افراد مبتلا به آسم متناوب نیز ممکن است فقط در برخی مواقع علائم داشته باشند.
تشخیص
پزشک اغلب علائم، سابقه پزشکی خانوادگی و شخصی و نتایج آزمایش را در نظر می گیرد.
هنگامی که پزشک تشخیص خود را می دهد، نوع آسم فرد را بر اساس محرک های آن نیز یادداشت می کند.
برای فرد می مفید است که علائم و محرک های احتمالی خود را ثبت کند تا به پزشک در رسیدن به تشخیص دقیق کمک کند. این امر باید شامل اطلاعاتی در مورد محرک های بالقوه در خانه، مدرسه یا محل کار باشد.
بخش‌های زیر به بررسی برخی آزمایش‌های دیگر می‌پردازد که ممکن است پزشک برای کمک به تشخیص آسم انجام دهد:
معاینه جسمی
پزشک احتمالاً روی دستگاه تنفسی فوقانی، قفسه سینه و پوست تمرکز خواهد کرد. احتمالاً به علائم خس خس گوش می دهند که می تواند نشان دهنده انسداد راه هوایی و آسم باشد.
همچنین ممکن است موارد زیر را بررسی کنند:
آبریزش بینی
مجاری بینی متورم
هر گونه رشد در داخل بینی
همچنین پوست را برای علائم اگزما یا کهیر بررسی می کنند.
آزمایشات آسم
پزشک ممکن است آزمایش عملکرد ریه را برای ارزیابی عملکرد ریه ها انجام دهد.
تست اسپیرومتری رایج ترین نوع تست عملکرد ریه است که متخصصان مراقبت های پزشکی از آن برای تشخیص آسم استفاده می کنند.
فرد باید عمیقاً نفس بکشد و سپس با فشار به داخل لوله بازدم کند. این لوله به دستگاهی به نام اسپیرومتر متصل می شود که سرعت خروج هوا از ریه ها را نشان می دهد.
تست های دیگر
سایر آزمایشات برای تشخیص عبارتند از:
تست چالش: این آزمایش به پزشک اجازه می‌دهد تا چگونگی تأثیر محرک‌هایی مانند هوای سرد، ورزش یا داروهای استنشاقی بر تنفس فرد را ارزیابی کند.
آزمایش آلرژی: پزشک ممکن است از آزمایش پوست یا خون برای بررسی پاسخ استفاده کند.
آزمایش خون: پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی افزایش ائوزینوفیل ها و ایمونوگلوبولین E، آنتی بادی که سیستم ایمنی در افراد مبتلا به آسم آلرژیک تولید می کند، توصیه کند.
پزشک همچنین ممکن است آزمایش FeNo و همچنین آزمایشات اضافی را برای رد سایر شرایط تجویز کند.
درمان
گزینه های درمانی برای آسم در حال افزایش و پیشرفت هستند. هدف درمان این است که:
به فرد کمک کند بهتر نفس بکشد
کاهش تعداد حملات
تعداد فعالیت هایی که می توانند در آن شرکت کنند را افزایش دهند
یک فرد باید با یک متخصص مراقبت های پزشکی کار کند تا مناسب ترین برنامه درمانی را برای او تنظیم کند. برخی از گزینه های فعلی برای درمان شامل داروهای تسکین دهنده سریع و داروهای کنترل طولانی مدت است.
داروهای تسکین دهنده سریع به کاهش علائم کمک می کنند، در حالی که داروهای کنترل طولانی مدت در صورت مصرف روزانه تعداد حملات را کاهش می دهند.
داروهای آسم در حال حاضر عبارتند از:
برونکودیلاتورهای بلند مدت و کوتاه مدت که عضلات اطراف مجاری هوایی را شل می کنند
آنتی بیوتیک برای پنومونی باکتریایی یا برونشیت
داروهای ضد التهابی، مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، برای نگهداری طولانی مدت، یا استروئیدهای خوراکی برای یک حمله حاد
ترکیبی از برونکودیلاتورها و کورتیکواستروئیدها
ورزش کردن
انجمن ریه آمریکا توصیه می کند که همه کسانی که مبتلا به آسم هستند – حتی انقباض برونش ناشی از ورزش، که قبلا آسم ناشی از ورزش نامیده می شد – به طور منظم ورزش کنند. ورزش منظم چندین فایده برای سلامتی دارد، از جمله کمک به بهبود عملکرد کلی ریه و ظرفیت آن.
قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، فرد باید با پزشک مشورت کند که چه فعالیت هایی برای او بی خطر است. این امکان وجود دارد که پزشک به فرد توصیه کند از فعالیت های خاصی اجتناب کند.
در غیر این صورت، اگر فرد اقداماتی را برای کنترل آسم خود با دارو انجام دهد، به طور کلی می تواند در ورزش، ورزش و سایر فعالیت های بدنی شرکت کند.
سایر پیشنهادات برای انجام ورزش ایمن و مؤثر برای فرد عبارتند از:
هنگام ورزش در هوای سرد، بینی و دهان خود را بپوشانند
مطمئن شوید که ابتدا به اندازه کافی گرم می شوند
اجتناب از فعالیت در خارج از منزل زمانی که کیفیت هوا پایین است
اگر فردی در هر زمانی در حین ورزش احساس درد کرد، باید آن را متوقف کرده و از یک دستگاه استنشاقی سریع الاثر استفاده کند. اگر علائم بدتر شد، باید با پزشک تماس بگیرید.
خلاصه
آسم یک بیماری التهابی مزمن است که باعث تورم در مجاری هوایی می شود. این بیماری می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد و علائم آن می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
در بیشتر موارد، درمان موثر می تواند به فرد مبتلا به آسم کمک کند تا زندگی کامل و فعالی داشته باشد.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف تهیه شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.