پاختصاصی فارمافوری: غذایی که از مغازه های خواربارفروشی خریداری می کنید می تواند حاوی مواد زیادی باشد. برخی از افزودنی ها طعم می دهند. در حالی که برخی دیگر به حفظ سلامت غذا کمک می کنند. به نوعی نگهدارنده اند. پروپیلن گلیکول در مواد غذایی یکی از افزودنی های رایج محسوب میشود. که عمدتا در سس سالاد یافت می شود. همچنین در بسیاری از لوازم آرایشی ، غذای سگ و محصولات بهداشتی وجود دارد.
پروپیلن گلیکول چیست؟
پروپیلن گلیکول مایع غلیظ ، بی رنگ و تقریباً بی بو است. کاربردهای متنوعی فراتر از افزودنی غذایی دارد. در بسیاری از محصولات استفاده می شود. زیرا به آنها کمک می کند تا قوام ، رطوبت و بافت خود را حفظ کنند.
پروپیلن گلیکول نامهای دیگری نیز دارد ، از جمله:
تری متیل گلیکول
متیل اتیل گلیکول
دی هیدروکسی پروپان
پروپاندیول
گاهی اوقات مردم آن را با اتیلن گلیکول اشتباه می گیرند. هر دو نقطه ذوب پایینی دارند و در ضد یخ استفاده می شوند. اما یکی نیستند.
پروپیلن گلیکول علاوه بر اینکه به عنوان یک افزودنی غذایی استفاده می شود ، یک ماده فعال در خنک کننده های موتور ، دیسکرهای هواپیما ، مینا ، رنگ ها ، لاک ها و کوسن های پلی اورتان است.
این واقعیت که پروپیلن گلیکول جزیی از ضد یخ است ، نگرانی هایی را در مورد عوارض جانبی احتمالی آن ایجاد می کند.
پروپیلن گلیکول در مواد غذایی
پروپیلن گلیکول در صنایع غذایی کاربردهای فراوانی دارد. بسیاری از تولید کنندگان مواد غذایی از آن برای افزایش ماندگاری مواد غذایی استفاده می کنند. نمونه هایی از مواد غذایی آماده که حاوی این ماده هستند عبارتند از:
ترکیب ادویه ها
پودر سوپ
سس سالاد
مخلوط های آماده برای پخت. مثلا برای غذاهایی مانند کیک ، کلوچه ، نان دارچینی ، بیسکویت ، کاپ کیک و پنکیک
چای های طعم دار
نوشیدنی بدون الکل
نوشیدنی های الکلی
رنگ خوراکی
عصاره های طعم دهنده
غذاهای سریع
ذرت بو داده طعم دار
فراستینگ کیک
طعم دهنده بستنی
انواع دسرهای پخته شده
مارشمالو
پودر نارگیل
سس ها
خامه ترش
سالاد سیب زمینی
ماکارونی
پنیر
علاوه بر استفاده از آن به عنوان نگهدارنده و طعم دهنده ، تولید کنندگان مواد غذایی همچنین از پروپیلن گلیکول به عنوان امولسیفایر ، بافت دهنده و زیبا کننده ظاهر غذا استفاده می کنند.
عوارض پروپیلن گلیکول
افراد مخالف استفاده از پروپیلن گلیکول در غذا معتقدند که میزان آن در غذا فراتر از آن چیزی است که سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی حداکثر مقدار قابل قبول ۲۵ میلی گرم پروپیلن گلیکول به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن شما است.
مسمومیت ناشی از پروپیلن گلیکول نادر است.
خطرات احتمالی
بدتر شدن علائم بیماری های کلیوی و کبدی
اگر عملکرد کبد و کلیه شما طبیعی است بدن شما می تواند پروپیلن گلیکول را به راحتی حذف کند. حدود ۴۵ درصد این ترکیب بدون تغییر از طریق کلیه از بدن خارج می شود. بدن بقیه را به اسید لاکتیک تجزیه می کند.
در مقادیر زیاد ، اسید لاکتیک می تواند تجمع کرده و منجر به نارسایی کلیه و اسیدوز شود. اسیدوز به این معنی است که بدن شما نمی تواند اسید را به همان سرعتی که باید حذف کند و منجر به مسمومیت می شود. اگر بیماری کلیوی یا کبدی دارید ، روند حذف ترکیب نیز کند است. علامت اصلی مسمومیت اختلال در سیستم عصبی مرکزی شما است که باعث ضربان قلب پایین ، تنفس کند و از کاهش هوشیاری می شود.
واکنش های آلرژیک
تعداد کمی از افراد به پروپیلن گلیکول حساسیت دارند. شایع ترین علائم عبارتند از واکنش های پوستی ، درماتیت و بثورات پوستی روی صورت یا کل بدن
افزایش خطر حمله قلبی
هنگامی که پروپیلن گلیکول به مقدار زیاد وارد بدن می شود منجر به ضربان سریع قلب ، مشکلات ریتم قلب یا فشار خون پایین می شود.
چگونه از پروپیلن گلیکول در مواد غذایی خود اجتناب کنیم؟
اکثر غذاهای فرآوری شده حداقل دارای مقداری پروپیلن گلیکول هستند. اگرچه این ماده یک ماده سمی خفیف است. اما اگر از غذاهایی استفاده کنید که حاوی مقدار زیادی از آن است ممکن است عوارضی برای سلامتی ایجاد کند. بهترین راه برای محافظت از خود ، اجتناب از محصولات حاوی این ماده است. در عوض، سعی کنید تا حد امکان غذاهای تازه و کامل بخورید. و از ترکیبات و محصولات غذایی آماده خودداری کنید.
این متن توسط تحریریه فارمافوری با استفاده از منابع متعدد تهیه و تالیف شده است. بازنشر آن تنها با ذکر منبع مجاز است.